Cambodia, once the ancient kingdom of Funan, April 17th, 1975. The entire country falls under the tyranny of Angkar, the communist party of the Khmer Rouge. The cities are abandoned, the population is thrown to the roads and forced to walk towards an uncertain future…

1975, la survie et le combat de Chou, une jeune mère cambodgienne, durant la révolution Khmère rouge, pour retrouver son fils de 4 ans, arraché aux siens par le régime.

Cambogia, 1975. Il partito degli Khmer Rossi - nati come costola dell’esercito popolare del Vietnam del Nord - prende brutalmente il potere nel paese, evacuando le città ritenute “corrotte” e costringendo i cittadini a riorganizzarsi nelle campagne, nel nome di una furia purificatrice che mira all’autosufficienza politica, economica, e sanitaria del paese. Tra i tanti deportati ci sono anche i giovani Chou e Khoun, che durante la fuga dalla città di Phnom Penh vengono separati dal figlio Sovanh. Costretti a lavorare in un campo sotto la supervisione di un cugino, da poco convertitosi all’ideologia Khmer, la loro ragione di vita diventa ritrovare il bambino.

Cambodja, 1975. Chou porta una vida tranquil·la a Phnom Penh fins que arriba la guerrilla dels Khmers Rojos que submergeix Cambotja en l’horror. La població és deportada als camps i a Chou li segresten el fill de quatre anys. Tot i que el seu món s’ensorra, no perd mai l’esperança.

1975년, 캄보디아 수도 프놈펜이 공산주의 무장단체 크메르 루주에 의해 장악된다. 평범한 삶을 살던 '슈'의 가족들은 하루아침에 길 위로 내몰리고 피난 중에 3살 아들 '소반'이 없어진다. 희망 없는 현실 속에서 모든 걸 포기하려는 순간, '슈'에게 아들을 만날 마지막 기회가 찾아온다.

Het verhaal speelt zich af tijdens de revolutie van de Rode Khmer, de militaire tak van de Communistische Partij van Democratisch Kampuchea (nu Cambodja). Het vierjarig zoontje van een jonge moeder wordt weggerukt uit zijn familie door het regime.

Jest kwiecień 1975 roku, armia Pol Pota zajmuje Phnom Penh. Rodzina zmuszona jest do ewakuacji. W drodze tracą kolejne części dobytku, dołączając do nieprzebranych grup ludzi, zmierzających w stronę nieznanej i coraz groźniej wyglądającej przyszłości. W czasie przeprawy przez rzekę Chou nagle traci z oczu czteroletniego synka. Denis Do opowiada tragiczną historię z czasu reżimu Czerwonych Khmerów, bazując na wspomnieniach własnej matki. To opowieść o żmudnej, codziennej walce o przetrwanie i niezwykłej sile nadziei. Po części dokumentalny charakter narracji dzięki animowanej formie nabiera osobistego, intymnego charakteru. Twórcy nie epatują brutalnymi obrazami, koncentrując się na detalach, na jednostkowych wydarzeniach, dzięki którym doświadczenia bohaterów stają się dla nas boleśnie namacalne. Oszałamiające piękno kambodżańskich krajobrazów, drastycznie kontrastujące z okrucieństwem ludzkich działań, stwarza niepokojący, uwierający widza dysonans, którego nie sposób zapomnieć.

1975, a sobrevivência e luta de Chou, uma jovem mãe cambojana, durante a revolução Khmer Vermelho (Khmer Rouge), para encontrar o seu filho de 4 anos, arrebatado pelo regime.

Uma mãe luta, há anos, para reencontrar o filho, separado dela aos 4 anos de idade durante o reinado do Khmer Vermelho no Camboja, um regime que resultou em 2 milhões de mortes no país.

1975. Chou, o tânără mamă cambodgiană, este separată de fiul ei de 4 ani în primele zile ale revoluției Khmeriilor Roșii, când întreaga familie este deportată și forțată la muncă silnică. Pentru a-și găsi fiul pe care regimul i l-a smuls, Chou va deveni o femeie nouă. Neînfricată și hotărâtă, ea va supravieţui şi își va descoperi puteri nebănuite.

Филм говори о борби младе мајке током револуције Хмера, да пронађе свог четворогодишњег сина, којег је режим отргао од породице.

一位年轻母亲在红色高棉革命期间为了守护家庭所做出的奋斗与决断…

1975年，柬埔寨共產黨取得政權後，逼迫上百萬人離開家園下鄉勞改。一位年輕的母親在全家遷移時與年幼的兒子走散，從此音訊全無。她懷抱著尋獲兒子的信念，在嚴苛的生存邊緣中不斷掙扎，同時也親嘗人性冷暖，看盡尊嚴殆盡的人。柬埔寨裔法國導演首部動畫長片，即摘下安錫影展最佳長片水晶獎，以個人苦難窺看歷史集體傷痛，寫實描摹赤柬時期人民的心理折磨，細緻的筆觸為影片增添了些許溫柔。

1975 年，柬埔寨共產黨取得政權後，逼迫上百萬人離開家園下鄉勞改。一位年輕的母親在全家遷移時與年幼的兒子走散，從此音訊全無。她懷抱著尋獲兒子的信念，在嚴苛的生存邊緣中不斷掙扎，同時也親嘗人性冷暖，看盡尊嚴殆盡的人。柬埔寨裔法國導演首部動畫長片，即摘下安錫影展最佳長片水晶獎，以個人苦難窺看歷史集體傷痛，寫實描摹赤柬時期人民的心理折磨，細緻的筆觸為影片增添了些許溫柔。

Camboya, antiguo reino de Funan, 17 de abril de 1975. Todo el país cae bajo la tiranía del Angkar, el partido comunista de los jemeres rojos. Las ciudades son abandonadas, la población es arrojada a las carreteras y obligada a caminar hacia un futuro incierto…