Die Bewohner eines Erziehungsheimes in einer abgelegenen kargen Provinz planen einen Ausflug. Aus disziplinarischen Gründen dürfen einige der kleinwüchsigen Insassen nicht teilnehmen. Die Zurückgelassenen nutzen die Abwesenheit des Direktors und der meisten seiner Zöglinge zum Ausbruch aus der gewohnten Ordnung. Ohne angreifbaren Gegner von außen, reagieren die Zwerge mit blinder Wut und ziellosen Vernichtungsaktionen. Der Aufsicht führende Erzieher nimmt einen der Rädelsführer in Gewahrsam und verschanzt sich auf dem Gelände. Als die Aggression der Aufrührer auch untereinander zunimmt und sinnlose Aktionen im Kreis laufen, bricht die Revolte schließlich zusammen. Der Film schildert den eigenwilligen Ausbruchsversuch aus den Hierarchien und Konventionen der umgebenden Ordnung. Mit irritierenden, oft surrealistischen Bildfolgen lässt Werner Herzog konventionelle Erzähldramaturgien hinter sich und strebt nach Grenzüberschreitung.

The inhabitants of an institution in a remote country rebel against their keepers. Their acts of rebellion are by turns humorous, boring and alarming. An allegory on the problematic nature of fully liberating the human spirit, as both commendable and disturbing elements of our nature come forward. The film shows how justifiable revolt may be empowering, but may also turn to chaos and depravity. The allegory is developed in part by the fact that the film is cast entirely with dwarfs

Un grupo de enanos encarcelados empiezan una rebelión caótica contra la autoridad. Destruyen todo a su alrededor intentando captar la atención del instructor al cargo, quien tiene algunos de ellos retenidos. El personaje central, Hombre, es la representación de los siete pecados mortales, mientras los enanos luchan entre ellos para conseguir territorio y comida. Cada vez son más crueles. Es una reflexión sobre la humanidad como especie.

影片描述了一种反抗和犯罪的幻想、一种冲破束缚和摧毁一切的渴望。导演Herzog创造了一个全部由侏儒组成的奇异的革命世界，每个居民都是侏儒，当他们的朋友被富有的当权者挟持为人质时，大家决定要解救他，决定要反抗这个体制。随着时间的推进，整个行动从开始的解救行动渐渐变得混乱和暴力。看色情画报、放火、打坏东西、折磨动物，甚至把一辆汽车推入悬崖。随着侏儒们愤怒的大破坏和挂在脸上庆祝的微笑以及不停的大笑，奏起了非洲部落的音乐，映象奇异美丽之极……

난쟁이 수용소에서 폭동을 일으킨 난쟁이들...역시 난쟁이인 수용소 관리인은 건물에 인질 한 명을 데리고 갇혀 있다. 밖에서는 몇몇 난쟁이들이 닥치는 대로 부수고, 불 지르고, 새끼가 있는 어미 돼지와 닭, 눈먼 난쟁이들도 괴롭히고, 그중에서 좀 더 작은 난쟁이 또한 괴롭힌다. 자신들도 당했을 폭력이나 차별의 것들에 대해 결국에는 자신들보다 못하고 힘없는 대상에 무차별하게 가하고 있었다. 그리고 결국엔 자신보다 우월한 대상에게 아무런 힘도 못 쓰고 도망쳐 버리는데... 영화의 등장인물 전부가 난장이인 영화. 이 작품에서 '난장이'는 인류를 가리키는 은유로 쓰이고 있다. 영화에 등장하는 난장이들은 자신들이 살고 있는 세계에서 동일한 장애와 한계를 갖고 있지만, 그들은 자신보다 못한 단점을 지닌 다른 난장이들을 괴롭히는데 주력한다. 이를테면 좀 더 키가 작거나 장님인 난장이를 괴롭히는 식이다. 영화의 이런 테마는 자신이 가진 한계를 인식하지 못하고 좀 더 많은 한계를 가진 대상에게 자신의 폭력적인 양상을 투영하는 인류를 강렬히 빗대고 있다. (2002년 제6회 부천국제판타스틱영화제)

Un groupe de nains confinés dans un asile sur une île se rebellent contre les gardes et le directeur dans un déchaînement de violence absurde qui finit par se retourner contre eux. En effet, le directeur du centre de redressement a décidé de mettre à l'écart Pepe, le leader d'un groupe de nains de moins en moins tenable. Ces derniers décident alors de se révolter contre tout, et menacent le directeur. Celui-ci est coincé dans sa maison car il est privé, par la faute des nains, de téléphone ainsi que de voiture. Malgré ses menaces et ses tentatives de retrouver le calme, les nains n'en font qu'à leur tête et vont même jusqu'au vouloir incendier sa maison.

In un'imprecisata e kafkiana colonia penale di nani scoppia una distruttiva rivolta che, in un crescendo continuo, porta alla violenza contro cose, animali e persino contro i più deboli degli internati. Forse il più estremo e allucinato dei film di Werner Herzog, una potente metafora della rivoluzione senza scopo e della follia, scrutata dal basso, dall'ottica rovesciata ma speculare di un mondo composto solo di lillipuziani.

Film obrazujący w formie przejmującej groteski relacje człowieka z otaczającą go rzeczywistością przedmiotów. Herzog wykorzystuje egzotyczny świat karłów - skazanych za grzech "inności" - dla zobrazowania sposobu, w jaki relacje międzyludzkie, oparte na głęboko osobistych kontaktach, zostają zdominowane przez obiekty materialne i chęć posiadania. Spontaniczne powstanie karłów, zbuntowanych przeciwko wszelkim instytucjom i ich produktom, to przykład anarchistycznej negacji wartości mieszczańskich, stojących na straży społecznego ładu. W finale widzimy bluźnierczą procesję karłów niosących krzyż z rozpiętą nad nim małpą. Bunt i rewolta nie wykroczyły poza wymiar obrzędu i zaklętego kręgu niemożności.

Em um mundo onde todos são anões, um grupo de jovens moradores de um orfanato, cansados das regras, resolvem se rebelar. Enquanto um deles é pego pelo diretor na fuga, outros transformam a instituição em completa anarquia.

Фильм показывает один день из революции внешне детёподобных людей, но на протяжении всего фильмы дает понять, что и внутренне. Вы видели когда либо революцию полную смеха? Когда главные зачинщики веселятся вовсю! Причем предметы их веселья весьма просты, они играют с теми вещами, которые были для них в стороне, вещами, при обращении с которыми лилипуты должны были придерживаться свода правил...

Nedá sa povedať, že by bol film Aj trpaslíci začínali malí založený na silnom príbehu. Pravda, nájdeme v ňom nejakú líniu, ktorej sa ako diváci môžeme zachytiť (vzbura „chovancov“ inštitúcie), no ide tu, domnievame sa, o niečo iné: o obrazy, vízie – ale čoho? Temné, no zároveň predchnuté humorom: také sú vízie v tomto Herzogovom filme. Tušíme, že môže ísť o metaforu, no chýba nám bezprostredný referent. Možno ide hlavne o to, objaviť svojho vnútorného trpaslíka. Je to v istom zmysle anarchistický film, v ktorom konanie aktérov prerastie do otvorenej rebélie proti systému. Herzog sa však nesnaží tlmočiť nejaké moralistické (či moralizujúce posolstvo), skôr nám ponúka možnosť nazrieť do hlbín človeka. Závisí potom na každom divákovi zvlášť, čo v tých hlbinách uvidí...

Udda och aningen stötande berättelse om dvärgar som är inlåsta på anstalt; en dag tar de över institutionen.