Podczas gdy Camille jest na wakacjach na Opalowym Wybrzeżu, spotyka Paula, którego żona zniknęła w dziwnych okolicznościach. Swoimi wątpliwościami dzieli się z Niémansem, który natychmiast dołącza do niej. Niemans przybył do tej wsi w dzieciństwie wraz z bratem i matką. Choć bolesne wspomnienia wydają się wypływać na powierzchnię, Niemans i Camille są świadkami śmiertelnego wypadku, który nie wydaje się być dziełem przypadku.

Niémans i Delaunay kontynuują badania i znajdują powiązanie z astrologią. Camille bada związek dziecięcej miłości Niemansa.

Camille i Niemans jadą na wieś, aby spotkać Arnauda Morillona, byłego kolegę z BRI i przyjaciela Niemansa. Znajdują jedynie jego zwłoki, zarażone dymiami, świadkami czarnej zarazy, lecz wytępianej przez wieki.

W małej belgijskiej wiosce płonie kościół. Gdy strażacy walczą z płomieniami, ich oczom ukazuje się mroczny spektakl: dwa ciała, mężczyzny i kobiety, zszyte tyłem do siebie i z poderżniętymi gardłami. Przybyli na miejsce Camille i Niemans odkrywają przy ofiarach zawieszone w górach bransoletki z neopogańskiego festiwalu z dziwnymi rytuałami. Niemans znajduje byłą koleżankę i przyjaciółkę Audrey, która pracuje w belgijskim PJ. Śledztwo bardzo szybko wprowadza trio w dziwny świat neopogańskich obrzędów i garbarni skór.

Niémans i Delaunay nadal badają rodzeństwo w fabryce skóry, podczas gdy tajemnica festiwalu trwa nadal.

Niemans zostaje wezwany w środku nocy przez Marka Volsnica, byłego rabusia, który zdaje się go dobrze znać. Gdy spieszył na miejsce, strażnik w celi znalazł nieprzytomnego Marka, obok innego towarzysza, z okaleczoną twarzą, poszarpanym ciałem i wyłupionymi oczami. Niemans, za zgodą dyrektora więzienia, prowadzi śledztwo pod radarem z pomocą Camille.

Niémans i Delaunay kontynuują dochodzenie w sprawie morderstw w więzieniu. Przeszłość Niemansa zostaje ujawniona.