Podczas kopania fundamentów pod hotel natrafiono na podziemne magazyny przedwojennej Poczty Głównej w Breslau. Jedna z przechowywanych tu niedoręczonych przesyłek ma przerażającą zawartość: dwie zmumifikowane główki dziecięce.

Makabrycznym odkryciem zajmuje się nowo powstały Wydział Spraw Niewyjaśnionych KW Policji we Wrocławiu. Jego pracownicy: szefowa Alicja Grześkowiak, aspirant Dominik Hertz i młodszy inspektor Maciej Stasiński spotykają się w ruinach dawnej placówki. Alicję i Macieja łączy bolesna tajemnica ze wspólnej przeszłości. Aby rozwiązać tajemniczą sprawę, będą musieli wznieść się ponad wzajemne urazy oraz wypracować technikę dochodzenia w wypadku przestępstwa popełnionego przed kilkudziesięciu laty.

W paczce z czaszkami jest zakrwawiona chusteczka z inicjałami BH, na wewnętrznej stronie papieru, w który zapakowano przesyłkę, śledczy odnajdują odciski palców.

W nowoczesnych zakładach mięsnych w Ząbkowicach Śląskich trwa uroczystość jubileuszowa. Na pobliskich łąkach ginie pozostawiona na chwilę 5 - letnia córeczka obsługującego jubileusz fotoreportera. W miejscu, gdzie zniknęła, zrozpaczony ojciec znajduje wygrzebany z ziemi szkielet ludzkiej dłoni...

Obecny na jubileuszu wnuk niemieckiego właściciela zakładu zgłasza na policji, że mogą to być szczątki jego dziadka, po którym po 1945 roku słuch zaginął. Wyjaśnienie sprawy zostaje powierzone Komisji Morderstw.

IPN odkrywa masowy grób ofiar terroru stalinowskiego. Drobiazgi znalezione przy zwłokach jednego z pogrzebanych, wskazują, że to ciało porucznika Podhorskiego, żołnierza WiN - u. W czaszce denata tkwi kula, która zatrzymała się na metalowej płytce, wstawionej Podhorskiemu podczas operacji. Według stalinowskich dokumentów, Podhorski powiesił się w więziennej celi. Był oskarżony o kolaborację z okupantem, na co dobitnie wskazują odnalezione przez Komisję Morderstw dokumenty. Żeby jednoznacznie określić, czy odnalezione szczątki należą do porucznika, Alicja i Maciej udają się do Kliczkowa, gdzie w klinice dr. Frejncza, przebywa córka porucznika. Maria Podhorska po przebytym wylewie, jest w śpiączce. Całe życie walczyła o dobre imię ojca. Dr Frejncz ma nadzieję, że dzięki oczyszczeniu z zarzutów porucznika, uda mu się wybudzić Marię ze śpiączki.

W niewielkich odstępach czasu zostają zamordowane trzy osoby. Okazuje się, że wszystkie ofiary w czasach PRL - u pracowały dla Służby Bezpieczeństwa. W jednym z domów zamordowanej, aspirant Dominik Hertz znajduje wyryte na ścianie po hebrajsku imię Ariocha - starotestamentowego demona zemsty. Komisja dociera do dokumentów, z których wynika, że cała trójka została oddelegowana do pracy w hotelu Victoria, gdzie mieli szpiegować zagranicznych turystów. W tym czasie w hotelu zostaje zamordowany Palestyńczyk podejrzany o zorganizowanie zamachu podczas olimpiady w Monachium. Komisja odnajduje żyjących świadków tamtego zdarzenia, którzy sugerują, że zamordowani esbecy pracowali nie tylko dla rodzimego wywiadu.

Z prywatnej kliniki psychiatrycznej ucieka niebezpieczny pacjent Lajch, przedtem zabijając pielęgniarza i strażnika. Do Komisji morderstw zgłasza się matka pacjenta, która próbuje wytłumaczyć policjantom, skąd u jej syna tak wielka agresja. Okazuje się, że w czasie II wojny światowej ojciec Lajcha był poddawany eksperymentom medycznym przeprowadzanym w niemieckim obozie koncentracyjnym Gross - Rossen. Nazistowski doktor Kriepke chciał stworzyć superżołnierza. Jego eksperymenty doprowadzały do mutacji genetycznych, w ten sposób pacjenci nie odczuwali strachu i stawali się bardzo agresywni. Podczas obserwacji domu matki Lajcha, zostaje porwana Alicja. Do akcji poszukiwawczej włącza się dr Frejncz, który przekazuje informację Komisji morderstw, że Lajch przyjmował w klinice ogromne ilości lekarstw, bez których na wolności nie będzie mógł funkcjonować. W tym czasie Dominik Hertz odkrywa, że dr Kriepke, mimo swoich zbrodni, nigdy nie został osądzony i skazany.

