Ο Βασίλης Γεωργιάδης (Δαρδανέλλια, Τουρκία, 12 Αυγούστου 1921-Αθήνα, 30 Απριλίου 2000) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, παραγωγός κινηματογράφου και ηθοποιός. Αρχικά εργάσθηκε σαν βοηθός σκηνοθέτη, σε τρεις κατά σειρά ταινίες, Το Παιδί μου Πρέπει να Ζήσει (1951), Νεκρή Πολιτεία (1952) και Το Ποντικάκι (1954). Δυο χρόνια μετά, χρηματοδότησε ο ίδιος και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία Οι Άσσοι του Γηπέδου (1956), που επαναπροβλήθηκε 41 χρόνια αργότερα, μόλις τρία πριν το θάνατό του, με τον τίτλο Κυριακάτικοι Ήρωες (1997). Η σύλληψη της ιδέας του, να χρησιμοποιήσει δηλαδή στους ρόλους αληθινούς ποδοσφαιριστές, ήταν πρωτοποριακή και μοναδική στα χρονικά, ενώ και η σκηνοθετική της προσέγγιση, παρέπεμπε στον ιταλικό νεορεαλισμό. Επίσης, έλαβε μέρος σαν ηθοποιός στο πρώτο του εκείνο έργο, ερμηνεύοντας έναν μικρό ρόλο, όπως και σε επτά ακόμη ταινίες.

Δύο από τις κινηματογραφικές ταινίες του Γεωργιάδη, Τα κόκκινα φανάρια (1963) και Το χώμα Βάφτηκε Κόκκινο (1965), προτάθηκαν από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου στην τελική πεντάδα για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια