40 års gensidig beundring, kunstnerisk rivalisering og dybt venskab. Som teenagere delte de alt - håb, tvivl, frygt og ambitioner, drømmen om berømmelse og rigdom. At Paul Cézanne kom fra en rig familie og Émile Zola fra en fattig, gjorde ikke nogen forskel. Sammen forlod de Aix en-Provence til fordel Paris - Montmartre og Batignolles. Der udlevede de det berømte bohemeliv med kvinder, absint og kultur. Men deres liv formede sig forskelligt, og mens Émile fik mere og mere succes med sine skriverier udviklede Paul sig til en ikke helt så vellykket kunstner. Guillaume Canet og Guillaume Gallienne spiller de to franske kulturelle legender: forfatteren Émile Zola og maleren Paul Cézanne i dette smukke 1800-tals drama.

Те се обичат така, както може да обичаш само на 13 години: с вълнение, любопитство, надежда, колебания, жени, мечти за слава, споделят всичко. Пол е богат. Емил е беден. Напускат Екс-ан-Прованс, отиват в Париж и навлизат в интимността на Монмартр и Батиньол. Всички посещават едни и същи места, спят със същите жени, плюят по буржоата, които им отвръщат достойно, къпят се голи, умират от глад, а после преяждат, пият абсент, през деня рисуват моделите, които галят нощем, пътуват с влак 30 часа, само за да видят залеза. Сега Пол е художник. Емил е писател. Славата е подминала Пол, без да му обърне внимание.

L'escriptor Émile Zola i el pintor Paul Cézanne inicien la seva amistat en una escola de la Provença. Els seus camins segueixen units a París, on exerceixen la seva tasca professional.

“Cezanne et moi”, ressam ve şair Paul Cezanne ile yazar Emile Zola’nın arkadaşlıklarına odaklanıyor.

Sie inspirierten sich, stritten sich und fanden sich doch immer wieder: Paul Cézanne, der geniale Maler und Émile Zola, der große Schriftsteller. Sie arbeiteten wie Besessene auf der Suche nach Perfektion und Anerkennung. Der eine hatte Geld, Ruhm und Frau, der andere nichts außer sich selbst. Es ist eine hochspannende Geschichte von Zuneigung und Eifersucht, von Mut und Verzweiflung sowie von unbändiger Schöpfungskraft, eingebettet in die intensiven Farben der Provence. Gedreht an Originalschauplätzen entfaltet „Meine Zeit Mit Cézanne“ in wundervollen Bildern den visuellen Kosmos der Impressionisten und zeichnet so das Porträt einer ganzen Epoche.

Přátelství dvou velikánů světové kultury Emila Zoly a Paula Cézanna.

少年時代に出会ったセザンヌとゾラの絆は、境遇は違うが芸術家になる夢で結ばれていた。ひと足先にパリに出たゾラは、小説家としてのデビューを果たす。一方、セザンヌもパリで絵を描き始め、アカデミーのサロンに応募するが、落選ばかり。やがてゾラは、ベストセラー作家となって栄光を掴むが、セザンヌは父親からの仕送りも断たれ転落していく。そして、ある画家を主人公にしたゾラの新作小説が友情にひびを入れるが…。

남프랑스 시골 마을에서 만난 두 소년, 화가를 꿈꾸는 폴과 글을 쓰는 에밀은 어린 시절부터 희망, 좌절, 꿈과 사랑까지 모든 것을 공유한다. 서로를 동경하고 무척 아끼면서도, 냉혹한 평가 또한 서슴지 않으며 함께 성장하는 두 사람은 청년이 된 후, 파리에서 다른 예술가들과 교류하며 화가와 작가의 길로 들어선다. [테레즈 라캥], [목로주점] 등을 출간하며 명성을 쌓는 에밀과 천재적인 재능이 있음에도 세상의 인정을 받지 못하는 폴. 한때는 모든 것을 함께했지만, 엇갈리는 운명을 맞이하고 에밀이 비참한 화가를 주인공으로 한 소설을 발표하자 폴은 에밀을 찾아가는데...

