Catalan; Valencian (ca-ES)

Name
Biography

William Holden, nascut William Franklin Beedle Jr. (O'Fallon, Illionois, 17 d'abril de 1918 - Santa Monica, Califòrnia, 12 de novembre de 1981), va ser un actor estatunidenc. Va ser una de les grans estrelles de Hollywood dels anys 50 i 60, alternant papers destacats en pel·lícules que s'havien convertit en clàssics. Guapo seductor amb un físic atlètic, va ser un actor emblemàtic d'aquesta pròspera època de Hollywood. Després va marxar a Nova York amb un amic, abandonant els estudis. Va debutar a Broadway gràcies a Robert Ben Ali, que el va fer interpretar als vint anys un personatge que en tenia seixanta més gran a la seva obra Manya. Holden va ser descobert llavors per Milton Lewis, un buscador de talents al servei de la poderosa Paramount Pictures, que li va oferir un contracte de sis mesos. La seva darrera pel·lícula, l'any següent, va ser "S.O.B." de Blake Edwards, on va aparèixer al costat d'una sèrie d'estrelles, inclosa Julie Andrews.

English (en-US)

Name

William Holden

Biography

William Holden (April 17, 1918 – November 12, 1981) was an American actor. Holden won the Academy Award for Best Actor in 1953 and the Emmy Award for Best Actor in 1974. One of the biggest box office draws of the 1950s, he was named one of the "Top 10 Stars of the Year" six times (1954–1958, 1961) and appeared on the American Film Institute's AFI's 100 Years…100 Stars list as #25.   Description above from the Wikipedia article William Holden, licensed under CC-BY-SA, full list of contributors on Wikipedia.

French (fr-FR)

Name
Biography

William Franklin Beedle Jr., dit William Holden, est un acteur américain né le 17 avril 1918 à O'Fallon dans l'Illinois (États-Unis) et mort le 12 novembre 1981 à Santa Monica en Californie (États-Unis).

Il fut l'une des plus grandes stars de Hollywood dans les années 1950 et 1960, alternant les rôles marquants dans des films devenus des classiques, parmi lesquels Boulevard du crépuscule, Stalag 17, Les Ponts de Toko-Ri, Sabrina, Le Pont de la rivière Kwaï ou La Horde sauvage. Il tourna avec les plus grandes stars de l'époque: John Wayne, Alec Guinness, Humphrey Bogart, Peter Sellers, Gloria Swanson, Audrey Hepburn, Grace Kelly, Deborah Kerr ou encore Barbara Stanwyck.

Beau séducteur à la beauté frappante et au physique athlétique, il fut un acteur emblématique de cette période faste de Hollywood. Il est classé par l'American Film Institute (AFI) 25e «star de Légende».

Né dans l'Illinois, aîné de trois enfants, William Holden est le fils d'une institutrice, Mary Blanche, et d'un chimiste industriel, William Franklin Beedle Sr. La famille déménage à South Pasadena, en Californie, quand il a trois ans. Diplômé de l'école South Pasadena, il entre au collège communautaire Pasadena Junior pour continuer ses études scientifiques et participe à des pièces radiophoniques pour une radio locale. Contrairement à la légende, il n'a pas étudié à la Pasadena Playhouse et n'a pas été repéré dans une pièce de théâtre qu'il y jouait.

Il part ensuite à New York avec un ami, abandonnant ses études. Il débute à Broadway grâce à Robert Ben Ali qui lui fait jouer à vingt ans un personnage qui en a soixante de plus dans sa pièce Manya. Holden est alors repéré par Milton Lewis, un chasseur de talents au service de la puissante Paramount Pictures, qui lui offre un contrat pour six mois. En 1939, il interprète un violoniste devenu boxeur aux côtés de Barbara Stanwyck dans L'Esclave aux mains d'or. Ce rôle de tout premier plan le fait remarquer mais il n'enchaîne ensuite que des rôles dans des productions mineures de la Paramount et de Columbia Pictures. Pendant la Seconde Guerre mondiale, il sert comme lieutenant dans la First Motion Picture Unit, une unité de l'armée de l'air destinée à la production de films d'instruction. En 1941, il épouse l'actrice Brenda Marshall et devient père de deux enfants: Peter (né en 1943) et Scott (né en 1946). Ils divorceront en 1971.

William Holden renoue avec le succès en 1950 grâce à Billy Wilder qui l'engage pour le légendaire Boulevard du crépuscule aux côtés de la mythique Gloria Swanson. Son rôle, à contre-emploi, de scénariste malchanceux lui vaut une nomination à l'Oscar du meilleur acteur. Le film est aujourd'hui classé parmi les plus grands films de l'histoire du cinéma. Il s'impose en star populaire l'année suivante dans Comment l'esprit vient aux femmes avec Judy Holliday. Deux ans plus tard, fort de sa nouvelle renommée, il tourne dans Stalag 17 du même réalisateur. Cette fois, c'est la consécration et il obtient l'Oscar du meilleur acteur. Sa popularité grandit, notamment auprès des femmes. Il est élu «Star masculine la plus populaire de l'année» par les lecteurs du magazine Photoplay en 1954 et 1955. ...

