Weit abgeschieden in den Bergen leben ein Mönch und sein Schüler in einem Tempel-Haus mitten auf dem See. Mit strengen Methoden befreit er den Knaben von seiner kindlichen Grausamkeit und lehrt ihn Achtung vor dem Leben und Respekt vor der Natur. Der Junge wächst zu einem Mann heran, als sich eines Tages eine junge Frau zu Meister und Schüler gesellt, um ihren Geist heilen zu lassen. Als sie in die Stadt zurückkehrt, folgt ihr der junge Mann, von Liebe und Verlangen geblendet. Die Warnungen seines Meisters missachtend, läuft er in sein Verderben.

An isolated lake, where an old monk lives in a small floating temple. The monk has a young boy living with him, learning to become a monk. We watch as seasons and years pass by.

Потопени в невероятната красота на една непокварена идилия, Стария монах и Младия монах живеят като отшелници в спокоен, плаващ храм сред езерото Юсан - единственото място, където се развива действието. Те отмерват времето по невъзмутимия ритъм на сезоните, но дори и в пълната изолация от светските проблеми двамата не успяват да избегнат притегателната сила на житейските страсти и страдания. Под зоркия поглед на Стария монах Младия получава суров урок за естеството на скръбта, когато детинските му игри стават жестоки после той изпитва на гърба си силата на съблазънта, когато млада жена влиза в затворения му свят - желание, което ще доведе до вманиачаване и убийство. Но след горещината и енергичността на пролетта и лятото идва есента (сезонът на размишленията и поправянето на грешките), а най-накрая и зимата - време на пробуждане и просветление.

Dos monjes viven en un monasterio aislado. Bajo la atenta mirada del más viejo, el más joven ve pasar las estaciones de la vida. Primavera: un niño monje se ríe de una rana que intenta librarse de una piedra que tiene en la espalda. Verano: un monje adolescente conoce el amor. Otoño: un monje de treinta años intenta hacer algo que va contra su naturaleza. Invierno: el monje está próximo a la vejez y alguien llega al monaterio. Primavera: el viejo monje conversa con la naturaleza; cerca de él juega un niño monje

Un lago aislado, donde vive un viejo monje en un pequeño templo flotante. El monje tiene un niño que vive con él, aprendiendo a convertirse en monje. Observamos cómo pasan las estaciones y los años.

春天，贪玩的童僧拿着石头，绑在鱼、青蛙和蛇身上，捉弄着小生灵们。老僧（吴永洙饰）发现后，用同样的手法惩罚他，告诫他不可胡来...

本片由韓國擅長處理性與暴力邊緣題材的金基德所執導,因此作品也多褒貶兩極化,這次他選擇了具有禪學意境的題材,令人眼睛一亮,不僅票房亮麗,也被韓國獲選代表參加2004年奧斯卡最佳外語片,並是2004年台北電影節熱門觀摩片之一。 春 ~ 一個童僧拿著石頭，壓著河邊的一條魚的尾部，又用同樣的方法對待一隻青蛙和一條蛇。結果老僧也用同樣的方式懲罰童僧，讓他身上綁著一塊石頭，直到他尋回並釋放被他虐待的小動物們，否則他所犯下的罪孽將綑綁著他一世…。 夏 ~ 當年的童僧已長大，感到深居簡出的日子頗為苦悶。突然間，一名少女病癒後來到寺廟療養。少僧開始忍受不住異性相吸所帶來的誘惑和溫暖…。 秋 ~ 一個三十歲的青年悲傷失意地逃到寺廟之中，原來他正是多年前離開的少僧，在老僧的照顧之下，他才娓娓道出他回到寺廟的原因--他因目睹深愛的女人投向別人的懷抱，憤而失手殺人…。當老僧正要讓青年刻經文以洗淨心靈之時，兩名刑警出現在寺廟的另一頭…。 冬 ~ 經過牢獄洗禮的中年男子，再度回到此地卻已人事全非。他整理著殘破的寺廟時，一名蒙面婦女突然探訪寺廟，並留下了一個男嬰。像是輪迴註定般，男子與小男嬰在寺廟裡開始了他們的新生活，就如同當初老僧扶養自己一樣…。 金基德也親自上陣演出冬天片段中的中年人，他感覺自己平日的生活像是一直生活在冬天的情境中，所以乾脆就由自己來飾演。他善用獨特的手法演繹具有破壞性但卻美麗的生活和情感，特別是邊緣角色悲慘生活中的愛與恨。 在這部片中他營造了一個水墨畫般的迷離幻景，以佛教僧侶的修行戒律生活為主要故事枝幹，從童年無忌、少年慾望、中年作孽和老年失落不同的人生階段，配合春夏秋冬季節的運轉遞嬗發展劇情，以四季慣性的輪迴闡釋人生的變化無常。

만물이 생성하는 봄. 숲에서 잡은 개구리와 뱀, 물고기에게 돌을 매달아 괴롭히는 짓궂은 장난에 빠져 천진한 웃음을 터트리는 아이. 그 모습을 지켜보던 노승은 잠든 아이의 등에 돌을 묶어둔다. 잠에서 깬 아이가 울먹이며 힘들다고 하소연하자, 노승은 잘못을 되돌려놓지 못하면 평생의 업이 될 것이라 이른다. 아이가 자라 17세 소년이 되었을 때, 산사에 동갑내기 소녀가 요양하러 들어온다. 소년의 마음에 소녀를 향한 뜨거운 사랑이 차오르고, 노승도 그들의 사랑을 감지한다. 소녀가 떠난 후 더욱 깊어가는 사랑의 집착을 떨치지 못한 소년은 산사를 떠나고...

