Amakawa Haruto, dwudziestoletni student uniwersytetu, traci życie, gdy autobus, którym jechał, ulega wypadkowi. Gdy jego świadomość zaczyna zanikać, żałuje tylko tego, że nie powiedział swojej przyjaciółce z dzieciństwa, Miharu, co czuje. Zniknęła ona po ich ceremonii wejścia do liceum. Teraz przenosimy się do slumsów Królestwa Beltrum. W kącie brudnej rudery chłopiec o imieniu Rio jęczy i budzi się z koszmaru. Żył tylko po to, by zemścić się na pewnym człowieku, ale teraz w jego umyśle nagle pojawiają się przebłyski innej wersji siebie, żyjącej w świecie, którego nigdy wcześniej nie widział - wspomnienia Amakawy Haruto.

W nagrodę za uratowanie porwanej księżniczki Flory, Rio został zapisany do oddziału szkoły podstawowej Królewskiej Akademii Beltrum. Jednak uczniowie akademii to głównie dzieci rodziny królewskiej i szlachty, które nie witają osieroconego Rio. Przy tak wielu pogardliwych spojrzeniach skierowanych w jego stronę, jest jedna osoba, która się o niego martwi - Celia, dwunastoletnia dziewczynka, która mimo młodego wieku jest wykładowcą odpowiedzialnym za szkołę podstawową. Ponieważ Rio nie potrafi czytać, profesor Celia zaczyna udzielać mu prywatnych korepetycji po lekcjach.

Minęło pięć lat, odkąd Rio zapisał się do Królewskiej Akademii. Egzamin dyplomowy, praktyka na świeżym powietrzu, zbliża się wielkimi krokami. Celia słucha z mieszanymi uczuciami, jak Rio mówi o swoich planach udania się do ojczyzny rodziców, regionu Yagumo, po ukończeniu studiów. W dniu praktyk na świeżym powietrzu Stewart, ranny w ataku potwora, strąca księżniczkę Florę z klifu. Rio bez zastanowienia nurkuje po nią, wyrzuca Florę w powietrze i spada około trzydziestu metrów do podnóża klifu...!

Po pożegnaniu z Celią, Rio opuścił królestwo Beltrum i przybył do miasta targowego Amande w sąsiednim królestwie Galarc. Stragany z jedzeniem w pobliżu bram zamku sprzedają potrawy zwane "makaronem" i "manjuu", co prowadzi Rio do wniosku, że osoba, która je opracowała, Liselotte, może mieć wspomnienia z życia w Japonii, tak jak on. Po opuszczeniu miasta i wejściu do lasu, Rio napotyka na swojej drodze młodą dziewczynę, która upadła... W chwili, gdy podchodzi do niej i woła, dziewczyna otwiera oczy i rzuca się na niego z nożem!

Rio i Latifa weszli do lasu w Dziczy. Podczas gdy ona śpi, zostają otoczeni przez grupę czegoś, co wygląda na półludzi. Dziewczyny okazują się być Ludźmi Duchów. Rio próbuje z nimi porozmawiać, ale Uzuma, skrzydlata bestia, znajduje Latifę i zakłada, że Rio ją porwał. Uzuma spada na Rio, nie dając mu szansy na wyjaśnienia. Jej nagły atak pozbawia Rio przytomności. W jego snach pojawia się piękna dziewczyna o różowych blond włosach, a także przyjaciółka z dzieciństwa Amakawy Hayato, Ayase Miharu.

Minął ponad rok, odkąd Rio zaczął mieszkać w wiosce, a teraz nadszedł dzień Wielkiego Festiwalu Duchów. Dzięki błogosławieństwu wielkiego ducha drzewa Dryasa, Rio zostaje uznany za zaprzysiężonego przyjaciela Ludu Duchów. Tej nocy, gdy wszyscy bawią się i ucztują, Rio mówi Latifie, że zamierza opuścić wioskę. Nie mogąc się z tym pogodzić, Latifa ucieka do lasu. W międzyczasie wykryto intruza w powietrzu, a wojownicy z wioski udają się, aby zbadać podejrzane reakcje. To, co odkrywają, to ogromny lot wiwern zmierzających prosto do wioski.

Rio opuścił wioskę Ludu Duchów i udał się do ojczyzny swoich rodziców, Yaugumo. Nie mogąc znaleźć żadnych informacji na ich temat, Rio szuka i spotyka głowę małej wioski w Królestwie Karasuki, Yubę. Kiedy Rio wyjawia Yubie imiona swoich rodziców, ta jest zszokowana - łączy ich głęboka więź. Zgodnie z zaleceniem Yuby, Rio decyduje się zamieszkać w wiosce i tak zaczyna się spokojne, szczęśliwe życie u boku mieszkańców wioski, w tym jego kuzynki Ruri i dziewczyny o imieniu Sayo. Wkrótce pora roku zmienia się w jesień, a oni słyszą, że egzaminator podatkowy wkrótce przybędzie, aby określić wysokość ich rocznej daniny. Pewnego dnia starszy brat Sayo, Shin, wdaje się w bójkę z mężczyznami z sąsiedniej wioski.

Rio i pozostali udali się do królewskiej stolicy Królestwa Karasuki z coroczną daniną wioski jako strażnicy. Po wypełnieniu swoich obowiązków Rio i Sayo udają się do miasta zamkowego. Cieszą się posiłkiem i robią zakupy, gdy wędrowni wojownicy próbują porwać młodą dziewczynę. Rio wkracza do walki i z łatwością ich pokonuje, ratując dziewczynę. Nazywa się Komomo i jest młodszą siostrą Hayate, egzaminatora podatkowego. Ojciec Hayate, Gouki, otrzymuje list od Yuby. To, co czyta, zdumiewa go i wraz z żoną, Kayoko, odwiedzają kwaterę, w której przebywa Rio. Ujawniają Rio, że kiedyś służyli jego matce, Ayame.

Po raz kolejny utwierdziwszy się w swoim postanowieniu pomszczenia matki, Rio mówi Yubie, że zamierza wrócić do regionu Strahl. Jednak przed tą podróżą spędza spokojne, szczęśliwe dni w wiosce, utrzymując swoje królewskie dziedzictwo w tajemnicy przed wszystkimi oprócz swojej kuzynki Ruri. Nadchodzi wiosna, a dowiedziawszy się o ostatecznym wyjeździe Rio, Sayo wraca do domu i zalewa się łzami. Kiedy jej starszy brat Shin widzi ją w takim stanie, nie może usiedzieć spokojnie. Idzie błagać Rio, by został w wiosce, ale...

Rio wraca do domu, do wioski Ludzi Duchów. Następnego dnia budzi się i znajduje obok siebie nieznaną, piękną, nagą dziewczynę...? Latifa i inni zaglądają do pokoju i wybucha chaos, ale okazuje się, że dziewczyna jest duchem więzi Rio. Ponieważ nie ma imienia, Rio nadaje jej jedno - Aishia. Dryas, duch wielkich drzew, pojawia się po wyczuciu obecności potężnego ducha. Za jej namową Rio i Aishia zgadzają się walczyć, aby określić jej zdolności bojowe.

W chwili, gdy powóz wiozący Celię dociera do wielkiej świątyni, w której odbywa się wesele, ciemna postać rzuca się w jej stronę, zwinnie przedzierając się przez tłum. Postacią, która tak łatwo obezwładnia rycerzy pełniących rolę strażników, aby ukraść Celię, jest Rio. W obliczu bezpośrednich emocji Rio, pytając Celię po raz kolejny, jaka jest jej wola w tej sprawie, w końcu mówi o swoich prawdziwych uczuciach... Wówczas z królewskiej stolicy wystrzeliwuje w górę promień światła. To samo dzieje się w innych miejscach w regionie Strahl, aż sześć słupów światła przebija niebo...!