Harlem in den 20er Jahren. Im schwulen Nachtleben zwischen Musik, Bällen, Drogen und Sex sucht Alex nach Beauty, dem Objekt seiner Begierde. Der Regisseur Isaac Julien schafft eine Balance zwischen Bildern und Gedichten, dramatischen Spielszenen und Archivaufnahmen, die vom Rhythmus des Blues unterlegt ist.

A black and white, fantasy-like recreation of high-society gay men during the Harlem Renaissance, with archival footage and photographs intercut with a story. A wake is going on, with mourners gathered around a coffin. Downstairs is an elegant bar where tuxedoed men dance and talk. One of them has a dream in which he comes upon Beauty, who seems to reject him, although when he awakes, Beauty is sleeping beside him. His story and his visits to the jazz and dance club are framed by voices reading from the poetry and essays of Hughes and others. The text is rarely explicit, but the freedom of gay Black men in the 1920s in Harlem is suggested and celebrated visually.

Er is een herdenkingsdienst gaande, de rouwenden omringen een kist. Beneden is een bar, waar net geklede mannen dansen en rondlopen. Eén van hen heeft een droom waarin hij een schoonheid tegenkomt, die hem echter negeert. Wanneer hij wakker wordt, ligt de schoonheid naast hem. Zijn verhaal en zijn bezoeken aan jazz- en dansclubs worden aangevuld met stemmen die poëzie en essays van Hughes voorlezen. Een zwartwit, fantasie-achtige film over high-society homoseksuelen gedurende de "Harlem Renaissence", gebruikmakend van archiefbeelden en fotografie.

Поэтическая фантазия, вдохновлённая жизнью и творчеством Лэнгстона Хьюза (1902-1967) - американского негритянского поэта эпохи «гарлемского ренессанса» 1920-х. В фильме использована документальная кинохроника, фотографии Роберта Мэплторпа, отрывки стихотворений самого Хьюза и тексты его современников - Джеймса Болдуина и Брюса Ньюджента - писателей и активистов борьбы за гражданские права.