Филмът ни представя историята на двама забележителни мъже - директора на музея "Лувър" Жак Жожар и нацисткия офицер Граф Волф-Метерних. Тези мъже от врагове се превръщат в сътрудници, за да запазят музейните съкровища. Филмът изследва отношенията между изкуството и властта, музеят "Лувър" като жив пример за цивилизация, и това, което изкуството ни разказва за себе си, дори и в разгара на един от най-кървавите конфликти, които светът някога е виждал.

Na pozadí druhé světové války (resp. německé okupace Francie) zkoumá režisér Alexandr Sokurov vztah mezi uměním a mocí a ptá se, co nám kultura říká o nás samých. Jeho historický filmový esej je nekonvenční procházkou pařížským muzeem Louvre, kterým diváka provádí Napoleon a Marianne coby alegorický symbol Francouzské republiky. Louvre tu vedle ředitele M. Jacquese Jaujarda a kunsthistorika Metternicha funguje jako třetí hlavní postava – jako úchvatná kulisa i nejvýznamnější úložiště světové kultury.

　　俄罗斯电影大师亚历山大·索科洛夫自2011年凭借《浮士德》擒下威尼斯电影节金狮奖，之后就一直在筹备新作《占领下的卢浮宫》。此次索科洛夫将镜头对准巴黎卢浮宫，将时空拽回二战时期，探究纳粹占领下艺术与政治的内核关联。影片已入围第72届威尼斯电影节金狮奖，蛰伏四年，俄罗斯电影大师将再度携新作亮相水城，不知能否再夺大奖，但此次作为该片的世界首映，已足够吸引多方关注。 　　索科洛夫一向热衷于拍摄历史与权力题材电影，其代表作“权利四部曲”中的三部分别涉及：关于希特勒的《莫洛赫》、描写列宁的《遗忘列宁》以及有关日本裕仁天皇的《太阳》。而作为艺术爱好者的索科洛夫对文化收藏宝库的博物馆也是情有独钟，早在其2002的名作《俄罗斯方舟》中就曾取景圣彼得堡冬宫博物馆。此次新作《占领下的卢浮宫》更是直接将镜头对准世界四大博物馆之首的法国卢浮宫，定将上演一场有关艺术、政治与文化的历史纠葛。

《攻佔羅浮宮》以擬真演出結合以真、假紀錄片，描述第二次世界大戰間德軍攻陷法國，阿道夫·希特勒下令炸毀巴黎，收藏世界級藝術珍品的羅浮宮也成為德軍覬覦目標。不過在希特勒藝術管理官梅特涅趕到時，羅浮宮裡竟然空無一物。該片探討藝術與權力間的曖昧關係，除使用大量史料，也擬真演出當時搶救藝術品的羅浮宮館長賈克喬札與納粹軍官梅特涅的精采對話，呈現藝術與生命間抉擇震撼

1940년, 독일군에 점령당한 파리. 전쟁의 한가운데서 예술품 약탈로 악명 높은 나치에 맞섰던 두 남자가 있었다. 루브르 박물관 관장이자, 모나리자를 나치로부터 지켜낸 ‘자크 조자르’와 나치 당원이었지만 예술을 사랑했던 ‘프란츠 볼프 메테르니히’ 백작. 적으로 만났지만 루브르의 예술품을 지키기 위해 협력자가 된 두 남자의 진짜 이야기가 시작된다.

1940. הנאצים כבשו את פריס ועומדים לבזוז את המוזיאונים של צרפת. היטלר כבר ניכס לעצמו את רכוש היהודים, שרבים מהם ימותו במחנות, ולא ברור אם הוא מתכוון לקחת גם את אוצרות מורשת התרבות הצרפתית או לשרוף אותם. מי שחוצץ בין הפיהרר ליצירות המופת הוא ז'אק ז'וז'אר, מנהל המוזיאונים הלאומיים של צרפת ו-וולף מטרניך, היסטוריון האמנות הנאצי שקיבל פקודה לשלוח את חפצי האמנות מן הלובר לרייך.

