In Bagdad wordt prinses Badr al-Budur, de dochter van de sultan, verliefd op Aladdin, de zoon van een arme kleermaker, en wijst ze de aanzoek van de kwaadaardige alchemist al-Talib, de keuze van haar vader, af. Al-Talib raadpleegt zijn boze geest, die hem adviseert de magische lamp te vinden die verborgen is in een ondergrondse grot. Omdat hij het zelf niet kan bemachtigen, huurt al-Talib Aladdin in, die de lamp beveiligt, maar hem bewaart als hij de slechtheid van al-Talib beseft. Met rijkdom verkregen door wensen, maakt Aladdin de prinses het hof. Nadat de lamp van eigenaar is gewisseld tussen al-Talib en Aladdin, steelt al-Talib hem en ontvoert de prinses naar de woestijn. Aladdin volgt met slechts een kalebas water. Aladdin lijdt aan dorst en uitputting en bezwijkt bijna, maar de ruiters van de sultan, die hoorden van de ontvoering van zijn dochter, vinden en redden Aladdin.

In Bagdad, Princess Badr al-Budur, the daughter of the Sultan, falls in love with Aladdin, the son of a poor tailor, and rejects the suit of evil alchemist al-Talib, her father's choice. Al-Talib consults his Evil Spirit, who advises him to find the magic lamp hidden in an underground cave. Unable to get it himself, al-Talib hires Aladdin, who secures the lamp but keeps it when he realizes al-Talib's wickedness. With wealth obtained through wishes, Aladdin courts the princess. After the lamp changes hands between al-Talib and Aladdin, al-Talib steals it and abducts the princess to the desert. Aladdin follows with only a gourd of water. Suffering from thirst and exhaustion, Aladdin nearly succumbs, but the horsemen of the Sultan, who learned of his daughter's abduction, ride up and rescue Aladdin.