资深法国电影制作人克劳德米勒与儿子内森米勒合作的一部电影作品。讲述了一个被人收养的男孩与曾经抛弃他生母之间的感情。

תומאס הוא ילד בן ארבע בעוד שאימו היא נערה מתבגרת אשר מחליטה למסור אותו לאימוץ יחד עם אחיו הפעוט. השניים נמסרים לידיהם של גבר ואישה שמעדיפים להותיר את עברם של הילדים מאחור. יחד עם זאת, בזמן שאחיו גדל ללא הצורך לצלול אל תוך העבר, תומאס אינו מסוגל להרפות. ללא ידיעתם של הוריו המאמצים, הוא מצליח לאתר את אמו הביולוגית, תחילה כמתבגר זועם ומאוחר יותר כאדם בוגר.

Thomas, un adolescent adopté et mal dans sa peau, se met en quête de son passé pour comprendre pourquoi sa mère l'a abandonné, en compagnie de son frère, lorsqu'il avait 4 ans. Il cherche alors sa mère sans en parler ni à son frère ni à ses parents adoptifs. Il découvre alors qu'elle n'est plus avec son père biologique, qu'elle a eu un troisième fils avec un autre homme et qu'elle vit désormais seule avec cet autre garçon qu'elle n'a pas abandonné.

Σε σκηνοθεσία του Claude Miller ("A Secret and La Petite Lili") και του γιού του Nathan , το I'M GLAD MY MOTHER IS ALIVE διερευνά τα τραύματα της παιδικής ηλικίας και τις ολέθριες επιπτώσεις της στην ενήλικη ζωή. Τον διαταραγμένο έφηβο Thomas, που έχει υιοθετηθεί από παιδί, βασανίζει η εμμονή της ανεύρεσης της βιολογικής του μητέρας. Μετά από χρόνια αναζήτησης ο Thomas την βρίσκει μόνη της, να ζει σ' ένα κοντινό προάστιο, μαζί μ' ένα μικρό παιδί,. Ψυχολογικά τραυματισμένος από την λαχτάρα για τη μητέρα του, ξεκινά μια διφορούμενη σχέση μαζί της (ερωτοτροπία, εμμονή), η οποία τον οδηγεί σιγά-σιγά σε μια πράξη τρέλας.

An adopted boy who, as a taciturn adult, visits his birth mother and strikes up a relationship fraught with tension and emotion.

Onze identiteit vormen we tijdens onze jeugd. De aanwezigheid van onze ouders, bepaalt in grote mate wie we later zullen worden. Maar wat als deze afwezig zijn? Thomas groeide op in een pleeggezin en van zijn 7de tot zijn 20ste ging hij op zoek naar zijn biologische moeder Julie, vastberaden om kort bij haar een tweede leven te beginnen. Maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan...

Мне 20 лет. Меня зовут Тома. Тома Жюве. Но это мое ненастоящее имя. Мое реальное имя — Томми Мартино. Я сменил его, потому что моя мать, Джули Мартино, бросила меня и моего маленького брата, когда мне было 4, а ему 2 года. Почему она так сделала?.. Я знаю, что настоящая причина в том, что мы мешали ей жить своей жизнью, о которой она мечтала. Я нашел свою мать год назад, у нее есть еще один сын, Фредерик. Ему 7 лет, мне сегодня — 20. И как некоторые мужчины, у которых есть две девушки одновременно, у меня было сразу две матери: моя настоящая мать и мадам Жюве, приемная, которая вырастила меня, которая пахла сиренью и нежно прижимала меня к своей прекрасной груди. И так как я нашел свою мать, я жил сначала с одной, а потом с другой, и ни одна из них не подозревала об этом. У меня было две матери и, возможно, одна была лишней…