Generał Melchett ogłasza konkurs na projekt okładki dla magazynu Król i ojczyzna. Edmund Czarna Żmija postanawia wziąć udział w konkursie, aby na pewien czas wydostać się z okopów. Na przeszkodzie staje jednak brak talentu artystycznego Edmunda.

Z powodu panującego w okopach głodu Czarna Żmija zabija ulubionego gołębia pocztowego generała Melchetta – nakrapianego Jasia – podczas gdy ten przynosi instrukcję, iż z powodu problemów komunikacyjnych strzelanie do gołębi pocztowych jest przestępstwem i grozi postawieniem przed sądem polowym.

Chcąc podnieść morale żołnierzy, generał Melchett prosi kapitana Czarną Żmiję o zorganizowanie tradycyjnego, brytyjskiego przedstawienia muzycznego. Edmund zgadza się, dostrzegając w tym kolejną szansę na opuszczenie okopów.

Kapitan Czarna Żmija, porucznik George oraz szeregowy Baldrick wstępują do brytyjskich sił powietrznych, mając nadzieję, że dzięki temu więcej czasu spędzą w klasie na szkoleniu niż na linii frontu. Szkolenie jest jednak prowadzone przez dowódcę eskadry Flasheart, który natychmiast wysyła swoich nowych podwładnych na akcję.

Kiedy generał Melchett dowiaduje się, że w szpitalu polowym działa niemiecki szpieg, wysyła kapitana Czarną Żmiję, aby odkrył jego tożsamość. Wkrótce głównym podejrzanym Edmunda zostaje pacjent mówiący z lekkim niemieckim akcentem.

Po latach wojny pozycyjnej generał Melchett wydaje żołnierzom rozkaz do samobójczego ataku na niemieckie pozycje. Chcąc uniknąć śmierci zdesperowany kapitan Czarna Żmija usiłuje przekonać swoich zwierzchników, że oszalał.