In de levens van schrijver Lineke van den Boezem en neurowetenschapper Jeroen Geurts neemt multiple sclerose (MS) een centrale plek in. Van den Boezem werd er recent mee gediagnosticeerd en Geurts doet er al vijftien jaar onderzoek naar. Hun conversatie over de ziekte vormt de ruggengraat van de film, die de twee ook volgt in hun beider aanpak van de ziekte. De film spant een brug tussen de ervaringen en vragen van de patiënt en de ambities en kennis van de wetenschap, waarbij duidelijk wordt dat – hoewel het doel hetzelfde is – de belangen van de twee partijen vaak niet met elkaar stroken. Op een heldere en kalme manier komen de beweegredenen voor verschillende benaderingen aan bod en zo ontstaat een gelaagd beeld van de relatie tussen individuele ervaring en objectieve kennis, tussen patiënt en wetenschapper.