"Wij hadden een normale, onbezongen vriendschap zoals die tussen alleenstaande vrouwen in New York en de portiers die voor hen zorgen als poortwachters, lijfwachten, vertrouwenspersonen en vaderfiguren."

"Ik stelde één laatste vraag: 'Ben je ooit verliefd geweest?' Dat had niemand hem ooit in een interview gevraagd, zei hij. 'Ja,' antwoordde hij uiteindelijk. 'Maar dat besefte ik pas toen het te laat was.' Daarna vroeg hij me op mijn recorder uit te zetten. Ik drukte op 'stop'."

"Mijn privéleven was een heel ander verhaal. In de liefde kun je je niet verstoppen: je moet iemand laten weten wie je bent, maar ik wist van het ene moment op het andere niet wie ik was."

"We speelden een rally, niet vol adrenaline omdat we per se wilden winnen, maar met geduld en zelfbeheersing, omdat we niet wilden dat het ooit voorbij zou zijn: niet de jeugd van onze zoon en niet dit potje tennis. Nooit."

"Hij was knap. Hij droeg grijze coltruien en rook naar aftershave met pepermunt en oude boeken. Hij was 55 en onlangs voor de tweede keer gescheiden. Hij was mijn vader. Maar niet echt mijn vader."

"Er was geen garantie dat we via een open adoptie sneller een baby zouden krijgen. Ons bureau waarschuwde ons zelfs dat we als homostel misschien wel erg lang zouden moeten wachten."

"Oude liefde is anders. Als zeventigers en tachtigers hadden we genoeg ups en downs in het leven meegemaakt om te weten wie we waren, en hadden we geleerd om water bij de wijn te doen. De finishlijn naderde."