På en stille sø i smukke omgivelser flyder et lille kloster, der huser to buddhistiske munke. Den ene er kun en dreng, mens den anden er hans lærermester. Efterhånden som årene går vokser drengen op og modtager sin uddannelse som munk alt i mens forskellige folk jævnligt søger spirituel vejledning i klosteret.

Neniu povas difekti ŝanĝon de sezonoj, kiam komence ĉio naskiĝas, poste kreskas kaj fine estingiĝas. Ankaŭ du monaĥoj ne povas alidirekti tempofluon, ili loĝas en flosdomo sur la lago, ĉirkaŭita de montoj. Gardata de severa maljuna monaĥo (Young-soo Oh) lia disĉiplo ekkonas suferon, kiam la ludo iĝas kruela, amon, kiam en ilia fermita mondeto aperas virino kaj forton de ĵaluzo kaj dependeco kaj koston de pentofaro. Kaj kvankam unu sezono neeviteble iras post la alia, ilia kabano kvazaŭ lulilo troviĝas inter nuntempo kaj estonteco.

Un maître zen et son disciple vivent au cœur d'un temple bouddhiste en bois : au fil des saisons, leurs sentiments évoluent…

Η ενηλικίωση ενός μαθητευόμενου μοναχού και ο αέναος κύκλος της ζωής. Ο κύκλος των τεσσάρων εποχών συνθέτουν τον δρόμο που καλείται να διανύσει.

Senki sem mentes az évszakok hatalmától, azok évenkénti születési, fejlődési és hanyatlási ciklusától. Még az a két szerzetes sem, akik a hegyekkel körülvett tavacska mellett osztoznak egy remetelakon. Az évszakok változása nem csak a természetre, hanem a benne élő emberekre is erős hatást gyakorol. Felpezsdít, energiával tölt meg, sebeket gyógyít és elmélkedésre késztet. Az öreg szerzetes vigyázó szemei előtt, egy gyermekből lassan fiatalember lesz, aki megtapasztalja az ártatlanság elvesztését, amikor a játék kegyetlenségbe torkollik... a szerelem ébredését, amikor egy nő belép zárt világukba... a féltékenység és a megszállottság gyilkos hatalmát... a megváltás árát... a tapasztalat adta felvilágosodását. Éppúgy, ahogyan örök az évszakok váltakozása, úgy lesz a remetelak mindig a lélek otthona a jelen és az örökkévalóság között lebegve.

יצירת זן בודהיסטית, שופעת בשלווה ושלמות ההופכת את הנוף הפסטורלי לשותף פעיל בסיפור. הדמויות השמימיות עוצרות הנשימה נסחפות אל תוך רצף מעגלי שתחילתו מאופיין בתמימות, המשכו באהבה וסופו בהארה ולידה מחדש. היצירה הבנויה מחילופי עונות, מעבירה אותנו את מסלול הכרוניקה הידועה מראש של לידה ומוות.

Un monaco buddista vive insieme ad un suo allievo in una casa galleggiante situata nel mezzo di una bellissima valle...Quest'ultimo dovrà, come tutti, affrontare la vita, sé stesso, il suo animo, un animo congenitamente corrotto.La metafora della vita dell'uomo in quanto creatura imperfetta, nulla di più drammaticamente semplice.

Estetiškas budistinis pasakojimas „Pavasaris, vasara, ruduo, žiema... ir vėl pavasaris“ smelkiasi į ramybės ir aistros, kančios ir palaimos, gėrio ir blogio gelmes. Nuostabaus grožio gamtos kampelyje nufilmuotoje istorijoje pasakojama apie vienuolio gyvenimo ciklą - keturis metų laikus. Pavasarį jis yra vyresnio šventiko globojamas mažas berniukas, vasarą - žmogiškus jausmus pažinęs ir meilės ištroškęs paauglys, rudenį - trečią dešimtį pradėjęs ir rankas krauju susitepęs atgailaujantis jaunuolis, žiemą - mąstantis apie vienatvę ir ieškantis savo tikrojo pašaukimo vyras. Gamtos reiškinių niekas negali pakeisti, ir režisierius brėžia lygiagretę su žmogaus amžiumi.

I denne nærmest overjordisk vakre filmer følger vi to munker, en ung og en gammel, i arbeid, lek og læring. De bor i et ørlite flytende kloster, og gjennom årstidenes (og årenes) gang får også publikum en opplevelse av livets enorme verdi, tilværelsens skjønnhet og menneskets dumhet og ikke minst visdom. Vi får se blendende vakre bilder av fjellandskap i skiftende årstider. Mer enn det, får vi se et forbløffende komplett spekter av menneskelige følelser. Her er alt med, og alt er ekte og riktig. Det er slett ikke verst på sirka hundre minutter, men Kim Ki-Duk får det til ved å konsentrere materien. Filmens tempo er også godt tilrettelagt for ettertanke, og denne ettertanken sitter igjen lenge etter at filmen er over.