Source: Article "William Holden" de Wikipédia en français, soumis à la licence CC-BY-SA 3.0.

German (de-DE)

Name
Biography

William Holden (* 17. April 1918 als William Francis Beedle junior in O’Fallon, Illinois; † 12. November 1981 in Santa Monica, Kalifornien) war ein US-amerikanischer Filmschauspieler, der 1954 mit dem Oscar als Bester Hauptdarsteller für seine Rolle im Film Stalag 17 ausgezeichnet wurde. Er spielte Hauptrollen in Filmklassikern wie Boulevard der Dämmerung, Die Brücke am Kwai und The Wild Bunch. Das American Film Institute wählte ihn 1999 auf Platz 25 der größten männlichen Leinwandlegenden des US-amerikanischen Films. Die ersten Auftritte hatte Holden 1938 als Statist, doch bereits 1939 stieg er durch die Rolle des Joe Bonaparte in der Verfilmung von Clifford Odets’ Drama Golden Boy zu einem Star auf. In den folgenden Jahren war Holden in Filmen meist als „Junge von nebenan“ zu sehen. Er übernahm nur selten Rollen, die mehr verlangten, als Heldenmut zu zeigen oder eine romantische Zuneigung zu dem jeweiligen weiblichen Star; eine Ausnahme war der Western Arizona, der ihn 1940 an der Seite von Jean Arthur zeigte. Nach dem Zweiten Weltkrieg konnte Holden unter anderem 1947 mit der Komödie Dear Ruth neue Fans gewinnen. Ein Jahr später war Holden neben Robert Mitchum in Rachel and the Stranger als Farmer zu sehen, der für 50 Dollar Loretta Young auf einem Sklavenmarkt kauft und sich am Ende in sie verliebt. Der Film war ein großer finanzieller Erfolg, und Holden wurde dadurch bei Paramount neben Sterling Hayden zu einem gefragten Darsteller in romantischen Komödien.

Seinen endgültigen Durchbruch hatte Holden jedoch erst 1950. In Die ist nicht von gestern spielte er neben Judy Holliday und in Billy Wilders Boulevard der Dämmerung an der Seite von Gloria Swanson. 1954 gewann er den Oscar für seine Rolle als zynischer Kriegsgefangener und Geschäftemacher J.J. Sefton in dem Film Stalag 17, bei dem Wilder ebenfalls Regie führte. Im Jahr darauf war Holden an der Seite von Audrey Hepburn in Sabrina zu sehen, bei der erneut Wilder für die Regie verantwortlich war. Erfolge wie Picknick (1955), in dem er als sexuell aggressiver Herumtreiber eine ganze Stadt in Aufruhr versetzt und am Ende mit Kim Novak durchbrennt, oder Ein Mädchen vom Lande (1954), der ihn als Verehrer von Grace Kelly zeigt, die jedoch ihren alkoholkranken Ehemann, gespielt von Bing Crosby, nicht verlassen kann, machten Holden zu einem der großen Stars jener Dekade. Bis Mitte der 1960er Jahre war sein Name regelmäßig unter den zehn kassenträchtigsten Stars des Jahres zu finden.

Zu seinen wichtigsten späteren Filmen gehört der Western The Wild Bunch (1969) von Sam Peckinpah. Seine letzten künstlerisch anspruchsvollen Rollen spielte er 1973 in dem Film Breezy unter der Regie von Clint Eastwood und 1976 in der Fernsehsatire Network von Sidney Lumet, in der er den Nachrichtenchef eines Fernsehsenders darstellte, der vergeblich gegen eine rücksichtslose Kommerzialisierung des Fernsehens ankämpft. 1981 hatte Holden seinen letzten Filmauftritt in Blake Edwards’ Hollywood-Satire S.O.B. – Hollywoods letzter Heuler.

German (de-AT)

Name
Biography

William Holden (* 17. April 1918 als William Francis Beedle junior in O’Fallon, Illinois; † 12. November 1981 in Santa Monica, Kalifornien) war ein US-amerikanischer Filmschauspieler, der 1954 mit dem Oscar als Bester Hauptdarsteller für seine Rolle im Film Stalag 17 ausgezeichnet wurde. Er spielte Hauptrollen in Filmklassikern wie Boulevard der Dämmerung, Die Brücke am Kwai und The Wild Bunch. Das American Film Institute wählte ihn 1999 auf Platz 25 der größten männlichen Leinwandlegenden des US-amerikanischen Films. Die ersten Auftritte hatte Holden 1938 als Statist, doch bereits 1939 stieg er durch die Rolle des Joe Bonaparte in der Verfilmung von Clifford Odets’ Drama Golden Boy zu einem Star auf. In den folgenden Jahren war Holden in Filmen meist als „Junge von nebenan“ zu sehen. Er übernahm nur selten Rollen, die mehr verlangten, als Heldenmut zu zeigen oder eine romantische Zuneigung zu dem jeweiligen weiblichen Star; eine Ausnahme war der Western Arizona, der ihn 1940 an der Seite von Jean Arthur zeigte. Nach dem Zweiten Weltkrieg konnte Holden unter anderem 1947 mit der Komödie Dear Ruth neue Fans gewinnen. Ein Jahr später war Holden neben Robert Mitchum in Rachel and the Stranger als Farmer zu sehen, der für 50 Dollar Loretta Young auf einem Sklavenmarkt kauft und sich am Ende in sie verliebt. Der Film war ein großer finanzieller Erfolg, und Holden wurde dadurch bei Paramount neben Sterling Hayden zu einem gefragten Darsteller in romantischen Komödien.

