In maart 1943 werd de twintigjarige Ovadia Baruch samen met zijn gezin vanuit Griekenland naar Auschwitz-Birkenau gedeporteerd. Bij aankomst werd zijn uitgebreide familie naar de gaskamers gestuurd. Ovadia worstelde om te overleven tot aan zijn bevrijding uit het concentratiekamp Mauthausen in mei 1945. Terwijl hij in Auschwitz was, ontmoette Ovadia Aliza Tzarfati, een jonge Joodse vrouw uit zijn geboorteplaats, en de twee ontwikkelden een liefdevolle relatie ondanks onmenselijke omstandigheden. Deze film toont hun opmerkelijke, ontroerende verhaal over liefde en overleving in Auschwitz, een wonderbaarlijke ontmoeting na de Holocaust en het huis dat ze samen in Israël bouwden. Deze film maakt deel uit van het project 'Witnesses and Education', een gezamenlijke productie van de International School for Holocaust Studies en het Multimedia Center van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem. In deze serie vertellen overlevenden hun levensvoorraad - voor, tijdens en na de Holocaust.

In March 1943, twenty-year-old Ovadia Baruch was deported together with his family from Greece to Auschwitz-Birkenau. Upon arrival, his extended family was sent to the gas chambers. Ovadia struggled to survive until his liberation from the Mauthausen concentration camp in May 1945. While in Auschwitz, Ovadia met Aliza Tzarfati, a young Jewish woman from his hometown, and the two developed a loving relationship despite inhuman conditions. This film depicts their remarkable, touching story of love and survival in Auschwitz, a miraculous meeting after the Holocaust and the home they built together in Israel. This film is part of the "Witnesses and Education" project, a joint production of the International School for Holocaust Studies and the Multimedia Center of the Hebrew University of Jerusalem. In this series, survivors recount their life stores - before, during and after the Holocaust. Each title is filmed on location, where the events originally transpired.