Το βραχιόλι που βρίσκει εντελώς απρόσμενα στα χέρια μιας ηλικιωμένης τσιγγάνας ο 45χρονος κοσμηματοπώλης Ιωσήφ Κοέν σε συνδυασμό με την αίτηση χάριτος του χιτλερικού Αδόλφου Άϊχμαν το 1962, γίνεται η αφορμή για μια καταβύθιση στο οικογενειακό παρελθόν και στην προσωπική του ιστορία.

Η ηλικιωμένη τσιγγάνα Τσιούμπη λόγω καρδιακής προσβολής βρίσκεται στην εντατική με τον Ιωσήφ στο πλάι της και η γυναίκα του τον αναζητά για την προετοιμασία του μπατ μίτσβα της μικρής κόρης τους Μπέττυς.

Εικόνες αγωνίας που προκαλούν βουτιά στις μνήμες του παρελθόντος, καθώς αναζητά τις χαρούμενες, ανέμελες νύχτες δίπλα στο πιάνο, το καινούριο αυτοκίνητο του πατέρα Μωύς, τα αποτυχημένα προξενιά για τη Ζακλίν, τα σχέδια του Ηλία για τη Σχολή Ευελπίδων και του Δαβίδ για το μέλλον στη γη του Ισραήλ.

Ο 45χρονος Ιωσήφ κινείται ανάμεσα στο παρόν με την οικογένειά του και τις μνήμες του παρελθόντος, όταν ο Ηλίας γίνεται αξιωματικός του ελληνικού στρατού, ο Δαβίδ που έχει φύγει στην Παλαιστίνη τους στέλνει νέα του και ο Ιωσήφ νιώθει τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα.

Η ισορροπία ανάμεσα στο παρόν του Ιωσήφ και το παρελθόν του συνεχίζει να είναι εύθραυστη, καθώς με την αφήγηση στην κόρη του Μπέττυ ξετυλίγονται ένα προς ένα τα γεγονότα που τον σημάδεψαν.

Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια διαφυγής με τρένο η οικογένεια Κοέν σκορπίζει, μέσα σε μια δίνη γεγονότων, με τραγική κατάληξη την μεταφορά τους στο κολαστήριο του Άουσβιτς.

Μπορεί ο Ιωσήφ να κατάφερε τελικά να επιβιώσει από την επέμβαση χωρίς αναισθησία, αλλά σύντομα, ο θάνατος του Δαβίδ τον καταβάλλει. Αυτά θυμάται το 1962, όταν βλέπει με την κόρη του Μπέττυ στην εφημερίδα, την ανακοίνωση της εκτέλεσης του Αδόλφου Άϊχμαν.