本片刻画了法国文学巨匠埃米尔·左拉和印象派绘画大师塞尚之间著名的决裂。在普罗旺斯如诗如画的乡间，年轻的左拉和塞尚彼此欣赏和启发，共同探讨艺术的真谛，结下了深厚的友谊。随着二人在各自的艺术领域里不断接近自己的理想，现实主义的左拉和浪漫主义的塞尚最终无法继续彼此理解。他们的友谊也走到了尽头。

Ils s’aimaient comme on aime à treize ans : révoltes, curiosité, espoirs, doutes, filles, rêves de gloires, ils partageaient tout. Paul est riche. Émile est pauvre. Ils quittent Aix, « montent » à Paris, pénètrent dans l’intimité de ceux de Montmartre et des Batignolles. Tous hantent les mêmes lieux, dorment avec les mêmes femmes, crachent sur les bourgeois qui le leur rendent bien, se baignent nus, crèvent de faim puis mangent trop, boivent de l’absinthe, dessinent le jour des modèles qu’ils caressent la nuit, font trente heures de train pour un coucher de soleil... Aujourd’hui Paul est peintre. Émile est écrivain. La gloire est passée sans regarder Paul. Émile lui a tout : la renommée, l’argent une femme parfaite que Paul a aimé avant lui. Ils se jugent, s’admirent, s’affrontent. Ils se perdent, se retrouvent, comme un couple qui n’arrive pas à cesser de s’aimer.

They loved each other with the ardor of thirteen-year-old boys. Rebellion and curiosity, hopes and doubts, girls and dreams of glory – they shared it all. Paul was rich, Emile poor. They went skinny-dipping, drank absinthe, starved, only to overeat. Sketched models by day, caressed them by night... Now, Paul is a painter and Emile a writer. Glory has passed Paul by. But Emile has it all: fame, money, the perfect wife, whom Paul once loved. They judge each other, admire each other, confront each other. They lose touch, meet up again, like a couple who cannot stop loving each other.

Zij hielden van elkaar met de ijver van dertien-jaar-oude jongens. Rebellie en nieuwsgierigheid, hoop en twijfels, meisjes en dromen van glorie-ze deelden het allemaal. Paul was rijk, Emile arm. Schetste modellen overdag en streelde ze 's nachts... Nu, Paul is een schilder en Emile een schrijver. Glorie is bij Paul voorbij. Maar Emile heeft het allemaal: roem, geld, de perfecte vrouw, die Paul ooit geliefd heeft. Zij beoordelen elkaar, bewonderen elkaar, confronteren elkaar. Zij verliezen contact, ontmoeten elkaar opnieuw, als een paar die niet kan ophouden van elkaar te houden.

Paul era rico, Emile pobre. Deixaram Aix-en-Provence rumo a Paris e, rapidamente, se tornaram parte da cena artística de Montmartre e Les Batignolles. Saíam nos mesmos locais, dormiam com as mesmas mulheres. Rejeitaram a burguesia (que também os rejeitou). Nadaram sem roupas, beberam absinto, passaram fome e depois comeram sem parar. Durante o dia desenhavam belas modelos e à noite dormiam com elas. Viajaram trinta horas de comboio apenas para ver um pôr-do-sol. Agora, Paul é pintor e Emile escritor. O reconhecimento já passou por Paul. Mas Emile tem tudo: fama, dinheiro... a mulher perfeita, que em tempos Paul amou… Julgam-se, admiram-se e confrontam-se. Perdem o contacto, voltam a encontrar-se, de novo, como um casal que não consegue deixar de se amar…

A história de amizade é rivalidade entre o pintor Paul Cézanne e o escritor Émile Zola.

Dos artistas. Dos vidas paralelas. El escritor Émile Zola y el pintor del post impresionismo Paul Cézanne comienzan su amistad en una escuela de la Provenza en la que ambos estudian. Sus caminos siguen unidos en París, donde ejercen su labor profesional. Zola, huérfano y sin dinero, decide valerse de la burguesía a la que tanto atacó de joven para dar su gran salto a la literatura. Por otro lado, Cézanne, que viene de una familia acomodada, rechaza toda vida social para centrarse únicamente en su obra. Pero sus esfuerzos de juventud son en vano, ya que su calidad sólo se le reconoció al final de su vida.