Czterech mężczyzn planuje ucieczkę z najbardziej osławionego amerykańskiego więzienia. Trzem udaje się dotrzeć do brzegu. Ale jak potoczyły się ich losy po opuszczeniu wyspy, do dziś pozostaje tajemnicą.

Dwaj mężczyźni odsiadujący wyroki dożywocia dzięki wiedzy technicznej i umiejętnemu zmanipulowaniu kilku pracowników zakładu karnego uciekli z więzienia Dannemora.

El Chapo zyskał niechlubną sławą jednego z najgroźniejszych baronów narkotykowych w historii. Jego ucieczki z najsurowiej strzeżonych meksykańskich więzień stały się przedmiotem legend.

Sześciu mężczyzn, w tym przywódca operacji Nuno Pontes, zbiegło z więzienia stanowego w Pittsburghu. Ich drogą ku wolności był tunel, który wykopali pod murem. Udało im się uciec aż do Teksasu, gdzie zostali schwytani i odesłani do zakładu karnego.

W czasie II wojny światowej ucieczkę tunelem zorganizowali więźniowie niemieckiego obozu jenieckiego. Ich plan wymagał wiedzy technicznej i wykonania fałszywych dokumentów. Większość schwytano, pięćdziesięciu stracono, trzej pozostali na wolności.

Blisko czterdziestu skazanych członków IRA odbywających karę w więzieniu Maze uciekło z niego furgonetką dostarczającą żywność. Wielu z nich ujęto od razu, innych kilka lat później, ale niektórym udało się pozostać na wolności.

James Earl Ray, morderca Martina Luthera Kinga, był uważany za mistrza ucieczek. Zbudował drabinę z rur kanalizacyjnych. Wspiął się na nią, pokonując mur więzienia Brushy Mountain w Tennessee.