1940, Paris. Ville occupée. Et si, dans le flot des bombardements, la guerre emportait La Vénus de Milo, La Joconde, Le Radeau de La Méduse ? Que deviendrait Paris sans son Louvre ? Deux hommes que tout semble opposer – Jacques Jaujard, directeur du Louvre, et le Comte Franz Wolff-Metternich, nommé à la tête de la commission allemande pour la protection des œuvres d’art en France – s’allient pour préserver les trésors du Musée. Au fil du récit de cette histoire méconnue et d’une méditation humaniste sur l’art, le pouvoir et la civilisation, Alexandre Sokourov nous livre son portrait du Louvre.

რეჟისორი ალექსანდრე სოკუროვი გვიხატავს მუზეუმს როგორც ხელოვნების, კულტურისა და მისი ძალის ერთიანობას.

Η ιστορία δύο αξιόλογων ανδρών, του Ζακ Ζοζάρ, διευθυντή του Λούβρου, και του κόμη Φραγκίσου Βολφ-Μέτερνιχ, αξιωματικού των κατοχικών δυνάμεων των ναζί - δύο αλλοτινών εχθρών και κατοπινών συνεργατών, των οποίων η συμμαχία αποτέλεσε το μοχλό για τη συντήρηση των θησαυρών του μουσείου. Η Francophonia εξερευνά τη σχέση ανάμεσα στην τέχνη και στην εξουσία, το Μουσείο του Λούβρου ως ζωντανό παράδειγμα πολιτισμού, καθώς και το τι μας λέει η τέχνη για τον εαυτό μας, ακόμα κι όταν μαίνεται μία από τις πιο αιματηρές συγκρούσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Master filmmaker Alexander Sokurov (Russian Ark) transforms a portrait of the world-renowned museum into a magisterial, centuries-spanning reflection on the relation between art, culture and power.

Il maestro regista Alexander Sokurov (Arca russa) trasforma un ritratto del museo di fama mondiale in una magistrale riflessione nei secoli sul rapporto tra arte, cultura e potere.

Pensando na relação entre arte e poder, o documentário filmado no Museu do Louvre questiona a arte pode nos ensinar sobre nós mesmo, inclusive nos momentos mais sangrentos do mundo.

Рассказ о событиях 1940 года, когда Париж был оккупирован фашистскими войсками. Центральная фигура - Жак Жожар, бывший в те годы директором Лувра. Он не только пытался выжить во время оккупации, но и делал всё возможное, чтобы спасти коллекцию музея. В фильме совмещены игровые и документальные эпизоды.

Прошао је још један век на Старом континенту… Велике армије ударају на срце цивилизације и топови поново узимају свој данак. Усред масакра и рушевина нашла су се величанствена уметничка дела на која је потрошено бескрајно људско време и енергија. Она су сада угрожена…

Александар Сокуров оживљава причу о двојици одважних људи који раде заједно како би сачували благо Лувра. Он истражује однос између уметности и моћи, и пита се шта нам уметност говори о нама самима, у самом срцу једног од најразорнијих сукоба које је свет икада видео.

En la Francia ocupada de la II Guerra Mundial, las autoridades nazis decidieron proteger, pese a las circunstancias, la mayor y más valiosa colección de pintura del mundo: el Museo del Louvre. A través de la historia de Jacques Jaujard y el conde Franz Wolff-Metternich, en el París de 1940, Sokurov explora la relación entre el arte y el poder, siendo el Louvre el principal lugar de la civilización viva. Ambos hombres protegieron los tesoros de dicho museo al mismo tiempo que los grandes ejércitos arrasaban el corazón de la civilización dejando muchas víctimas por delante.

Vad som tagit många år av arbete och historia att bygga upp, förstörs snabbt av kanoneld. Allt som är majestätiskt, vackert och heligt blir ruiner. Jacques Jaujard, chef på Louvren och Franz Wolff-Metternich, ledaren för den tyska kommissionen för bevarande av konst är varandras motsatser, men samarbetar under den tyska ockupationen för att bevara Louvrens konstskatter.