Rinus ontregelt meer dan goed voor hem is en Fokke laat hem dat weten ook; er kan er immers maar één de baas zijn. Maar trots heeft ook een keerzijde. Fokke heeft weliswaar de touwtjes weer in handen, maar het is eenzaam aan de top. Hij dreigt iedereen van zich te vervreemden. Als hij zijn positie binnen de familie en de gemeenschap wil behouden, zal hij iets moeten vieren. Het wordt een dag om nooit te vergeten.

Rinus disrupts more than is good for him and Fokke lets him know that too; after all, only one can be in charge. But pride also has a downside. Although Fokke is in charge again, it is lonely at the top. He threatens to alienate everyone. If he wants to maintain his position within the family and the community, he will have to celebrate. It will be a day to remember.