วอนมีโฮเป็นทายาทเพียงคนเดียวของแทฮันกรุ๊ป เธอตกหลุมพรางของน้าสาวและตกเป็นข่าวฉาวหลังจากทำร้ายร่างกายคนกลางเมือง มีโฮถูกส่งไปที่เกาะเชจูจนกว่าเรื่องจะเงียบ แต่เธอกลับไปเจอปีศาจโลกีย์ในชุดวิวาห์ เธอไม่มีเวลาให้หวาดผวากับปีศาจที่ไม่เคยพบเจอมาก่อนเพราะดันตกเป็นเหยื่อของมันและถูกปีศาจโลกีย์ไล่ล่าในลานจอดรถ ก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายของชีวิตจะถูกพรากไป "พาน" ชายในเงามืดพุ่งตัวเข้าใส่ปีศาจและต่อสู้กับมัน...

โยฮันย้ายเข้าบ้านพักของมีโฮเพื่ออยู่กับพานและมีโฮ โดยปลอมตัวเป็นหลานชายของพ่อบ้านจาง มีโฮหายไปกับพาน ผู้ที่ไม่ค่อยจะให้ความร่วมมือเท่าไรและแม้แต่ขับรถก็ขับไม่เป็น ยิ่งกว่านั้นโยฮันยังเริ่มตามติดไปที่โรงเรียนด้วย ขณะเดียวกันซูรยอน นักเรียนม.ปลายของโรงเรียนทัมนาก็ตัดสินใจประกอบพิธีกรรมที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เพนจุลแล หลังถูกกยองจุน แฟนหนุ่มของเธอตามรังควาน เพนจุลแลจึงยื่นข้อเสนอแสนอันตรายให้ซูรยอน

มีโฮพบต้นไม้ต้นสุดท้ายของเพนจุลแลหลังจากการต่อสู้อันดุเดือดในป่าเพนจุลแล มีโฮกลับไปบ้านพักของเธอหลังช่วยซูรยอนไว้และเริ่มวางแผนหาทางลงโทษกยองจุน ขณะเดียวกันโยฮันก็ยั่วยุพานเพื่อค้นหาตัวตนที่แท้จริงของเขาด้วยการเรียกวิสัยแท้จริงที่ซุกซ่อนอยู่ของปีศาจโลกีย์ออกมา มีโฮมาตามหาพานกับโยฮัน และเห็นพานกำลังแปลงกายเป็นปีศาจโลกีย์ ขณะที่มีโฮยังช็อกอยู่...

พานรู้สึกผิดที่เกือบฆ่ามีโฮและหายไปในความมืด เพื่อตามหาพาน มีโฮต้องผ่านเส้นทางบนภูเขาอันแสนยากลำบากเพื่อไปยังวัดแทจัง เพียงเพื่อจะเดินจากไปหลังจากต้องเจ็บปวดเพราะความเย็นชาของเขา ขณะเดียวกัน คดีฆาตกรรมปริศนาที่อวัยวะถูกดึงออกจากร่างของเหยื่อก็เพิ่มจำนวนมากขึ้นทั่วทั้งเกาะเชจู หลังจากได้เห็นรอยบาดแผลบนร่างเหยื่อ พานก็มั่นใจว่าคุงทันกลับมาแล้ว ขณะที่เหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้น...

โยฮันพาชานฮีมายังวิลล่า พวกเขาใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุขและสัญญากันว่าจะไม่พรากจากกันอีก ทว่าชานฮีได้กลายเป็นปีศาจโลกีย์และออกจากห้องโยฮันเพื่อตามล่ามีโฮ หลังจากล่วงรู้ความลับเรื่องการกลับชาติมาเกิด มีโฮก็ได้ไปพบคึมแพคจูและขอร้องให้ช่วยเธอให้กลายเป็นวอนจอง ขณะเดียวกันแม้จะทำพิธีไล่ผีทั้งวันทั้งคืน โยฮันก็ไม่อาจช่วยให้ชานฮีกลับคืนมาได้ ด้วยความทดท้อใจ โยฮันจึงไปขอร้องให้มีโฮช่วย

นานมาแล้ว เกาะเชจูต้องตกอยู่ในความสับสนอลหม่านจากการออกอาละวาดของปีศาจโลกีย์ วอนจองผู้ชะตากำหนดให้มากอบกู้เกาะแห่งนี้โดยการสร้างหินผนึก แอบไปพบและสร้างมิตรภาพกับเด็กชายสองคนนามว่าพานและคุงทัน ผู้ได้รับการเลี้ยงดูมาเพียงเพื่อฆ่าปีศาจโลกีย์ สิบปีผ่านไป วอนจองกลับมายังวัดแทจังหลังจากเสร็จสิ้นการฝึกฝนสร้างหินผนึก แต่ทว่าทันทีที่เธอเริ่มสร้างหินผนึก จงรยองก็พยายามจะเผาพานและคุงทัน...

