Pewnej nocy Wulan budzi się przez hałas na dachu. Następnego ranka znajduje tam przeżarte larwami truchło cywety. Ten ciąg wydarzeń rozpoczyna zmiany w życiu Wulan i jej dobrze sytuowanej rodziny. Wisnu, młodszy brat Wulan, podejrzewa, że padli ofiarą klątwy, do czego Wulan podchodzi sceptycznie. W międzyczasie pani Astuti, matka Wulan, wciąż jest przytłoczona odwołanym kilka miesięcy wcześniej ślubem córki. Dziewczyna zauważa to i zaczyna odczuwać wyrzuty sumienia. Dopiero ojciec, pan Ahmad, jest w stanie podnieść ją na duchu. Tymczasem w Bogorze Esa bezradnie obserwuje jak pan Bondan zostaje zaatakowany przez niewidzialną siłę. Czy jest jakiś związek między tym, co spotkało Esę i Wulan?

Zbliża się rocznica ślubu pana Ahmada i pani Astuti. Wulan szykuje dla nich prezent i wystawne przyjęcie. Wisnu nie ma ochoty uczestniczyć w przygotowaniach. Prawdziwy powód jego niechęci wychodzi na jaw, gdy pewnej nocy Wulan przyłapuje go na zażywaniu środków uspokajających. Wśród tego wszystkiego rodzina Wulan doświadcza ciągu dziwnych zjawisk. Wulan znajduje w odpływie gwóźdź zawinięty w kołtun włosów, a pani Astuti ma wizję, w której widzi zmarłego męża. W tym samym czasie Wulan jest również nękana przez swojego byłego narzeczonego, Reno. Mężczyzna wciąż nie pogodził się z faktem, że odwołała ich ślub. Jego gniew narasta, gdy jego ojciec, który zachorował wkrótce po odwołaniu ślubu, umiera.

Pan Ahmad trafia do szpitala. Jego stan pozostaje niestabilny. W pewnym momencie wymiotuje nawet gwoździami na oczach żony i dzieci. Lekarze nie potrafią tego wyjaśnić, co wyprowadza Wulan z równowagi. Pani Astuti wciąż jest nękana przez panią Rimę. Była żona pana Ahmada próbuje wymusić na nich pieniądze, które mają być zadośćuczynieniem za jego czyny z przeszłości. Tymczasem Esa kontynuuje swoje śledztwo. Znajduje dowody na to, że jego zmarły ojciec miał coś wspólnego z panem Ahmadem. W końcu udaje mu się namierzyć pana Ahmada w szpitalu. Na miejscu poznaje Wulan. Po przejrzeniu dowodów na znajomość pana Bondana z panem Ahmadem, Wulan wpada w złość i oskarża Esę o szantaż.

W 1998 roku pan Ahmad otwiera firmę w Banyuwangi. Pan Bondan, jego partner biznesowy, przedstawia mu swoją pracownicę, Astuti. Między Ahmadem a Astuti rodzi się uczucie. W dzisiejszej Dżakarcie rodzina Wulan pogrąża się w żałobie po śmierci pana Ahmada. Wisnu jest przekonany, że jego ojciec padł ofiarą klątwy. Jego główną podejrzaną jest pani Rima, była żona ojca, która wciąż nagabuje rodzinę. Wisnu podejrzewa również Haruna, nowego pomocnika domowego. W tym samym czasie Esa przychodzi do rodziny Wulan, aby przeprosić za swoje wcześniejsze zachowanie. Jego wizyta poprawia humor pani Astuti, szczególnie, gdy dowiaduje się, że Esa jest synem jej dawnego znajomego z Banyuwangi. Widząc, jak matka znów się uśmiecha, Wulan powoli przekonuje się do Esy.

Rok 1998, Dżakarta. Pani Rima choruje na nowotwór i przechodzi chemioterapię. Jest nieświadoma, że jej mąż ma w Banyuwangi romans z pracownicą. W dzisiejszej Dżakarcie Wulan i Wisnu śmiertelnie obawiają się klątwy, która dręczy panią Astuti. Wtedy pojawia się Reno. Rozpoznając jego dobre intencje, Wulan w końcu przyjmuje od niego ofertę pomocy. Duchowy przywódca Reno, pan Harna, przeprowadza rytuał i znajduje w domu Wulan węzeł, który jest nośnikiem klątwy. Wulan i Esa skupiają swoje śledztwo na pani Rimie. Była żona pana Ahmada ma silny motyw, by skrzywdzić rodzinę Wulan, ale podczas rozmowy wyznaje coś zaskakującego.

