When ten-year-old Aya is left at a kibbutz where children are housed by age instead of gender, not only does she have to get used to dealing with a lot of children, making friends and enemies, she also has to get used to sharing her room with boys... and sharing the showers with them too.

10 წლის აიას მშობლები, ექიმები თელავივიდან, რამდენიმე კვირით მიემგზავრებიან საზღვარგარეთ ჰუმანიტარული მისიით. ამ დროს აიას კიბუცში აგზავნიან, სადაც სახლის შვილს თავდაპირველად ბევრი სირთულე აწყდება. მაგალითად, არ არის ცალკე ოთახები ბიჭებისა და გოგოებისთვის. ბავშვები ოთხ ოთახებში ცხოვრობენ, ორი ბიჭი და ორი გოგო - ერთად. კიბუცი კი არა მხოლოდ თამაშები და ბანაობაა, არამედ უპირველეს ყოვლისა - ფიზიკური შრომა, სასოფლო-სამეურნეო სამუშაო.

סרטה האוטוביוגרפי של מיכל בת־אדם עוסק בלבטי האהבה הראשונה של ילדים בקיבוץ, בקנאה, בתככים, ברוע לב, בשמחה לאיד, וגם בחברות ובנאמנות – כל אלה דרך עיניה של איה, ילדת חוץ תל־אביבית שנשלחת לגור בקיבוץ במשך שנה אחת. הסרט דן בקונפליקטים בין התרבויות המנוגדות של אותה עת בחברה הישראלית, בתקופה שהקיבוצים עוד מילאו בה תפקיד מפתח, ובוחן את היחסים בין בת העיר הזרה לבת המשק תוך שהוא מדגיש את ההבדלים והמתחים ביניהן.