Malutkie niewidzialne ludziki utrudniają Hildzie życie na Pustkowiu, gdzie mieszka i przeżywa przygody razem ze swoją mamą i lisojeleniem o imieniu Rożek.

Hilda pociesza samotnego i smutnego giganta. Tymczasem jej mama martwi się otrzymywanymi pogróżkami i rozważa przeprowadzkę do miasta Trolberg.

Mama zachęca Hildę, by ta zapoznała się z innymi dziećmi na placu zabaw, ale dziewczynka woli zająć się rannym ptakiem, który stracił pamięć.

Hilda zostaje harcerką, a potem razem z nowymi kolegami, Fridą i Davidem, otrzymuje zadanie sprzątnięcia parku. Gdyby tylko dzieci wiedziały, co czai się tam pod ziemią…

Podczas wieczoru dla rodziców Hilda musi ratować sytuację, gdy okazuje się, że jedna ze skał z kolekcji Davida jest czymś innym, niż się wydaje.

David wini za swoje koszmary Hildę i jej przyprawiające o gęsią skórkę przygody. Dziewczynka pomaga mu stawić czoła jego lękom.

Hilda, David i Frida szukają rzadkiej rośliny, aby zdobyć harcerską odznakę botanika. Przy tej okazji dokonują zaskakującego odkrycia.

Hilda na własnej skórze przekonuje się, że trzeba zwracać uwagę na szczegóły, gdy podczas korzystania z księgi zaklęć ignoruje tekst zapisany drobną czcionką.

Zabałaganiony pokój Fridy i zaginiona książka stają się początkiem polowania na duchy, które dla trójki dzieciaków okaże się prawdziwym testem przyjaźni.

Gdy jej ulubiona pogodynka radiowa milknie podczas szalejącej burzy, Hilda postanawia zbadać sprawę. W tej misji towarzyszą jej David i Kruk.

Samotna Hilda gubi się na Pustkowiu. Na szczęście wpada na starego znajomego, którego może poprosić o pomoc. W Trolbergu dziewczynki szuka jej zaniepokojona mama.

Całe miasto trzęsie się ze strachu przed „czarną bestią”. Hilda postanawia pomóc Tontu, choć będzie miała przez to mniej czasu na zdobycie harcerskich odznak.