Polski aktor, reżyser. W czasie wojny był żołnierzem AK. Po powstaniu warszawskim został wywieziony do Niemiec, skąd wrócił we wrześniu 1945. Dyplom aktora uzyskał w 1951 w warszawskiej PWST, tam też w 1950-1951 studiował reżyserię. W 1951 roku zadebiutował jako aktor teatralny rolą Montera w programie "Panie Dobrodzieju" w Teatrze Syrena w Warszawie. W latach 1958-1962 aktor Teatru Wybrzeże w Gdańsku, równocześnie współpracował z kabaretem Bim-Bom. Następnie we Wrocławiu, w warszawskim Teatrze Powszechnym i Teatrze Polskim. W latach 1967-1969 w krakowskim Starym Teatrze. Powrócił do Warszawy do Teatru Narodowego i Teatru Rozmaitości, gdzie zagrał swą ostatnią rolę w 1976 r.. Od połowy lat 60-tych grał przede wszystkim w filmach, w teatrze występował rzadko i niechętnie wiązał się z nim na stałe. Był aktorem charakterystycznym w bardzo szerokim rozumieniu tego słowa. Grał przede wszystkim postacie komediowe i groteskowe. W latach 70-tych tworzył, wraz z Janem Himilsbachem, słynny komediowy duet. Obdarzony niezwykłym poczuciem humoru, był barwną postacią środowiska artystycznego. Pochowano go na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 3-3-29/30/31).