Seinen endgültigen Durchbruch hatte Holden jedoch erst 1950. In Die ist nicht von gestern spielte er neben Judy Holliday und in Billy Wilders Boulevard der Dämmerung an der Seite von Gloria Swanson. 1954 gewann er den Oscar für seine Rolle als zynischer Kriegsgefangener und Geschäftemacher J.J. Sefton in dem Film Stalag 17, bei dem Wilder ebenfalls Regie führte. Im Jahr darauf war Holden an der Seite von Audrey Hepburn in Sabrina zu sehen, bei der erneut Wilder für die Regie verantwortlich war. Erfolge wie Picknick (1955), in dem er als sexuell aggressiver Herumtreiber eine ganze Stadt in Aufruhr versetzt und am Ende mit Kim Novak durchbrennt, oder Ein Mädchen vom Lande (1954), der ihn als Verehrer von Grace Kelly zeigt, die jedoch ihren alkoholkranken Ehemann, gespielt von Bing Crosby, nicht verlassen kann, machten Holden zu einem der großen Stars jener Dekade. Bis Mitte der 1960er Jahre war sein Name regelmäßig unter den zehn kassenträchtigsten Stars des Jahres zu finden.

Zu seinen wichtigsten späteren Filmen gehört der Western The Wild Bunch (1969) von Sam Peckinpah. Seine letzten künstlerisch anspruchsvollen Rollen spielte er 1973 in dem Film Breezy unter der Regie von Clint Eastwood und 1976 in der Fernsehsatire Network von Sidney Lumet, in der er den Nachrichtenchef eines Fernsehsenders darstellte, der vergeblich gegen eine rücksichtslose Kommerzialisierung des Fernsehens ankämpft. 1981 hatte Holden seinen letzten Filmauftritt in Blake Edwards’ Hollywood-Satire S.O.B. – Hollywoods letzter Heuler.

Korean (ko-KR)

Name

윌리엄 홀든

Biography

Portuguese (pt-BR)

Name
Biography

William Holden, nascido William Franklin Beedle Jr., (O'Fallon, Illinois, 17 de abril de 1918 — Santa Mônica, Califórnia, 16 de novembro de 1981) foi um ator norte-americano, sendo um dos atores de maior bilheteira do cinema da década de 1950. Foi casado com a atriz Brenda Marshall durante trinta anos e teve com ela dois filhos: Peter e Scott. Nos últimos anos de sua vida viajou em missões ecológicas e culturais para África, sempre acompanhado da atriz Stefanie Powers, estrela da série de televisão "Casal 20". Tinha a mania da higiene, chegando a tomar quatro banhos por dia.

Russian (ru-RU)

Name
Biography

Американский актёр.

Настоящее имя — Уильям Франклин Бидл младший.

Уильям Холден учился в колледже в Пасадине, когда на него обратили внимание сотрудники студии «Paramount Pictures». Сыграв первую значимую роль — боксёра Джо Бонапарте — в фильме «Золотой мальчик» в 1939, он стал «звездой». Затем последовали роли в картинах «Бульвар Сансет», «Сабрина», «Мост через реку Квай», «Париж, когда там жара», «Ад в поднебесье» и др.

Когда управляющий открыл квартиру Уильяма Холдена 16 ноября 1981 года, он обнаружил тело актёра в луже крови. Положение тела и окружающих предметов указывало, что Холден поскользнулся на коврике и ударился правым виском об угол ночного столика. Актёр был мертв уже несколько дней. По мнению некоторых специалистов, смерть Уильяма Холдена наступила 12 ноября 1981 года. Перед смертью он пытался остановить кровотечение бумажными салфетками и был слишком пьян, чтобы позвать на помощь. Телевизор работал, рядом с телом лежал сценарий, на столе стояла пустая литровая бутылка водки. Его тело было сожжено, а пепел развеян над океаном. Такова была его последняя воля.

You need to be logged in to continue. Click here to login or here to sign up.

Can't find a movie or TV show? Login to create it.

Global

s focus the search bar
p open profile menu
esc close an open window
? open keyboard shortcut window

On media pages

b go back (or to parent when applicable)
e go to edit page

On TV season pages

(right arrow) go to next season
(left arrow) go to previous season

On TV episode pages

(right arrow) go to next episode
(left arrow) go to previous episode

On all image pages

a open add image window

On all edit pages

t open translation selector
ctrl+ s submit form

On discussion pages

n create new discussion
w toggle watching status
p toggle public/private
c toggle close/open
a open activity
r reply to discussion
l go to last reply
ctrl+ enter submit your message
(right arrow) next page
(left arrow) previous page

Settings

Want to rate or add this item to a list?

Login