Josh Dubin freut sich darauf, vom Unterricht zu Hause auf eine öffentliche Schule zu wechseln, und die Herausforderung, das einzige Kind mit einer Beinprothese zu sein, nimmt er gerne an. Während er sich einen Platz unter Gleichaltrigen sucht, stehen ihm seine Freunde und seine Familie bei jedem Schritt zur Seite.

Josh Dubin está encantado de pasar de la educación en el hogar a la enseñanza pública, y ser el único niño con una pierna ortopédica es un reto al que está dispuesto a enfrentarse. A medida que se hace un sitio entre sus compañeros, sus amigos y familiares lo acompañan en cada paso del camino.

Josh Dubin is thrilled to switch from homeschool to public school, and being the only kid with a prosthetic leg is a challenge he’s ready to face. As he carves out a place among his peers, his friends and family are with him every step of the way.

Josh Dubin è entusiasta di passare dalla scuola a casa alla scuola pubblica ed essere l'unico bambino con una protesi alla gamba è una sfida che è pronto ad affrontare. Mentre si ritaglia un posto tra i suoi coetanei, i suoi amici e la sua famiglia sono con lui in ogni fase del percorso.

Josh Dubin está animado para ir do ensino doméstico para uma escola pública, e ser a única criança com uma prótese de perna é um desafio que ele está pronto para encarar. Enquanto conquista um lugar entre seus colegas, seus amigos e família estão ao seu lado a cada passo.

Джош Дьюбин рад пойти в школу после домашнего обучения. Быть в ней единственным ребенком с протезом ноги — это испытание, которое он готов преодолеть. Пока он устраивает свою жизнь со сверстниками, родные и друзья поддерживают его на каждом шагу.

‎《大步向前走》根据残障奥运选手Josh Sundquist真实故事改编，‎主要讲述 12 岁男孩Josh，终于有机会结束在家自学，走入校园拥有群体生活， 但因患有尤文肉瘤而截肢的他，将面对多元课程带来的挑战与同学的异样眼光‎。

祖舒杜彬很高興可以由家教轉到公立學校就讀。祖舒準備好面對的挑戰，是成為校內唯一使用義肢的學生。他慢慢在同學間爭取一席位的路途上，家人和朋友一直陪伴左右。

يشعر جوش دوبين بسعادة غامرة للانتقال من المدرسة المنزلية إلى المدرسة العامة ، وكونه الطفل الوحيد الذي لديه ساق اصطناعية هو تحد مستعد لمواجهته. بينما ينحت مكانا بين أقرانه ، فإن أصدقائه وعائلته معه في كل خطوة على الطريق.

Josh Dubin est ravi de passer de l'école à la maison à l'école publique, et être le seul enfant avec une jambe prothétique est un défi qu'il est prêt à relever. Alors qu'il se taille une place parmi ses pairs, ses amis et sa famille l'accompagnent à chaque étape.

Josh Dubin on innoissaan kotikoulun vaihtamisesta julkiseen kouluun, eikä hän pelkää olla koulun ainoa oppilas tekojalalla. Joshin etsiessä paikkaansa ikäistensä joukosta hänen ystävänsä ja perheensä seisovat aina hänen rinnallaan.

조시 두빈은 홈스쿨에서 공립 학교로 옮기게 돼 기대가 크다. 학교에서 유일하게 의족을 찼지만 그 정도 문제는 이겨낼 자신이 있다. 학교에서 자신의 자리를 찾아가는 동안, 친구들과 가족이 항상 곁을 지켜 준다.

Josh Dubin izgatottan várja, hogy magántanulóból állami iskolás lehessen, és kész szembenézni azzal a kihívással, hogy ő az egyetlen gyerek, akinek műlába van. Miközben próbálja megtalálni helyét iskolatársai között, a barátai és a családja mellette állnak minden lépésnél.

Josh Dubin kijkt ernaar uit om het thuisonderwijs in te ruilen voor de openbare school. Het maakt hem niet uit dat hij de enige leerling met een beenprothese zal zijn. Hij probeert zijn plek in de groep te vinden, waar zijn familie en vrienden hem graag bij helpen.