Po tym, jak rzadka kukurafa znika z zoo w Gburburgu, Sam i Pan przypadkiem spotykają się na obiedzie, co daje początek serii niezwykłych zdarzeń.

Pan ma zamiar zwrócić walizkę Sama, kiedy okazuje się, że ma towarzystwo. Gdzie indziej matka i córka rozpoczynają bardzo powolną przejażdżkę po pustyni.

Uciekając przed Tymi Złymi, Sam i Pan wsiadają do pociągu do Mipowa, gdzie spotykają ostrożną liczyziarnkę Michelę i jej szukającą wrażeń córkę, E.B.

Pan i Sam zbaczają z trasy, aby poszukać jedzenia dla kukurafy, po czym napotykają kochającego jajka lisa, który próbuje zapanować nad swoim apetytem.

Nasz szukający schronienia tercet przypadkiem ląduje na wysypisku. Wynalazca Pan dostrzega w tym jednak dobre strony — wokół jest pełno ciekawych rzeczy!

Kiedy mieszkańcy Prins Pazuka dowiadują się o kukurafie, w mieście wybucha panika. Wszystkich jednoczy jednak kolorowy karnawał.

W Północnym Szwizeltonie śpiewający gryzoń przybywa na ratunek Samowi i Panu, którzy lądują w więzieniu i nie mają pojęcia, jak się z niego wydostać.

Pan i Sam potrzebują lepszego planu, kiedy zwierzoporywacz Snerza goni ich w górę klifu. Jeśli chodzi o Tych Złych, to zdecydowanie się podłamali, ale nie wypadli z gry.

Nasi uciekinierzy zatrzymują się na Placu na Rozrurzu, gdzie Sam poznaje rodzinę Pana i ujawnia szokujący sekret.

Pan już ma się wgryźć w śniadanie, kiedy wpadają Ci Źli i wyjawiają cel swojej misji. Pod wodą atmosfera gęstnieje.

Po wydarzeniach w dokach Pan zostaje schwytany i dowiaduje się, że nabito go w butelkę. Michela oprowadza córkę po Mipowie.

W czasie Snerzdniowej Gali dochodzi do zaskakującego finału pełnego gwałtownych zwrotów akcji — i wzruszających dowodów przyjaźni.