โยฮันข้ามผ่านความท้อแท้และสิ้นหวังหลังการตายของชานฮี มีโฮผู้เจ็บปวดและโทษตัวเองปฏิญาณว่าจะไม่ยอมสูญเสียคนที่มีค่าต่อเธอไปอีกแล้ว นับจากนั้นเธอจึงเริ่มเข้ารับการฝึกฝนจากคึมแพคจูที่บ้านคุณย่านักงมหอยเพื่อฟื้นฟูพลังของวอนจอง โยฮันกับพานคอยติดตามมีโฮแต่ก็แอบดูอยู่ห่างๆ จะได้ไม่ไปรบกวนพลังของเธอ ขณะเดียวกันนั้นก็ยังมีเรื่องราวที่ยังไม่ถูกเปิดเผยที่ว่าคุงทันยอมรับยอมจี...

คุงทันจำได้ขึ้นมาว่าวอนจองเคยผนึกเขาในอดีต เขาหนีไปโดยไม่ได้ทำร้ายมีโฮ ก่อนจะเริ่มทำให้โลกเข้าสู่ความมืดมิดด้วยความหวาดกลัวและโกรธแค้น มีโฮเริ่มโทษตัวเองและเชื่อว่าโศกนาฏกรรมจะจบลงก็ต่อเมื่อเธอตายเท่านั้น ขณะเดียวกันภาพหลอนของปีศาจคือซึนแซก็ทำให้นักเรียนโรงเรียนมัธยมปลายทัมนาก่อเหตุฆ่าตัวตายหมู่ แม้โยฮันจะพยายามช่วยชีวิตเด็กแต่ก็ยังไม่เพียงพอ...

มีโฮล่วงรู้ความลับของพ่อบ้านจางและพยายามฆ่าตัวตายเพราะรู้สึกถูกหักหลัง นาทีที่พานเร่งรุดมาช่วยมีโฮและจับมือเธอไว้ เธอก็ฟื้นความทรงจำทั้งหมดจากอดีตชาติ คุงทันโกรธเกรี้ยวเพราะรู้สึกหดหู่ใจหลังจากเห็นว่ามีโฮไม่อาจฟื้นคืนพลังได้แม้ความทรงจำจะกลับมาแล้ว คุงทันที่อัดแน่นไปด้วยความโกรธขึ้งจึงเตรียมจะสังหารเหล่าคนร่อนเร่ที่มีเขาเป็นผู้นำอย่างเหี้ยมโหด...

พานได้รู้ว่าตัวตนของมีโฮจะหายไปหากเธอฟื้นพลังคืนและคงเหลือไว้เพียงวอนจอง หลังจากเจ็บปวดใจ พานก็พยายามยับยั้งการฝึกที่จะเปลี่ยนมีโฮเป็นวอนจอง มีโฮผิดหวังและหัวเสียกับทีท่าที่เปลี่ยนไปปุบปับของพาน ขณะเดียวกันคุงทันก็พยายามใช้ยอมจีเพื่อตามหาตำแหน่งของทลฮารือบังที่เหลือ โยฮันไปยังแหล่งกบดานของคุงทันและต่อสู้กับคุงทันเพื่อช่วยคึมแพคจูและยอมจี ท่ามกลางเหตุการณ์ทั้งหมดนี้...

ในที่สุดวันที่ต้องสร้างหินผนึกก็มาถึง ขณะที่มีโฮไปยังแท่นบูชา เธอก็ได้ต่อสู้ครั้งใหญ่กับเหล่าปีศาจโลกีย์เคียงบ่าเคียงไหล่พ่อบ้านจางที่กลับมาและโยฮันที่ฟื้นจากอาการโคม่า หลังจากเอาชนะปีศาจโลกีย์นับไม่ถ้วนได้ มีโฮก็ฝากที่เหลือให้พาน โยฮัน และพ่อบ้านจางจัดการ ส่วนเธอก็ไปยังแท่นบูชา แต่เพราะความทรงจำจากอดีตและความกลัวของเธอ หินผนึกจึงอับแสงลงเรื่อยๆ