Актёры захудалого театра на 42-й улице Нью-Йорка репетируют классическую пьесу Чехова «Дядя Ваня». Пьеса идёт последовательно, действие за действием, с небольшими перерывами, чтобы заменить реквизит и передохнуть. Недостаток костюмов, настоящей бутафории и декораций вскоре забывается.

Вечна драма за вярата, надеждата и всеопрощаващата сила на любовта. Драма за хората, приклещени от суровата действителност на живота си и копнежите на сърцата си.

André Gregory, az amerikai avantgarde színház jeles alakja 1989-ben elhatározta, hogy színpadra állítja Csehov Ványa bácsiját. Maga köré gyüjtötte a színészeket, akikkel próbálni kezdett a New York-i 42. utcában évtizedek óta üresen álló, ám még romos állapotában is impozáns Victory Színházban. A modern hangvételű előadást Louis Malle 1991-ben sajátos filmes látásmódján átszűrve örökítette meg, amelyben elejétől a végéig élvezhetjük Csehov remekművét.

Anton Çehov'un Vanya Dayı adlı oyununu beyaz perdeye uyarlayan Vanya 42.Caddede, oyunun, harcanmış hayatlar, yalnızlık, umut ve umutsuzluk temasını öne çıkartan bir yapım. Eski dostlar bir araya gelir ve Manhattan sokaklarından geçerek ilk buluşmalarına giderler. Daha biz ne olduğunu anlamadan oyun sahnelenmeye başlar. Oyuncular hâlâ sokak kıyafetleri içindedir ve fakat seyirci kendini bir anda Rusya'da bulur. Vanya Dayı, yıllardan beri ölmüş kızkardeşinin kocası Serbryakov'un malikanesini idare etmiştir. Şimdi, yeni karısı Yelenayla eve gelmektedir.

הבמאי אנדרה גרגורי מזמן קבוצת צופים (וכך גם אותנו) לחזות בחזרות של קבוצת התיאטרון שלו המעלה את "הדוד ואניה" של אנטון צ'כוב. התפאורה מינימליסטית, השחקנים לבושים בבגדיהם שלהם, הטקסט - לו אחראי דיוויד מאמט - הוא עדכני ורגיש. והקסם קורה. מה שמתחיל כתיעוד של הצגה, הופך, בזכות המשחק המופלא של צוות השחקנים, בייחוד של וואלאס שון בתפקיד הטראגי-ציני של ואניה, לחוויה רגשית ולסרט האוחז בגרון ולא מרפה. בסרטו האחרון מוכיח לואי מאל כי צ'כוב עדיין רלבנטי גם כיום

Eine pausenlose Probe von Tschechows "Onkel Wanja", gespielt von einer Schauspielertruppe... Schauplatz ist ein heruntergekommenes Theater mit unbrauchbarer Bühne und bröckelnder Decke. Das Stück wird Akt für Akt mit kurzen Pausen zum Bewegen von Requisiten oder für Erfrischungen gespielt. Der Mangel an Kostümen, echten Requisiten und Kulissen ist schnell vergessen...

Il professor Serybryakov, un mediocre accademico, è ospite nella sua casa di campagna, un tempo proprietà della sua prima moglie, per scrivere, senza disturbo, un saggio sulla cultura russa. Sono ospiti con lui (serviti dalla vecchia e saggia Tata e dal domestico Waffles) la sua seconda moglie Elena e il dottor Astrov, medico di casa, incaricato dagli attuali proprietari della tenuta (Vanya, il fratello della defunta, e Sonya, figlia di costei) di attendere alla salute dell'illustre professore, il quale si rivela inconcludente e lagnoso, mettendo a dura prova la pazienza della consorte, ancora giovane e avvenente, ma coccolato dall'ex suocera, Maman, che ancora stravede per lui. Intorno a Serybryakov s'intrecciano segrete passioni e si consumano drammi nascosti, che neppure sfiorano la sua presuntuosa sufficienza.

연극 ‘바냐 아저씨’ 무대 리허설을 담은 작품으로 줄리안 무어가 ‘엘레나’ 역할을 맡았다. 영화 '드라이브 마이카’에서도 '바냐 아저씨' 캐스팅 장면이 등장한다.

法国大导演路易·马勒的最后遗作，采用颇为复杂的戏中戏方式来探讨人生如戏，戏如人生的微妙交错关系。片中多名演员时而是自己，时而变成戏中的角色，在真假虚实的人生互动中诠释他们之间纠缠不清的感情关系。全片的影像感较单调，但演技相当精彩，被美联社选为90年代十大最佳影片之一。

Le film offre la représentation de la pièce Oncle Vania de Tchekhov dans un théâtre abandonné.

Wujaszek Wania, czyli Iwan Pietrowicz Wojnicki, jest jednym z mieszkańców posiadłości Aleksandra Sieriebriakowa, petersburskiego profesora. Wania i córka profesora Sonia spędzają życie na prowadzeniu jego dworu, podczas gdy on podróżuje po Europie. Wszystko zmienia się, kiedy Sieriebriakow przyjeżdża nieoczekiwanie na wieś z nową żoną Heleną. Okazuje się, że profesor chce sprzedać dom i majątek. Zrozpaczony Wania decyduje się przeciwstawić woli Sieriebriakowa. Profesor z żoną wyjeżdżają, a życie prowincjuszy wraca do normy.

An uninterrupted rehearsal of Chekhov's 1899 play "Uncle Vanya" played out by a company of actors. The setting is their run down theater with an unusable stage and crumbling ceiling. The play is shown act by act with the briefest of breaks to move props or for refreshments. The lack of costumes, real props and scenery is soon forgotten.

El grupo de teatro de André Gregory se dispone a interpretar El Tio Vania, la famosa obra de Anton Chejov, en una adaptación del dramaturgo David Mamet. El teatro está abandonado y la compañía ha prescindido de la ambientación y del vestuario. Mientras, Louis Malle registra todo con la cámara. Es un planteamiento sencillo que introduce en la magia del teatro, donde los atores pasan de un momento a otro de ser personas a ser personajes, y donde cada línea de diálogo se vive con una intensidad imposible de encontrar en cualquier otro sitio