Bruce Dern (Chicago, Illinois, 4 de juny de 1936) és un actor estatunidenc dues vegades nominat a l'Oscar i pare de la també actriu Laura Dern. Va estar casat amb l'actriu Diane Ladd.

Bruce MacLeish Dern (born June 4, 1936) is an American actor. He was nominated for the Academy Award for Best Supporting Actor for Coming Home (1978) and the Academy Award for Best Actor for Nebraska (2013). His other major film appearances include Silent Running (1972), The King of Marvin Gardens (1972), The Cowboys (1972), Posse (1975), Family Plot (1976), Black Sunday (1977), Tattoo (1981), Monster (2003), The Hateful Eight (2015), and Once Upon a Time in Hollywood (2019).

Description above from the Wikipedia article Bruce Dern, licensed under CC-BY-SA, full list of contributors on Wikipedia.

Bruce Dern est un acteur américain, né le 4 juin 1936 à Chicago.

En 1972, dans le western Les Cowboys, son personnage de «Long Hair» Watts abat dans le dos Will Andersen, interprété par John Wayne. «Comme je suis le seul acteur qui ait jamais tué John Wayne dans un film, les producteurs m’ont étiqueté comme un méchant.» De fait, Bruce Dern eut une carrière de méchants au cinéma.

À l'occasion de la 66e édition du Festival de Cannes, Bruce Dern reçoit le prix d'interprétation masculine pour le rôle de Woody Grant dans le film Nebraska d'Alexander Payne.

Il est le père de l'actrice Laura Dern, qu'il a eue avec son ex-femme l'actrice Diane Ladd, et le neveu du poète Archibald MacLeish.

Source: Article "Bruce Dern" de Wikipédia en français, soumis à la licence CC-BY-SA 3.0.

Bruce MacLeish Dern (* 4. Juni 1936 in Chicago) ist ein US-amerikanischer Schauspieler, der seit den 1960er-Jahren vor allem durch seine Darstellungen von Schurken oder Sonderlingen bekannt wurde. Für seine Rollen in den Filmen Coming Home – Sie kehren heim und Nebraska erhielt er Oscar-Nominierungen.

Swoją karierę ekranową zaczynał od występów w telewizji. Sporą popularność przyniósł mu udział w rozgrywającym się na Dzikim Zachodzie serialu "Stoney Burke" [1962], gdzie przez 2 sezony pojawiał się jako E.J. Stocker. W kinie zwrócił na siebie uwagę pod koniec lat 60-tych dzięki wyrazistym rolom w niskobudżetowych produkcjach Rogera Cormana: "Dzikie anioły" [1966], "The Trip" [1967], "Psych-Out " [1968] i "Bloody Mama" [1970]. Zagrał też malowniczych rzezimieszków w kilku westernach (m.n. "Powiesić go wysoko" [1967] Teda Posata "Will Penny" [1968] Toma Griesa, i "Popierajcie swojego szeryfa" [1969] Burta Kennedy'ego]. Pierwszym ważnym filmem Derna w głównym nurcie Hollywood był oskarżycielski dramat Sidneya Pollacka "Czyż nie dobija się koni" [1969], gdzie wcielił się w postać Jamesa. Najlepszy okres w karierze aktora to lata siedemdziesiąte. Należał wtedy do ścisłej czołówki aktorów swojego pokolenia i wymieniany był w jednym rzędzie z Jackiem Nicholsonem, Gene Hackmanem czy Dustinem Hoffmanem. Wystąpił w tak ważnych pozycjach jak: "Król Marvin Garden" [1972] Boba Raffelsona, "Wielki Gatsby" [1974] Jacka Claytona, "Uśmiech" [1975] Michaela Ritchie, "Intryga rodzinna" [1976] Alfreda Hitchcocka, "Czarna niedziela" [1977] Johna Frankenheimera czy wreszcie "Powrót do domu" [1978] Haly'ego Ashby. Za brawurową kreację kapitana Boba Hyde'a w tym antywojennym dramacie był nominowany do Oskara. Kolejna dekada nie była już tak dobra dla Bruce'a. W latach 80-tych miał spore problemy osobiste, które spowodowały kilka dłuższych przerw w pracy i przychamowały jego karierę... Złą passę udało mu się przełamać dopiero w latach 90-tych, na co też wpływ miały sukcesy jego córki Laury Dern, które przy okazji zwróciły ponowną uwagę Hollywood na niego. Bardzo sugestywnie zagrał "czarnych charakterów" w "Po zmroku, kochanie" [1990] Jamesa Foleya, "Pojedynku oszustówów" [1992] Michaela Ritchie i "Ostatnim sprawiedliwym" [1996] Waltera Hilla. Wysoko oceniono również jego drugoplanowe występy w "Rączych Koniach" [2000] Billy'ego Boba Thorntona, "Szkalnym domu" [2001] Daniela Sackheima czy w "Monster" [2003] Patty Jenkins. Stał się cenionym aktorem charakterystym, który jest zawsze w stanie wydobyć prawdę psychologiczną z nawet najmniej efektownie napisanej małej roli.

Bruce MacLeish Dern (Chicago, 4 de junho de 1936) é um ator estadunidense indicado duas vezes ao Oscar pelos filmes Coming Home (1977) e Nebraska (2013) nas categorias de Melhor Ator Coadjuvante e Melhor Ator respectivamente e premiado com o Urso de Prata em 1982 pela atuação no filme That Championship Season. Ficou famoso nos anos 60, 70 e 80 como protagonista de diversos filmes e séries do gênero western. Possui uma estrela na Calçada da Fama para Astros do Oeste. Bruce Dern ganhou sua estrela em 2003, logo após o lançamento de Hard Ground. Bruce é pai da também atriz Laura Dern.