Podczas ekshumacji w masowym grobie więźniów z lwowskich Brygidek, odnaleziono pierścień rodowy rodziny Passowskich. Pierścień należał prawdopodobnie do Tadeusza Passowskiego, aresztowanego i zamordowanego przez NKWD w 1939 roku. Zadaniem Komisji morderstw jest pobranie próbek DNA od żyjących na Dolnym Śląsku członków rodziny.

Po wizycie w posiadłości Passowskich pod Miliczem śledczy dowiadują się, że Tadeusz Passowski nie zginął we Lwowie. Zmarł kilka lat temu w Miliczu, przekazując swój pierścień rodowy adoptowanemu synowi Krzysztofowi. Ten, podczas wizyty policjantów, zachowuje się bardzo nerwowo, podejrzewając, że Komisję nasłała niejaka Nowakowska, podająca się za córkę hrabiego Tadeusza, która ma zakusy na przejęcie majątku Passowskich.

Policja odnajduje zwłoki młodej kobiety, na ciele której zostały wycięte znaki runiczne. Komisja morderstw zwraca się o pomoc do księdza z Ośrodka Przeciwdziałania Sektom, który rozszyfrowuje napis na ciele ofiary. Wszystko wskazuje na to, że morderstwa mogła dokonać sekta, która działała we Wrocławiu w latach 90. Analiza run naprowadza komisję na mitologię germańską, do której odwoływali się naziści z oddziałów SS. Wyznawcy kultu praktykowali krwawe rytuały, połączone ze składaniem ludzi w ofierze. Ich aktywność była ściśle związana z kalendarzem księżycowym. Jeśli współcześni naśladowcy czarnych mszy, będą chcieli wiernie je odtworzyć, można spodziewać się kolejnych ofiar złożonych w ofierze tajemniczemu bóstwu.

W Bogumiłowicach, dolnośląskiej wiosce, zostaje uruchomiona nieczynna od dziesiątków lat mała elektrownia wodna. Spod turbiny wypływa szkielet, który przez lata ją blokował. Wieś jest zamieszkana przez małą, protestancką wspólnotę religijną, która trwa tu nieprzerwanie od czasów reformacji. Jako dysydenci religijni byli w przeszłości prześladowani przez władze i Kościoły oficjalne. Z tego powodu w XVIII wieku część wiernych wyemigrowała do Ameryki. Stamtąd też pochodzi aktualny pastor, który przybył do Polski w latach 90. i tchnął w wymierającą już wspólnotę, nowe życie. Śledztwo utrudnia fakt, że rodzina Dominika Hertza pochodzi właśnie z Bogumiłowic.

W wystawionym na sprzedaż domu pod Szklarską Porębą zostają odnalezione zwłoki dwóch kobiet. Rozkład ciał wskazuje na to, że zbrodni dokonano wiele lat temu. Komisja Morderstw odkrywa w archiwach, że w przeszłości było już kilka takich samych przypadków. Po przeanalizowaniu dowodów, śledczy dochodzą do wniosku, że wszystkie zbrodnie łączy jeden szczegół - w każdym przypadku zamordowane kobiety są ze sobą spokrewnione, a na miejscu zbrodni morderca pozostawia swoją wizytówkę w postaci kolekcji ozdobnego szkła. W księgach zamówień Huty w Piechowicach, skąd pochodzi szkło, komisja odnajduje nazwiska wszystkich ofiar.

W Zgorzelcu zostaje zamordowany antykwariusz, który w przeszłości był podejrzany o nielegalny wywóz starodruków z Polski. Komisja Morderstw próbuje ustalić, co zginęło z antykwariatu. Podczas przeszukania antykwariatu Komisja odnajduje liczne woluminy z pałacu w pobliskich Radomierzycach. Od aktualnego właściciela pałacu, dowiaduje się o tajemniczych dziejach pałacu. W 1944 roku paryskie gestapo przewiozło tu swoje archiwum. Nie zdążyło go ewakuować. Pierwszymi, którzy dotarli do Radomierzyc po klęsce Niemiec, byli żołnierze II Armii WP ze swoim dowódcą politycznym, przyszłym premierem PRL - Piotrem Jaroszewiczem. Przez trzy dni przebywali w pałacu, buszując w gestapowskich archiwach. Trzeciego dnia zjawił się Smiersz, sowiecki kontrwywiad. Rosjanie wyrzucili Polaków z pałacu i przejęli archiwum, w którym były dowody na współpracę z gestapo wielu znanych Francuzów. To pomogło Moskwie wywierać wpływ na życie polityczne nad Sekwaną.

Głównym przeciwnikiem Komisji jest dr Frejncz. Jego klinika prowadzi przestępczą działalność. Handlują nielegalnie organami międzynarodowej sieci. Wejście policji do kliniki w Kliczkowie potwierdza rozmiary zbrodni, ale samemu Frejnczowi udaje się umknąć. Uprowadza Polę Nowak i wraz z nią zapada się pod ziemię. Aby ustalić miejsce jego kryjówki, trzeba teraz zrekonstruować całe jego życie, które w całości zostało wymyślone.