През полята се скитат две странни птици - двама гениални смешници, аристократични актьори, поели на път из места, неописани в никоя карта и небелязани от никакви обозначения, неведома шир без граници. Първият, кроткият Салвини (Роберто Бенини в ролята на нещо средно между Пинокио и трагичния поет Леопарди), е селският идиот, който търси в кладенците послания от Луната. Вторият, Гонела (несравнимият комик Паоло Виладжо), е пенсиониран съдия с мания за преследване. Заедно успяват да уловят Луната.

Rückkehrend zu Themen, die er zuerst im La Strada (1954) erkundet hatte, schafft Fellini eine Parabel über das Flüstern der Seele, die nur Verrückte und Vagabunden zu hören in der Lage sind. Das sonderbare Paar Ivo Salvini (Benigni), ein falscher Brunneninspektor, und Gonnella (Villaggio), ein ehemaliger Präfekt, schweift durch die Landschaft der Emilia-Romagna aus Fellinis Kindheit und entdeckt eine Dystopie von TV-Werbespots, Faschismus, Schönheitswettbewerben, Rockmusik, Katholizismus und heidnischen Ritualen.

A parable on the whisperings of the soul that only madmen and vagabonds are capable of hearing. Odd couple Ivo Salvini, recently released from a mental asylum, and former prefect Gonnella wander through the countryside and discover a dystopia made of television commercials, beauty pageants, rock music, Catholicism, and pagan rituals.

Le candide Ivo Salvini, vagabond qui communique avec la Lune, part pour une étrange contrée rendre un escarpin d'argent qu'il a autrefois dérobé à la blonde Aldina...

ივო სალვინი, ინსფექტორი და გონელა, ყოფილი პრეფექტი ერთად მოგზაურობენ იტალიის სოფლებში, იმ ადგილებში სადაც თავად რეჟისორის, ფედერიკო ფელინის ბავშვობამ გაიარა.

Επιστρέφοντας στα θέματα που εξερεύνησε για πρώτη φορά στο La strada (1954), ο Fellini ζωγραφίζει μια παραβολή για τους ψίθυρους της ψυχής που μόνο τρελοί και αιδοία είναι ικανοί να ακούνε. Το παράξενο ζευγάρι, ο Ivo Salvini (Benigni), ένας ψεύτικος επιθεωρητής πηγαδιών, και η Gonnella (Villaggio), πρώην νομάρχης, περιπλανώνται στην επαρχία Emilia-Romagna της παιδικής ηλικίας του Fellini και ανακαλύπτουν μια δυστοπία τηλεοπτικών διαφημίσεων, φασισμού, καλλιστείων, ροκ μουσικής, καθολικού και παγανιστικού τελετουργικού.

הזייה סהרורית, חריגה מעט במכלול יצירתו של פליני. העלילה אסוציאטיבית כמעט לחלוטין, ומתארת את נסיונותיהם החוזרים של תושבי עיירה איטלקית קטנה ללכוד את הירח. הסרט מבוסס על רומן מאת ארמאני קאוואצוני, שמורכב מהגיגים פיוטיים על רקע של עולם כאוטי. הלילה השקט והמכושף נשלט על ידי הלבנה. בני האדם אינם יכולים לשאת את הזרות הזו, שמזכירה בית קברות, והם מנסים להפוך את הלילה לרועש וצבעוני כמו היום. שיתוף הפעולה היחיד בין פליני לרוברטו בניני. תקציר: סינמטק ת"א

Egy olasz kisvárosban Salvini, a költő ábrándozik és álmodozik, a hold hangját hallva járja az éjszakákat és a nappalokat. Különböző emberekkel találkozik, akik színes kavalkádot alkotnak körülötte, legyenek kukkolók, szépségkirálynők, tévések, politikusok, táncoló fiatalok. Ő közben válaszokat keres, és persze a szerelmét, az emberek pedig még a holdat is képesek lehozni az égről.

Ahogy azt már megszokhattuk a nagy olasz mestertől, Federico Fellini most is pillanatok alatt képes elvarázsolni bennünket. Cirkuszba illő kavalkádba sodor, megnevettet és megsirat, gyönyörű pillanatokat mutat jellegzetes, különc karaktereivel. 1990-es filmjének főszerepében Roberto Benigni látható.

Ispirato al romanzo "Il poema dei lunatici" di Ermanno Cavazzoni. Due uomini si aggirano per la Pianura Padana, ascoltando la voce della luna che sale dai pozzi.

영화는 마치 한 장면의 꿈처럼 약간 정신이 이상한 샐비니의 일상을 따라간다. 샐비니는 마을 근처 숲에서 창문으로 한 여성을 훔쳐보는 남자들을 쳐다본다. 여성은 남자들을 위해 스트립쇼를 하고, 샐비니는 이를 보며 그의 할머니에 대한 기억을 떠올린다.

Історія сновиди Іво Сальвіні, який любить гуляти ночами. Сальвіні потрапляє в одне непорозуміння за іншим, знайомлячись з різними людьми і відкриваючи їм чудеса підмісячного світу. Подорож Сальвіні стає метафорою всього людського життя.

Ivo Salvini é um lunático visionário de alma inocente. Delicia-se com a vida provinciana e nutre um amor desmesurado por Aldina, a mulher que ele diz ter o rosto da Lua.

O lunático Salvini observa o mundo de maneira diferente, procurando sempre achar o seu lado poético, como se a Lua o guiasse

Главные герои не владеют своим рассудком. Их наваждение — луна, и однажды им кажется, что они ее изловили…

幻想喜剧《月亮之声》是费里尼的遗作，影片根据卡瓦左尼的小说《怪人们的月亮》改编。人到中年却仍保有一颗赤子之心的萨维尼拼命地想要倾听月亮的声音，但是他听到的是一群偷窥男子的欢呼声、蓦地里配音的呻吟声以及沙沙的台风声。当他爬上屋顶想要抓住月亮时，地面上一阵骚动。最后月亮仍然平安无事地高挂天上，萨维尼对着月亮侃侃而谈…… 乍看之下这部影片荒唐无稽、纯粹以意念与影像取胜，是一部浪漫而又带有世纪末颓废味道的作品。费里尼以他惯用的手法，尤其是借助象征、隐喻和怪诞，表现了众多人物在生活中的种种遭遇和他们的古怪行为，深刻揭示了当代意大利社会生活的荒谬，以及它走向衰落和解体的征兆，喜剧天才罗伯特·贝尼尼表现出惊人的演技。

Una parábola sobre los susurros del alma que solo los locos y los vagabundos son capaces de escuchar. La extraña pareja Ivo Salvini, recientemente liberada de un manicomio, y el ex prefecto Gonnella deambulan por el campo y descubren una distopía hecha de comerciales de televisión, concursos de belleza, música rock, catolicismo y rituales paganos.

Filmografii světově proslulého režiséra a scenáristy uzavírá snímek Hlas měsíce (1990), který Fellini uvedl do kin krátce po oslavě sedmdesátin a pouhé tři roky před svou smrtí. Děj satirické komedie vychází z románu Ermanna Cavazzoniho Poéma o náměsíčných a zároveň je koláží témat a prvků, která Fellini prozkoumával ve svých předešlých dílech... Putování Iva Salviniho (Roberto Benigni), který nedávno opustil brány léčebny a vydává se hledat lásku, silně připomíná osudy Gelsominy ve Felliniho průlomovém filmu Silnice (1954).