Wulan jest załamana śmiercią Reno. Zwłaszcza, że jej matka wciąż nie doszła do siebie po klątwie z piątego odcinka. Tymczasem Wisnu coraz bardziej uzależnia się od środków uspokajających. Obserwując dziwne zachowanie Haruna, nabiera pewności, że to on nasłał klątwę na pana Ahmada. W tym samym czasie Esa odkrywa, że zmarły pan Bondan regularnie wysyłał pieniądze niejakiemu Ridho. Czy może to mieć jakiś związek ze śmiercią pana Bondana? Pewnego dnia Ridho przychodzi do Wulan, chcąc porozmawiać z panem Ahmadem. Dziewczyna jest jednak zbyt rozkojarzona zachowaniem Wisnu. Chłopak twierdzi, że widział, jak Harun wylewa własną krew przed sypialnią pani Astuti. Pod wpływem emocji Wisnu bije Haruna. Wulan próbuje przemówić bratu do rozsądku.

Rok 1998, Banuywangi. Rok 1998, Banyuwangi. Harun, syn duchownego, odwiedza swojego brata Hasana. Mimo ciężkiej choroby córki, Hasan jest spokojny. Wyznaje, że ma pieniądze na jej leczenie. W dzisiejszej Dżakarcie Wulan i Wisnu wciąż są wstrząśnięci po śmierci pani Astuti. Wulan i Esa zbliżają się do siebie w żałobie. Tymczasem Wisnu znajduje węzeł w kwiatku, który Harun przyniósł pani Astuti. Postanawia go śledzić. Okazuje się, że Harun jest sąsiadem Ridho, z którym mieszka Atik, jego jedyna córka. Po kilku dniach obserwacji Wisnu udaje się odkryć sekret Haruna. Szybko to nagrywa i wysyła filmik do Wulan. Wulan i Esa nie mogą uwierzyć w to, co widzą.

Rok 1998, Banyuwangi. Ridho jest drobnym oszustem. Jego znajomi, Gatot i Dulmatin, wkręcają go w zlecenie dla pana Bondana. W dzisiejszej Dżakarcie Ridho przysięga, że odpłaci się Harunowi za skrzywdzenie Atik. Wulan, Esa i Wisnu także chcą odnaleźć Haruna, jednak Ridho odrzuca ich ofertę współpracy. Po powrocie ze szpitala, Atik otrzymuje telefon od Esy. Młody człowiek prosi ją o informacje o jej ojcu, ponieważ jest pewien, że w ten sposób znajdzie wyjaśnienie klątwy. Ridho denerwuje się na Atik i prosi ją, by się nie wtrącała. Wkrótce potem ranny Harun wraca do swojego wynajętego lokum. Ridho już tam czeka. Rozbraja Haruna i torturuje go. Atik dowiaduje się o tym i szybko informuję Esę.

Rok 1998. By zapłacić za leczenie chorej córki, Hasan szantażuje pana Ahmada. Jeśli ten odmówi zapłaty, Hasan doniesie jego żonie o romansie z panią Astuti. Pan Bondan radzi Ahmadowi, by porwał Hasana i nastraszył go, podszywając się pod tajemniczą grupę ninja, która terroryzuje Banyuwangi. Do roli oprawców zostają wynajęci Gatot, Dulmatin i Ridho. W dzisiejszej Dżakarcie Wulan i Esa są świadkami, jak Wisnu wije się z bólu z powodu klątwy. Na szczęście otrzymują pomoc od pana Harny, który obudził się ze śpiączki. Mężczyzna twierdzi, że klątwa pochodzi z Banyuwangi. Muszą się tam wybrać, aby uratować Wisnu. Dzięki pomocy Atik, odnajdują Gatota we wschodniej części Jawy.

W 2010 roku Munik zaczyna uczyć się czarnej magii od Mbah Tien, swojej tajemniczej sąsiadki. Zamierza użyć nabytych zdolności, by pomścić śmierć Hasana i ich córki. Do pomocy rekrutuje Haruna. Przez lata pracują razem i dbają o to, by ich zemsta przebiegała bez zarzutu. Ludzie odpowiedzialni za śmierć ich krewnych odchodzą jeden po drugim. Wśród nich są Ahmad i Bondan, od których zaczęła się ta historia. W dziejszym Banyuwangi Wulan i Esa są zaskoczeni śmiercią Gatota. Wkrótce potem stan Wisnu ulega pogorszeniu. Tym razem nawet pan Harna nie może wiele zrobić. Aby uratować Wisnu, Wulan i Esa muszą odnaleźć szamana czarnej magii, który rozpoczął tę tragedię.