Zahlreiche Zuschauer drängen ins Zirkuszelt, während sich die Artisten hinter den Kulissen auf ihren Auftritt vorbereiten. Der gutmütig wirkende Monsieur Loyal in Rollkragenpulli und Anzug gibt das Startzeichen und fordert die Zuschauer auf, bei den einzelnen Nummern mitzumischen. Ein Junge und ein Mädchen tauschen vielsagende Blicke aus... Schon wird die Veranstaltung zum Spektakel und findet überall statt: in der Manege, in die sich einige Zuschauer gewagt haben, hinter den Kulissen, wo Maler mit ihren Pinseln jonglieren und - vor allem - im Kopf des etwas eigenwilligen Monsieur Loyal.

Aquesta última pel·lícula de Jacques Tati ressona com un alegre homenatge a l'espectacle en viu i recorda els començaments en el musical-hall del gran artista. A través d'un espectacle de circ participatiu i absurd, Jacques Tati torna a donar vida a les seves pantomimes i s'ocupa de la transició entre els números dels músics, els malabaristes, els mags i els acròbates, convertint-se en el senyor Loyal de l'Stockholm Cirkus. Tati passa així el testimoni a molts joves artistes, als quals els agradava transmetre la seva experiència.

两个孩子在小马戏团的幕后。

Un público heterogéneo toma asiento en el circo, impaciente por que empiece el espectáculo. "Monsieur Loyal" da la bienvenida a todos. Acróbatas, payasos y cantantes salen para entretener al público. Sin embargo, el espectáculo acaba demasiado pronto, y dos niños pequeños se dedican a explorar detrás del escenario.

L'histoire d'une grande fête au cours de laquelle Jacques Tati organise une rencontre entre spectateurs, artistes, clowns, enfants et lui-même. Tout au long du film, adultes et jeunes forment une seule masse enthousiaste et unie par le spectacle. Dès le début, une petite fille et un petit garçon symbolisent, en un seul regard échangé, la joie d'être ensemble. Le public participe directement au spectacle qui tient à la fois du music-hall et du cirque, et Jacques Tati, en Monsieur Loyal, dirige et anime la représentation.

Δύο παιδιά πηγαίνουν στα παρασκήνια ενός μικρού τσίρκου. Συνδυάζοντας μουσική, νούμερα του τσίρκου και παντομίμα, ο πολυαγαπημένος Γάλλος κωμικός και σκηνοθέτης Ζακ Τατί διασκεδάζει το σουηδικό κοινό. Τα νούμερα του τσίρκου περιλαμβάνουν από κλόουν έως μάγους, αλλά ο Τάτι επιστρέφει πάντοτε στις ρίζες του με μια σειρά από μιμήσεις. Το θέαμα περιλαμβάνει επίσης ευτράπελα από τα παρασκήνια, σκετς και γενναία συμμετοχή του ίδιου του κοινού.

שני ילדים מגיעים למאחורי הקלעים של קרקס קטן.

For his final film, Jacques Tati takes his camera to the circus, where the director himself serves as master of ceremonies. Though it features many spectacles, including clowns, jugglers, acrobats, contortionists, and more, Parade also focuses on the spectators, making this stripped-down work a testament to the communion between audience and entertainment.

Il film mostra, ripreso con varie telecamere e col videotype, il Circo di Tati durante lo spettacolo. Inframmezzati dalla visione dei tecnici (pittori, scenografi, costumisti, elettricisti ecc.) mentre lavorano, divertendosi essi stessi, i numeri via via che si svolgono ed i comportamenti del pubblico coinvolto in assoluta spontaneità. Si rivedono vecchie e nuove pantomime dello stesso Tati, una disastrosa e divertentissima orchestra, cantanti e clowns. A conclusione le telecamere si trattengono su due bambini che giocano, dopo lo spettacolo, con gli attrezzi del circo

Этот фильм является данью уважения к той форме искусства, что привела Тати в кино — пантомиме. Он переносит свои номера со сцены мюзик-холла, где они появились сорок лет назад, на арену цирка и сам предстаёт перед нами в образе актёра и конферансье, хозяина цирка...

Jacques Tati gör patenterade pantomimer och underhåller Cirkus i Stockholm tillsammans med jonglörer, clowner och akrobater. Vi får också se visuella skämt och en engagerad publik.