Piłat ulega żądaniom tłumu i wydaje rozkaz ukrzyżowania Jezusa. Zaraz po potwierdzeniu śmierci na krzyżu ciało Jezusa zostaje złożone w grobowcu.

Maria Magdalena odkrywa, że grób Jezusa jest otwarty, a w środku nie ma ciała. Kajfasz jest przekonany, że to mistyfikacja, a strażnikom, którzy widzieli anioła, każe mówić, że usnęli na służbie.

Kajfasz stara się ukryć zmartwychwstanie Jezusa. Piłat przygotowuje się na przyjazd Heroda Antypasa. Piotr i Jan czują, że ich misja się rozpoczęła. Dochodzi do próby zamachu na życie Piłata.

Boaz oddaje się w ręce Kajfasza. Ten przekazuje go Piłatowi. Piotrowi i Janowi, którzy głoszą nową naukę na dziedzińcu świątyni, grozi ukamienowanie. Gamaliel wstawia się za nimi.

Szaweł, wstrząśnięty świętokradztwami, których dopuszczają się Piotr i jego zwolennicy, udaje się do Kajfasza. Annasz nadal usiłuje pozbawić Kajfasza najwyższej godności kapłańskiej.

Szaweł szuka w Jerozolimie apostołów. Do miasta przybywają cesarz Tyberiusz i jego następca, Kaligula. Kajfasz oszukuje Szawła, mówiąc mu, że Piotra nie ma w Jerozolimie.

Jezus ukazuje się Szawłowi i każe mu iść do Damaszku. Oślepiony światłem z nieba Szaweł dociera do celu dzięki pomocy towarzyszy. Spotyka się z Ananiaszem i przyjmuje chrzest.

Szaweł głosi nauki Jezusa w synagodze w Damaszku. Barnaba pomaga mu w ucieczce z miasta, gdy dochodzi do zamieszek. Razem udają się do Jerozolimy. Aureliusz popełnia samobójstwo na rozkaz Kaliguli.

Kajfasz postanawia zjednoczyć wszystkich Żydów wobec zagrożenia, które niesie posąg cesarza. Zaprasza apostołów z powrotem do świątyni i pozwala im się tam modlić.

Na rozkaz Piłata Korneliusz zabija Joannę. Skarbnik królowej Etiopii zostaje wygnany. W Jafie Piotr wskrzesza Tabitę. Filip wraca do Jerozolimy. Objawia mu się anioł i każe mu iść do Gazy.

Lud Jerozolimy buntuje się przeciwko posągowi. Piłat spotyka się z Kajfaszem i Klaudią i informuje, że posąg musi być umieszczony w żydowskiej świątyni. Kajfasz odmawia współpracy.