Някои от най-известните ирански актриси и една френска звезда гледат постановка на класическата персийска история "Хюсрев и Ширин". Зрителят не вижда какво се случва на сцената, единствено реакциите на жените в залата подсказват за невъзможната любов между персийския цар Хюсрев и арменската принцеса Ширин. Изключителен експеримент на носителя на "Златна палма" Аббас Киаростами, който разказва цялата легенда през очите на десетки актриси, сред които французойката Жюлиет Бинош и най-известната иранска актриса Голшифте Фарахани.

某表演廳內, 觀眾們正在觀看一部改編自傳統波斯故事 “Khosrow and Shirin” 的電影~ 銀幕上的電影從沒出現, 只從音軌上的對白和效果音透露劇情發展, 畫面則照出一張張女觀眾的臉孔, 部分女生在感動時更淚流滿面~ 實情是, 這些 “觀眾” 全都是職業演員, 在導演指導下看著牆上的白紙演戲, 在後期製作時才配上音軌上的對白和聲效~

A hundred and fourteen famous Iranian theater and cinema actresses and a French star: mute spectators at a theatrical representation of Khosrow and Shirin, a Persian poem from the twelfth century, put on stage by Kiarostami. The development of the text -- long a favorite in Persia and the Middle East -- remains invisible to the viewer of the film, the whole story is told by the faces of the women watching the show.

Une adaptation cinématographique d'un conte persan du 12e siècle est présentée à un public de plus de 110 actrices renommées, toutes iraniennes à l’exception d’une française. Bien que le film ne soit pas visible, les visages des femmes qui le regardent témoignent du récit.

פרויקט מעניין של הבמאי האיראני עבאס קיארוסטמי. הבמאי מופיע בסרט אך דמותו לא נראית. הוא קורא מעל במה של תאטרון את "שירין", פואמה מהמאה השתים עשרה. הצופים שומעים רק את קולו, המצלמה מתמקדת בקהל באולם. מאה וארבע עשרה שחקניות איראניות מפורסמות וכוכבת קולנוע צרפתייה אחת: ז'ולייט בינוש (זוכת האוסקר "הפצוע האנגלי", "שלושת הצבעים: כחול").

عباس کیارستمی در این فیلمش صد و چهارده بازیگر زن مشهور ایرانی و یک بازیگر فرانسوی را به تماشای نمایشی از داستان خسرو و شیرین (نظامی گنجوی) نشانده است. فیلم تماماً بر روی واکنش های صورت بازیگران حین تماشای نمایش تمرکز دارد...

Cento e catorze actrizes iranianas e uma actriz francesa: espectadoras mudas da representação teatral Khosrow e Shirin, um poema persa do século XII, encenado por Kiarostami. O desenvolvimento do texto – que sempre apaixonou os espectadores na Pérsia e no Médio Oriente – permanece invisível para o espectador do filme. Toda a história é contada pelos rostos intensos e belos das mulheres que assistem ao espectáculo.

La película muestra a las espectadoras (todas mujeres) de una sala de cine que están viendo una película basada en un cuento persa, cuya protagonista, la heroína Shirin, ha huido de un harén y viaja en busca del amor. (FILMAFFINITY)