สี่เดือนหลังจากที่อีรังตาย อียอนได้รับพลังจิ้งจอกเก้าหางอีกครั้งด้วยเงื่อนไขที่ว่าอีรังจะได้กลับมาเกิด แขกไม่ได้รับเชิญแอบเข้ามาในช่วงจันทรุปราคาและขโมยหินพิทักษ์ที่เทพเจ้าแห่งความตายสร้างขึ้นมาปกปักรักษาเขตแดนระหว่างโลกแห่งคนเป็นและคนตาย จากนั้นก็หายตัว "เข้าไปในตู้" อียอนกระโดดเข้าไปในตู้เพื่อไปเอาหินพิทักษ์คืน ดวงอาทิตย์สาดแสงจ้า เมื่ออียอนลืมตาขึ้นมา...

อียอนเดิมพันกับเต่าอายุพันปีดงบังซักเพื่อช่วยน้องชาย แต่มันใช้เวลานานกว่าที่คาดไว้ เขาเลยกลับมายังปัจจุบันไม่ได้ เขาไปหาทัลอีพาที่สำนักงานตรวจคนเขตปรโลกในช่วงปี 1930 แต่เธอบอกเขาว่าประตูแห่งกาลเวลาจะเปิดอีกทีในวันจันทรุปราคาครั้งต่อไป เธอเพิ่มเงื่อนไขในการเปิดประตูเข้าไปด้วย...

มูยองยืนอยู่เบื้องหน้า "หีบข้าวใบใหญ่" ที่้มีเครื่องรางของขลังปิดอยู่ ภาพตัดมาที่มูยองกำลังจูงมือเด็กผู้หญิงที่มีผ้าปิดตาอยู่ เธอถอดผ้าปิดตาออกและสั่นกระดิ่งพร้อมกับพูดว่า "เจ้าอยู่ไหน เจอแล้ว" อียอนลืมตาขึ้น เขาได้สบตากับเธอพร้อมกับกรีดร้องจนตื่นขึ้นมา บ่ายวันนั้น หลังจากที่อียอนเห็นฮงจูถือช่อดอกไม้อยู่ อยู่ดีๆ ทุกอย่างที่เขาเห็นก็กลายเป็นสีดำ…

ตะกร้าประหลาดปรากฏขึ้นที่หน้ามโยยอนกัก ในนั้นมีเด็กทารกตัวเป็นๆ ที่มี "ไฝแดงเจ็ดเม็ด" อยู่บนหน้าผาก แม้ว่าทั้งอียอนและอีรังจะพยายามแอบวางตะกร้าทารกไว้ที่หน้าบ้านของคนอื่นเพียงใด แต่พอกลับมา พวกเขาก็ต้องพบว่าตะกร้านั้นได้ถูกวางไว้ที่เดิมที่พวกเขาเคยเจอ ขณะเดียวกัน หน้ากากแดงขาวได้ขโมยของบางอย่างมาจากราชวงศ์เหมืองทองของตระกูลคยองซอง สิ่งนั้นคือ "ไม้บรรทัดทองคำ" ที่สามารถใช้ชุบชีวิตคนตายได้

ด้านในมโยยอนกัก นักสืบที่มาเอาตัวเด็กได้เผชิญหน้ากับอียอนและอีรัง เกิดการตะลุมบอนกันขึ้นในขณะที่มีโฮยิ้มอย่างไร้เดียงสาท่ามกลางฟองสบู่ ในเวลาเดียวกันนั้น ฮงจูก็มาถึงแมนจูเรียที่ที่เธอได้เจอ "อียอนในปี 1938" เมาฝิ่นอยู่ อียอนเอาแต่เรียกหา "อาอึม" ซึ่งทำให้เธอหน้าชาไปหมด ขณะที่เธอกำลังจะจากไป อียอนในปี 1938 ก็ตะโกนเรียกและเข้ามากอดเธอจากด้านหลัง…

มี "ถุงสีแดง" วางอยู่บนหลังคามโยยอนกัก เป็นคำเชิญจากมูยองส่งถึงแขกอันตราย ขณะเดียวกัน จุคฮยางสังเกตเห็นกีแซงคนใหม่สวม "รองเท้าฟางคู่เก่า" ในคืนนั้นอึนโฮกับกีแซงเล่น "เกมสี่มุม" เรียกผีตามมุมห้อง ทันใดนั้น เทียนก็ดับลงและอึนโฮก็หายตัวไป เทพภูเขากับชินจูจึงเล่นเกมสี่มุมอีกครั้งเพื่อพาเธอกลับมา…

อียอนและมูยองได้เข้าสู่ "เส้นทางของผู้ถูกสาป" ที่ปกคลุมไปด้วยควันลึกลับเพื่อตามล่าเสือจางซาน พวกเขาถูกบั่นคออย่างโหดเหี้ยมขณะที่โดนมัดอยู่ จากนั้นก็ตื่นขึ้นมาอยู่ในฉากถ่ายละครทีวีพร้อมกับบทที่มีชื่อว่า "เจ้าสาวเสือจางซาน" ขณะที่พวกเขาพยายามจะออกไป พวกเขาก็ประหลาดใจที่เห็นนักแสดงนำหญิงออกมาจากรถตู้ ฮงจูนั่นเอง

เป็นเวลาหลายวันแล้วที่เสือจางซานอาละวาด อีรังจำคำเตือนของมูยองได้ "ทหารรับจ้างชินิงามิ" มาถึงสถานีคยองซองและสั่งให้จับเป็น "ปีศาจโชซ็อน" ขณะเดียวกัน เทพเจ้าพื้นเมืองที่ประท้วงก็สร้างปัญหาให้กับฮยอนเอองที่ยืนอยู่ตรงข้ามอียอนกับฮงจู คืนนั้น สีหน้าของอีรังเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยินเรื่องการพนันที่เดิมพันด้วยอายุขัย แทนที่จะเป็นเงิน

เทพพื้นเมืองของคยองซองหายสาบสูญและล้มตายในชั่วข้ามคืน ที่มโยยอนกัก อียอนบอกฮงจูว่าเขาจะเอาสมบัติไปที่โรงแรมบันโด อียอนบอกมูยองแบบเดียวกันหลังจากแลกหมัดและดื่มด้วยกัน ในขณะเดียวกัน ฮงจูต่อรองกับหัวหน้าผู้ตรวจการเพื่อแลกกับความปลอดภัยของมโยยอนกักและสาวๆ ของเธอ… ปีศาจทุกตัวมารวมตัวกันที่โรงแรมบันโดเพื่อแย่งชิงสมบัติ

อียอนในร่างนิวโดะตกตะลึงเมื่อรู้ว่าทหารรับจ้างไม่ได้มีแค่สี่คน แต่มีห้าคน เขาแกะห่อลูกอมคาราเมลและเรียกโอกามะกับยูกิมาเพื่อซื้อเวลา นิวโดะในร่างอียอนหลอกล่อฮงจูกับมูยอง และพวกเขาก็สู้กันเพราะที่อยู่ของหินพิทักษ์ ในขณะเดียวกัน การหายใจของยอฮีเริ่มไม่คงที่ ความกระวนกระวายแผ่ซ่านไปทั่วห้อง 302 กุหลาบพันปีมุ่งตรงเข้าไปพร้อมกริช…

ในห้องที่เต็มไปด้วยควันฝิ่น อียอนจากปี 1938 เริ่มเคลื่อนไหวหลังจากได้อ่านจดหมาย ยอฮีและแจยูถูกลักพาตัวไปเมื่อคืน อียอนไปเจอหัวหน้าผู้ตรวจการซึ่งเสนอข้อตกลงแลกเปลี่ยน อาคิระบอกฮงจูกับอีรังว่าตัวประกันหนึ่งคนที่จะได้มีชีวิตรอดขึ้นอยู่กับพวกเขา บรรยากาศตึงเครียดขณะที่ดวงตาของอีรังสั่นไหวเมื่อได้ยินคำพูดของฮงจู นั่นคือตอนที่อียอนพรวดพราดเข้ามาในห้อง…