Ein Wochendausflug wird zum Horrortrip für das Ehepaar Corinne (Mirelle Darc) und Roland (Jean Yanne). Eigentlich wollen die beiden nur ihre Ehe retten, doch dann beschließen sie aus reiner Geldgier, Corinnes Eltern zu ermorden. Hass und Wut beginnen unter der harmlos erscheinenden Oberfläche zu brodeln, sogar die Autobahn wird zum Kriegsschauplatz. Die Situation spitzt sich zu, die Nerven liegen blank, bis am Ende die Frau ihren Gatten als Fleischeintopf verspeist.

A supposedly idyllic weekend trip to the countryside turns into a never-ending nightmare of traffic jams, revolution, cannibalism and murder as French bourgeois society starts to collapse under the weight of its own consumer preoccupations.

Particular visión del cataclismo de la burguesía a cargo del polémico y genial director francés. Una fábula apocalíptica, desencantada y satírica, definida como un nuevo viaje de Gulliver a través del colapso de la sociedad de consumo representada en una joven pareja de burgueses.

一对巴黎上流社会的夫妇周末驱车去巴黎，他们即将继承一笔遗产。不料，路途中目睹了可怕的连环大车祸。这对他们来说只是噩梦的开始，下了公路又看到另一种恐怖情景，接下来还将会遭遇强奸、谋杀、抢劫，还有食人族等等。在这部影片的开头部分，一个仅仅穿着乳罩和短裤的女人，坐在半明半暗的一张桌子上，直接对着一部推近拉远的摄像机说话，详细地叙述她参加的一次狂欢。思想激进的戈达尔，正是用他自己的方式与好莱坞抗衡。

1968 年柏林國際影展正式競賽。 從片頭一開始，觀眾就面臨無休止的喇叭噪音、怒罵與荒誕莫名的暴力。由名模歌手Mireille Darc飾演的典型資產階級婦女，圖謀病危父親的遺產，於週末偕同丈夫驅車前往巴黎郊區，途中卻碰到一場連環車禍造成的嚴重塞車，接著陷入一連串人性扭曲的夢靨。汽車駕駛們抓狂般地咆哮，進行搶劫、放火、施暴、謀殺甚至食人…等等煉獄般的惡行，高達卻將這些事件處理成極為自然的過程。他以長達十分鐘的連續推軌鏡頭拍攝塞車的奇景，無聊的駕駛或下棋、或吹喇叭、或爭執打鬥，車禍現場隨意棄置的屍體，與貪婪自私的資產階級男女並置，構成一幅有如波希（H. Bosch）「享樂的花園」般奇異詭譎的末世啟示錄景象。和賈克大地一樣，汽車在本片中也被當作是現代社會敗物主義的罪惡象徵，然而高達的批判根本是毫不留情。影片中對西歐資產階級與美式資本主義犀利又苛刻的嘲諷，與超現實的影像風格都讓人想起布紐爾的名作《中產階級拘謹的魅力》，（高達在片中也提到布紐爾以集體瘋狂為題的諷喻作品《泯滅天使》The Exterminating Angel，1962）。 高達在片中也大玩各種電影形式的可能，除了塞車片段的長鏡頭，還有360度搖攝農場鋼琴獨奏會的鏡頭。穿插大量引述的字卡做為段落標題也成為他後來典型的手法。影片開始有一段高達擅長挪用通俗文化元素的情節，女主角對情夫詳細描繪一段她參加的3P性愛艷史，描述情節愈益火熱，攝影機同時緩慢地對著他們推進又拉遠，後來觀眾才意會到她根本是在背誦典型廉價情色小說的章節。高達似乎想透過這部影片發洩所有他對60年代政治氣象的絕望與憤怒，他對當時法國社會的極度厭惡、失望與恐懼，讓本片比起帶有悲觀色彩的《狂人皮埃洛》更加晦暗─人互相殺害，或被機器謀殺。 片中這段週末的玩命之旅過程高潮迭起，每一個新場景都激發觀眾新的念頭，但他又不忘提醒我們「正在看一部電影」，一場瘋狂的喧鬧。許多影評人認為本片是高達最具野心的生涯顛峰之作，而片尾兩行字幕「劇終，電影結束」更強化了這項推測：高達已經準備好要革命，邁向下一階段的政治電影時期。

프랑스 부르주아 사회가 소비에 대한 집착으로 무너지기 시작한다. 한 부르주아 커플의 시골 여행은 변태적 성행위, 식인, 살인으로 가득찬 끝없는 악몽으로 변해가는데...

Jean Luc Godards sorte komedie fra 1967 er utvivlsomt et af hovedværkerne i den tids franske filmkunst, ofte kaldet Den Nye Bølge - også selv om det er en af den slags film, der begejstrer nogle og frustrerer andre. Et ægtepar fra Paris på vej til den enes fars hus, oplever en dag af de helt usædvanlige, hvor de støder på mennesker af vidt forskellig observans og bl.a. ender i en grotesk trafikprop, hvor alt ikke bare kan ske, men rent faktisk også gør det.

