Costas Ferris is a Greek film director, writer, actor, and producer. He wrote the lyrics of Aphrodite's Child's album 666. His 1983 film Rembetiko won the Silver Bear at the 34th Berlin International Film Festival.

Ο Κώστας Φέρρης (18 Απριλίου 1935) είναι Έλληνας σκηνοθέτης.

Γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1935 στο Κάιρο της Αιγύπτου και η οικογένειά του έχει κυπριακές και λιβανέζικες (από την οικογένεια Λαχούντ) καταβολές. Η παιδεία του ήταν προσανατολισμένη στο διεθνή ορίζοντα, αλλά βασισμένη στις ελληνικές ρίζες του.

Σπούδασε στην Αμπέτειο Σχολή και στη Δραματική Σχολή του Τάκη Τσάκωνα στο Κάιρο, στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου στην Αθήνα, και συνέχισε τις σπουδές του με stages στη Ναντέρ και στη Σορβόννη, στο Παρίσι. Από το 1957 εγκαθίσταται στην Ελλάδα. Δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε περισσότερες από 60 ταινίες μυθοπλασίας. Συνεργάστηκε, ανάμεσα σε άλλους, με τους Μιχάλη Κακογιάννη, Νίκο Κούνδουρο, Τάκη Κανελλόπουλο, Γρηγόρη Γρηγορίου, Άντριου Μάρτον, Τζέιμς Νίλσον, Ρόμπερτ Άλντριχ, Έντουαρντ Μολινάρο, Ρίτσαρντ Σαραφιάν, Λάζλο Μπένεντεκ, Ρίτσαρντ Γουίλσον, Πιέρ Καστ, Ζαν-Ντανιέλ Πολέ κ.ά. Εντάχτηκε στην ομάδα έρευνας για το ρεμπέτικο τραγούδι, και συγχρόνως δημιουργήθηκε, με δική του κυρίως πρωτοβουλία, η ομάδα για την ανανέωση του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Μέχρι το 1967, σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, Τα ματόκλαδά σου λάμπουν (1961). To 1963 συμμετέχει ως ένας εκ των δύο τεχνικών βοηθών στην ταινία του σκηνοθέτη Μανώλη Σκουλούδη Ένας ντελικανής και το 1965 σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, Μερικές το προτιμούν χακί. Την ταινία Ένας ντελικανής θα προσπαθήσει να οικειοποιηθεί σαράντα ένα χρόνια αργότερα (2004) σε βιβλίο των Γιάννη Φραγκούλη και Κώστα Φέρρη με τίτλο Κώστας Φέρρης.

Από πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της εξορίας του στο Παρίσι (1967-1973), συνεργάζεται στενά με τον Γάλλο σκηνοθέτη (και φίλο του από το 1962) Ζαν Ντανιέλ Πολέ. Μαζί του συμμετέχει ενεργά στο κίνημα του Μάη του 1968. Σε αυτό το χρονικό διάστημα γνωρίζεται επίσης με τους Volker Schloendorf, Werner Hertzog, Barbet Schroeder, Nicholas Ray, Samuel Fuller, Ruy Guerra, Anatole και Pascale Dauman και άλλους. Το σενάριο μιας ταινίας, μία όπερα και ένα ροκ-ορατόριο σφραγίζουν την Παρισινή του περίοδο.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1973, σκηνοθετεί τις ταινίες Η Φόνισσα (1974), Προμηθέας σε δεύτερο πρόσωπο (1975), Δυο φεγγάρια τον Αύγουστο (1978), Ρεμπέτικο (1983, Αργυρή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου το 1984 και Μεγάλο Βραβείο Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας το 1985), και Oh Babylon (1988), καθώς και εννέα τηλεοπτικές σειρές, συνολικής διάρκειας περίπου 120 ωρών, για την Ελληνική τηλεόραση, αλλά και περισσότερες από 80 ώρες μουσικών προγραμμάτων, ντοκιμαντέρ, εκπαιδευτικών και ερευνητικών ταινιών.

Χαρακτηριστικές είναι οι σκληρές πολεμικές σκηνοθετών -κριτικών, στις οποίες ο Φέρρης πρωτοστατεί από το 1974 ως το 1990. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος, κινηματογράφου, θεάτρου, πολυμέσων και άλλων θεαμάτων, λιμπρετίστας, στιχουργός, θεωρητικός του οπτικοακουστικού, παραγωγός ταινιών και μουσικών έργων, μοντέρ και ενίοτε ηθοποιός, ή τραγουδιστής, κατά καιρούς δημοσιογράφος, εκδότης, τηλεοπτικός παρουσιαστής και δάσκαλος σκηνοθεσίας, με τρία διεθνή βραβεία και περισσότερα από 30 εθνικά, μέλος της Ακαδημίας Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, ο Κώστας Φέρρης υπήρξε ένας από τους πλέον πολυπράγμονες κινηματογραφικούς δημιουργούς στην Ελλάδα. (Πηγή: Βικιπαίδεια)