“Ik ben de HEERE, uw God; U zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben.” Wanneer je bloedsomloop stopt, legt een professor uit aan zijn zoontje als deze vraagt wat de dood is. Alles wordt door vader en zoon beredeneerd en berekend, wetenschap en computer krijgen een heilige status toebedeeld. Vader gelooft zelfs dat computers ooit ethische oordelen zullen vellen. Thuis op een winterdag berekent de vader samen met zijn zoontje of deze al op het ijs buiten kan staan. Dit keer faalt de rede.

"U zult de Naam van de HEERE, uw God, niet ijdel gebruiken." Een vrouw is zwanger van haar minnaar, haar man ligt op sterven. Krampachtig probeert ze te achterhalen hoe groot de kans is dat haar man het redt. Ze laat een belangrijke beslissing afhangen van het oordeel der behandelend arts: denkt hij dat haar man het redt, zal ze abortus plegen, zo niet zal ze het kindje houden. Zowel vrouw als arts worstelen met hun morele verantwoordelijkheid.

"Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt." Tijdens kerstavond belt een vroegere minnares van een vader op tijdens het familiediner. De vrouw vraagt of hij haar wil helpen zoeken naar haar verdwenen man. De zoektocht verloopt anders dan verwacht, met een paar extreme gebeurtenissen. Pas de volgende ochtend keert de man terug, waarna zijn vrouw hem vraagt of hij vanaf nu weer vaak weg van huis zal zijn in de avonden.

"Eer uw vader en uw moeder." Anka is een jonge vrouw die samenwoont met haar vader Michal. Ze heeft een diepgaande band met hem heeft die verder lijkt te gaan dan een vader-dochterrelatie. Moeder is uit beeld: deze overleed toen Anka net geboren was. Plots komt ze er door een brief van haar moeder achter dat Michal eigenlijk niet haar vader is. Dat leidt tot ingewikkelde conversaties die de band tussen kind en ouders bevragen.

"U zult niet echtbreken." Een eenzame jongeman bespiedt door het raam van zijn slaapkamer zijn seksueel losbandige buurvrouw. Op meer dan lust belust, raakt de jongeman door de vrouw geobsedeerd. Wanneer hij echter de directe confrontatie met haar aangaat, blijkt de jonge voyeur niet opgewassen tegen het geweld van een zelfverzekerde, rijpe vrouw. De rollen lijken zich om te gaan draaien wanneer de goedaardige gluurder in zijn wanhoop een radicale beslissing maakt.

"U zult niet stelen." Een jonge vrouw ontvoert wie in eerste instantie haar jongere zusje lijkt te zijn. Maar algauw blijken de relaties niet zo simpel te liggen. Stukje bij beetje vallen de puzzelstukjes van een complexe familiegeschiedenis in elkaar. Hoe duidelijker het plaatje wordt, hoe meer ethische dilemma’s er echter ontstaan. Het verhaal van Ewa, Ania en Majka is een zoektocht naar wat het betekent om ergens thuis te horen.

"U zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste." Een professor ethiek op leeftijd aan de universiteit van Warsaw krijgt een oude kennis op bezoek. De professor, Zofia, nodigt de bezoekende vrouw uit één van haar colleges bij te wonen. Tijdens dit college herinnert de vrouw Zofia aan een zogenaamd hypothetisch dilemma waarin zij tijdens de Tweede Wereldoorlog beide werkelijk verwikkelt waren: Zofia weigerde toen namelijk de jonge Elzbieta onderdak te bieden toen haar ouders naar het ghetto gedeporteerd waren, wat bijna Elzbieta’s dood werd. Na deze onthulling moeten de vrouwen in het reine proberen te komen met wat zich tussen hen heeft afgespeeld.

"U zult niet begeren de vrouw van uw naaste." Een impotente dokter ontdekt dat zijn jongere en beeldschone vrouw hem bedriegt. Op een dag besluit hij zich in de kast te verstoppen om getuige te zijn van zijn echtgenotes ontrouw, maar laat dat net de dag zijn dat zijn vrouw een punt zet achter haar affaire. Wanneer ze hierna haar mans aanwezigheid ontdekt, rijzen de vragen over schuld op: Hanka was ontrouw maar beëindigde wel de relatie, terwijl Roman te ver ging in zijn wantrouw.

"U zult niet begeren het huis van uw naaste." Kieslowski eindigt de serie op een vrolijke noot. Deze tiende aflevering is een farce over twee broers die een kostbare postzegelverzameling erven van hun vader, met wie ze een moeilijke relatie hadden. Hoe meer ze over de verzameling en de postzegelcultuur te weten komen, hoe obsessiever ze met de collectie omgaan. De absurditeit stijgt naar een hoog niveau wanneer de broers een waakhond aanschaffen om de collectie te bewaken, bereid zijn een nier te doneren om een ‘missing stamp’ te bemachtigen en uiteindelijk zelfs naar elkaar toe totaal paranoïde worden.