Diane Venora is an American stage, television and film actress. She graduated from the Juilliard School in 1977 and made her film debut in 1981 opposite Albert Finney in Wolfen. She won the New York Film Critics Circle Award for Best Supporting Actress for Bird.

—

Diane Venora urodziła się 10 sierpnia 1952 roku w Hartford, w stanie Connecticut. Opuściła swoje rodzinne miasto, kiedy dostała stypendium w prestiżowej szkole Juilliard School of Drama. Po skończeniu tej uczelni występowała na scenie (najczęściej w sztukach Szekspira), gdyż jest utalentowaną aktorką teatralną. W 1983 roku, wystąpiła w głównej roli kobiecej w filmie Josepha Pappa "Hamlet", który był pokazywany na nowojorskim Shakespeare Festival. Natomiast w 1988 roku, wystąpiła w biograficznym obrazie Clinta Eastwooda "Bird". Za rolę w tym filmie otrzymała nominację do Złotego Globu oraz nagrodę New York Film Critics Award. Po tej roli aktorka stała się sławna. Wyszła za operatora Andrzeja Bartkowiaka, jednak potem się z nim rozwiodła. Po rozwodzie zamieszkała w Nowym Jorku wraz z córką Madzią. Często podróżowała z planu na plan, jednak opuściła świat show businessu, kiedy Madzia skończyła 8 lat, gdyż bardziej chciała poświęcić się córce. Przez siedem lat Venora miała przerwę w aktorstwie i w tym czasie tylko okazjonalnie występowała na scenie. Kiedy Madzia skończyła 15 lat, Venora przeniosła się do Los Angeles i szybko otrzymała jedną z głównych ról w serialu stacji ABC "Thunder Alley". Pojawiła się także w nagrodzonym Emmy serialu "Szpital dobrej nadziei". W 1995 roku, wystąpiła u boku Ala Pacino i Roberta De Niro w filmie Michaela Manna "Gorączka". Potem zagrała w ekranizacji dramatu Szekspira "Romeo i Julia", wcielając się w matkę tytułowej bohaterki. Wystąpiła także w "Szakalu", "Eaters of the Dead", "Viking adventure", gdzie wystąpiła u boku Antonio Banderasa. Diane Venora jest także członkinią Studio Ensemble Theatre i Circle Repertory Company.

Diane Venora (Hartford, Connecticut, 10 de Agosto de 1952) é uma atriz estadunidense. Venora deixou Hartford para uma bolsa integral na prestigiada Juilliard School of Drama. Após se graduar, ela atuou amplamente no palco. É uma atriz talentosa no palco, brilhando especialmente em peças de Shakespeare. Em 1983, ela estrelou no Joseph Papp da produção de Hamlet no New York Shakespeare Festival, no papel principal. Em 1988, a crítica elogiou seu desempenho como Chan Parker, esposa do saxofonista de jazz Charlie Parker, no filme biográfico dirigido por Clint Eastwood juntamente com Forest Whitaker, por essa atuação ela ganhou um Globo de Ouro.