Академията на Платон на Филипос Цитос е пореден кинотриумф на гръцкото кино на световните фестивали. Гръцката комедия получи Вселенската награда и Трета награда на младите в Локарно, а изпълнителят на главната роля, известният Андонис Кафедзопулос, си тръгна с много ценния "Сребърен леопард". Филмът разказва за "драмата" на собственик на будка (Андонис Кафедзопулос), който страда от ксенофобия, а открива, че кварталният общ работник от албански произход му е брат.

A Greek shopkeeper discovers something about his family's past when his mother embraces an Albanian worker.

Quatre amis vieillissants, confrontés au déclin de leur commerce, pourfendent à longueur de journée les immigrés chinois et albanais, venus tenter leur chance à Athènes. Sûrs de leur supériorité de Grecs, Stavros, Nikos, Thymios et Argyris observent d'un oeil critique la transformation de leur quartier sous l'impulsion de ces étrangers pleins de vitalité. Leur irritation est à son comble lorsqu'ils apprennent qu'on veut édifier un monument à la solidarité entre les cultures. Mais Stavros doit ravaler ses grandes tirades patriotiques le jour où sa mère, sénile, tombe dans les bras d'un jeune ouvrier albanais. Elle se met soudain à parler sa langue et raconte qu'elle a dû, il y a bien longtemps, fuir l'Albanie en abandonnant sur place un de ses deux fils...

Stavros betreibt einen kleinen Laden in einer mehr als ruhigen Straße von Athen. Das heißt eigentlich besteht seine Tätigkeit daraus, morgens einen Tisch mit vier Stühlen vor den Laden zustellen, um zusammen mit seinen drei Freunden dem Tag beim Verstreichen zuzusehen. Mit gespieltem Interesse nehmen sie das emsige Treiben der Chinesen zur Kenntnis, die auf der gegenüberliegenden Straßenseite einen kleinen Laden umbauen oder empören sich, weshalb ausgerechnet in ihrer kleinen Straße ein Denkmal für die "Interkulturelle Solidarität" gebaut werden soll.Doch als eines Tages ein Mann namens Marengelen (was die Zusammenziehung von "Marx, Engels, Lenin" ist) auftaucht und Stavros' betagte und demente Mutter in ihm ihren lang verlorenen Sohn wiederzuerkennen glaubt, gerät Stavros Leben aus dem Gleichgewicht

Ο Σταύρος, ένας σαραντάρης άντρας, είναι ένας ξενοφοβικός ψιλικατζής στην Ακαδημία Πλάτωνος, ο οποίος περνά όλη του την ημέρα καθισμένος έξω από το μαγαζί μαζί με τους φίλους του, σχολιάζοντας οποιονδήποτε περνά από μπροστά τους. Γνωρίζοντας ελάχιστα για το πραγματικό παρελθόν του μια μέρα θα ανακαλύψει πως όχι μόνο έχει αδελφό, αλλά πως ο αδελφός του είναι Αλβανός. Οι φίλοι του ξαφνικά αρχίζουν να τον κοιτούν με μισό μάτι και ο ίδιος ο Σταύρος μοιάζει να μην είναι σίγουρος για τίποτα στη ζωή του.