Chaque fin de semaine, c'est la même chose : tous les citadins, voulant fuir la ville pour respirer l'air de la campagne, tombent dans d'interminables embouteillages. C'est notamment le sort banal et étrange que va connaître un couple de Français moyens, Corinne et Roland.

Μέσα από το εφιαλτικό σαββατοκύριακο που περνά ένα ζευγάρι πλήρως αλλοτριωμένων αστών, κατά το ταξίδι του από το Παρίσι στους αιματοβαμμένους δρόμους της γαλλικής επαρχίας, ο Γκοντάρ απλώνει τη συντριβή και την κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού.

Η ταινία εξελίσσεται μέσα σε ένα πολιτικά φορτισμένο, δηλητηριωδώς αστείο και αποκαλυπτικό πανόραμα χάους και τρόμου, το οποίο παίζει αλλεπάλληλα με τις συμβάσεις του κινηματογραφικού μέσου, με τις ανοχές του κοινού, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό.

Párizs valamelyik kertvárosának barátságos otthonában él Roland és Corinne. Szinte észrevétlen gyorsasággal durvul el a történet. Miután hőseink kikeverednek egy halálos baleset okozta forgalmi dugóból, megismerkedünk úticéljukkal: Corinne anyjához igyekeznek, hátha ezúttal sikerül megmérgezni az öregasszonyt. És ez még csak a kezdet!

אחד מסרטי המפתח באירופה של שנות ה-60 וסירטו הטוב ביותר של גודאר מן התקופה הפרה-מהפכנית. הוא עצמו תאר את "סופשבוע" כ"יצירה שנמצאה על גל גרוטאות" וכ"סרט שאבד בקוסמוס". כדי להפגין את השקפותיו המהפכניות הוא מערב פורנו, סלפסטיק, אלימות, רטוריקה פוליטית ועבודת-מצלמה וירטואוזית. התוצאה היא סרט אמביציוזי רב עוצמה, הומור ויופי יוצא דופן. "הסרט המיסטי החזק ביותר מאז "החותם השביעי"", "יצירה מקורית גדולה", "חזיון גודארי על הגיהנום" - אלה רק מקצת מן התגובות להן זכה הסרט עם צאתו.

Per Corinne e Roland, coniugi borghesi in crisi, un fine settimana in campagna si trasforma in un infinito incubo fatto di traffico, assalti terroristici del "Fronte di Liberazione della Seine-et-Oise" e cannibalismo. E la domenica sera, i due non saranno - letteralmente - più gli stessi...

ゴダール監督による、ショッキングで不条理な文明批判映画。都会の生活に疲れた一組の男女が、土曜日の朝、田舎へ向けて週末旅行に車で出かける。だが、途中で出会うのは、同じ目的で郊外へ出ようとする車の渋滞。やがて、彼らは集団ヒステリー状態になり、信じられない事件が連続する。セスナが墜落し、人肉を食べる者までが出る始末。この狂気の宴はいつまでも続き、彼らの週末は絶望的なものになるのだった。

Een getrouwd stel wil in het weekend een uitstapje maken naar het platteland, maar door de vele tegenslagen, variërend van eindeloze files tot revoluties, vinden ze weinig rust.

Um fim de semana supostamente idílico de uma viagem para o campo se transforma em um pesadelo sem fim de engarrafamentos, revolução, canibalismo e assassinato, quando a sociedade burguesa francesa começa a desmoronar sob o peso de suas próprias preocupações como consumidores.

Супружеская пара Ролан и Корин собирается провести уикенд на природе. На деле они задумали убить свёкра с целью завладеть наследством. Сразу после расправы над свёкром, муж собирается прикончить жену. Корин вынашивает такие же планы.

En idyllisk weekendtripp till landet förvandlas strax till en surrealistisk mardrömsfärd - en absurd road movie som börjar med karakteristiskt, fransk trafikkaos, men slutar med mord, kannibalism och revolution.

Hafta Sonu, Jean-Luc Godard’ın en vahşi ve en karışık filmi olabilir ki bu da önemli bir şey. Ancak Hafta Sonu, her şeyin ötesinde, yönetmenin en cüretkar filmi. Bu filmde her şey olabilir: Sıradan bir telefon konuşması absürd bir biçimde hoş bir müzik parçasına dönüşür, kahramanlarımız ormanda masal karakterleriyle karşılaşır ve baş karakterler gerçekten her an tüyler ürpertici sonlarla karşı karşıya gelirler. Godard’ın bir epizottan bir başka tuhaf epizota geçme kararı, cesurca ve son derece etkiliydi. Her tür ve renkten radikal yönetmen, bu anlamda Hafta Sonu’na çok şey borçlu. Ancak "radikal" yaftası bu film için biraz uygunsuz; çünkü bu tür bir niteleme, korkunç bir siyasileştirme ve mizahi yoksunluk anlamına gelir. Oysa geriye kalan diğer tüm unsurlar, Hafta Sonu’nun bu problemleri yaşamamasını sağlar.