Młoda Ines, wychowywana twardą ręką przez despotycznego dziadka, poznaje przystojnego kupca nazwiskiem Juan de Malaga. Zakochana po uszy, ucieka z nim do Sevilli, gdzie biorą ślub. Jednak szczęście trwa krótko, bowiem Juan jest nałogowym hazardzistą i wkrótce traci cały majątek. Postanawia więc wyruszyć do Nowego Świata by tam dorobić się nowej fortuny. Po upływie roku Ines postanawia ruszyć jego śladem. W Cartagena de Indias (dzisiejsza Kolumbia) dowiaduje się, że Juan skuszony legendą o złotym mieście El Dorado, wyruszył do Peru. Ines postanawia przyłączyć się do wyprawy handlarza niewolników Sebastiana Romero, która udaje się w tym samym kierunku.

Ines bierze udział w trudnej i pełnej niebezpieczeństw wyprawie z Cartagena de Indias do Cuzco w Peru, gdzie spodziewa się zastać swojego męża, Juana de Mlaga. Pewnej nocy dowódca wyprawy, Sebastian Romero, próbuje ją zgwałcić - próbę tę przypłaca życiem. Jego zastępca, pełen podziwu dla odwagi Ines przydziela jej konia i indiańskiego przewodnika, który ma ją doprowadzić do Cuzco. Tuż pod miastem toczy się bitwa między zbuntowanymi oddziałami Diego de Almagro i wojskiem gubernatora Francisca Pizarra pod dowództwem Pedra de Valdivii. Przerażony przewodnik ucieka. Ines sama dociera na pole bitwy, gdzie odbywa się liczenie poległych. Dowiaduje się, że wśród nich jest jej mąż...

Ines zyskuje wielki szacunek miejscowych Indian po tym, jak wykryła źródło wody w pobliżu miasta. Służąca Catalina staje się jej towarzyszką i powiernicą. Ines zaprzyjaźnia się też z inkaską księżniczką Cecilią, której Pizarro, w zamian za poparcie, pozwolił zachować rangę, majątek i przywileje. Sancho de la Hoz wynajmuje zbirów, by porwali Ines, lecz w ostatniej chwili na ratunek przybywa Pedro de Valdivia. Markiz de Pizarro wydaje wielki bal karnawałowy, na którym Valdivia wyznaje miłość Ines i prosi ją, żeby nie wracała do Hiszpanii...

Valdivia, mając już zgodę Pizarra, próbuje zorganizować wyprawę do Chile. Rozmawia z Diegiem de Almagro, pokonanym buntownikiem, który czeka na rozstrzygnięcie swego losu w lochach gubernatorskiego pałacu. Almagro posiada bezcenne informacje, które pomogłyby Valdivii przebyć pustynię Atacama i jest gotów się nimi podzielić w zamian za darowanie życia jego ludziom. Almagro zostaje jednak zamordowany, a jego zwolennicy są systematycznie likwidowani. Ci, którzy uszli z życiem, decydują się wziąć udział w wyprawie do Chile. Po wielu trudach wyprawa wreszcie wyrusza z Cuzco. Bierze w niej udział także księżniczka Cecilia ze swoim dworem. Tymczasem inkascy kurierzy pędzą na południe z rozkazami, by miejscowe ludy przygotowały się do odparcia białych najeźdźców.

Ines poznaje sekret Cecilii – księżniczka kocha hiszpańskiego żołnierza Gomeza i jest z nim w ciąży. Oboje postanowili ruszyć do Chile wiedząc, że w Peru ich dziecko nie miałoby przed sobą żadnej przyszłości. Odkąd do wyprawy przyłączyła się grupa Hiszpanów pod dowództwem Rodriga de Quirogi, żywność jest racjonowana i zapasy szybko się zmniejszają. Miejscowi Indianie ukrywają przed najeźdźcami żywność i zatruwają studnie. Pewnej nocy do obozu zakrada się trzech zbirów z zamiarem zamordowania Valdivii i przejęcia dowództwa. Jednym z nich jest don Sancho de la Hoz. Dzięki sprytowi i odwadze Ines ich plan spala na panewce. Ku ogólnemu zdziwieniu Valdivia daruje życie Sancho de la Hoz i pozwala mu iść z wyprawą, lecz już nie w randze oficera. Nie ma jednak litości dla młodego marynarza Escobara, który zakochuje się w Ines.

Mija dziewięć miesięcy odkąd wyprawa ruszyła z Cuzco. Księżniczka Cecilia jest bliska rozwiązania. Niespodziewanie nadciągają przeważające siły Indian Mapuche pod wodzą słynnego kacyka Michimalonco. Dochodzi do bitwy na śmierć i życie. Ines w zaimprowizowanym lazarecie przyjmuje poród Cecilii i opatruje rannych żołnierzy. W chwili, gdy klęska Hiszpanów wydaje się przesądzona, na niebie ukazuje się niezwykłe zjawisko... Pół roku później Valdivia aresztuje Michimalonco oraz czterech innych kacyków i więzi ich w forcie. Michimalonco obiecuje, że doprowadzi Hiszpanów do miejsca, w którym wydobywa się złoto i dostarczy pięciuset ludzi do pracy. Valdivia uwalnia go obiecując pokój, ale czterech pozostałych wodzów zostawia w Santiago w charakterze zakładników.

Hiszpanie zabierają do Santiago indiańskiego chłopca. Valdivia, który od początku czuje do niego dużą sympatię, nadaje mu imię Felipe. Ines próbuje uczyć chłopca języka hiszpańskiego i chrześcijańskich obyczajów. Tymczasem do Santiago przybywa Gomez z wiadomością, że Indianie zaatakowali płucznie złota w Marga Marga. Valdivia zarządza karną ekspedycję, wyprowadzając z fortu prawie wszystkie konie – jedyne istoty, których boją się Indianie Mapuche. Decyzja ta okazuje się fatalna w skutkach... Nieprzebrane siły Mapuczów atakują miasto. Gdy zwycięstwo Indian jest niemal pewne, zdesperowana Ines posuwa się do okrucieństwa. Wstrząśnięty Michimalonco nakazuje odwrót. Kolejne miesiące będą jednak upływać pod znakiem głodu i rosnącego niezadowolenia załogi fortu...