I denne nærmest overjordisk vakre filmer følger vi to munker, en ung og en gammel, i arbeid, lek og læring. De bor i et ørlite flytende kloster, og gjennom årstidenes (og årenes) gang får også publikum en opplevelse av livets enorme verdi, tilværelsens skjønnhet og menneskets dumhet og ikke minst visdom. Vi får se blendende vakre bilder av fjellandskap i skiftende årstider. Mer enn det, får vi se et forbløffende komplett spekter av menneskelige følelser. Her er alt med, og alt er ekte og riktig. Det er slett ikke verst på sirka hundre minutter, men Kim Ki-Duk får det til ved å konsentrere materien. Filmens tempo er også godt tilrettelagt for ettertanke, og denne ettertanken sitter igjen lenge etter at filmen er over.

Niemand blijft onberoerd door de kracht van de seizoenen en hun jaarlijkse cyclus van geboorte, groei en verval. Zelfs niet de twee monniken die een kluizenaarshutje delen dat op een vijvertje drijft midden tussen de bergen.

در دیری که روی دریاچه‌ای شناور است، پسربچه‌ای زیر نظر راهب بودایی پیری آموزش می‌بیند. سال‌ها می‌گذرد و پسر بچه، که حالا راهبی هفده ساله شده به دختر بیماری که مادرش او را به معبد آورده، دل می‌بازد و در پی دختر می‌رود. سال‌ها بعد راهب که سی سال از عمرش گذشته، از چنگ قانون می‌گریزد و به معبد پناه می‌برد؛ چون به خاطر دختر - که او را ترک کرده - مرتکب قتل شده است. اما پلیس او را دستگیر می‌کند. چند سالی دیگر نیز می‌گذرد و همان راهب، حالا چهل و خرده‌ای ساله، به دیر باز می‌گردد...

"Wiosna, lato, jesień, zima... i wiosna" to piękna, filozoficzna opowieść o ludzkim życiu. Głównymi bohaterami są dwaj buddyjscy mnisi żyjący na odludziu w małej świątyni. Młody (Kim Ki-duk) dopiero wchodzi w życie poznając prawdy niesione przez wielowiekową kulturę. Stary (Yeong-su Oh) - jest jego duchowym nauczycielem. Pełen młodzieńczych namiętności uczeń, nie zawsze będzie zgadzał się z surowymi zasadami mistrza.

Ninguém é indiferente ao poder das quatro estações e do seu ciclo anual, nascimento, crescimento, declínio e nascimento. Nem mesmo os dois monges que compartilham a solidão, num lago rodeado por montanhas. Assim como as estações, cada aspecto das suas vidas é introduzido com uma intensidade que conduz ambos à espiritualidade e tragédia. Eles também encontram-se impossibilitados de escapar a roda da vida, dos desejos, sofrimentos e paixões que cercam cada um de nós. Sobre os olhos atentos do velho monge vemos a experiência da perda da inocência do jovem monge, o despertar para o amor quando uma mulher entra nas suas vidas, o poder letal do ciúme e da obsessão, o preço do perdão, o esclarecimento das experiências. Assim como as estações vão continuar alternando até ao fim dos tempos, na indecisão entre o agora e o eterno, a solidão será sempre uma casa para o espírito.

Um monge mora em uma pequena casa sobre um lago com uma criança que educa para uma relação simples e contemplativa com a vida. Mas o tempo é implacável, e as mudanças do caráter e as necessidades da vida desviam o jovem para o mundo dos homens.

Никому не дано нарушить смену времен года, когда вначале все рождается, затем растет, а потом угасает. Ход жизни неподвластен даже двум монахам, живущим в плавучей хижине на озере, окруженном горами. По мере наступления времени года их души наполняются энергией, что ведет как к чувству одухотворенности, так и к трагедии. Что еще важно, они не могут вырваться из круга жизни, желаний, страданий и страстей, которым подвержены все из нас. Под строгим взглядом Старого Монаха Молодой Монах познает потерю невинности, когда игра становится жестокой…, познает любовь, когда в их замкнутом мире появляется женщина…, познает преступную власть зависти и одержимости…, цену искупления, просветление опытом. И хотя одно время года неминуемо сменяет другое, их хижина, подобно колыбели духа, находится между настоящим и будущим…

I den koreanska vildmarken, lär en buddhistisk mästare tålmodigt en ung pojke om livet med visdom och omtanke. När pojken upptäcker lust och börjar åtrå en flicka, lämnar han sitt kontemplativa liv och följer istället med sin första kärlek. Han har dock svårt att anpassa sig till det moderna livet och snart går allt fel.

Mevsimler ve doğanın o kusursuz çağrısı, yarattığı teslimiyet arzusu belki de başka hiçbir şeyde benzeri olmayan…Yüzen bir ev ki doğaya dair ne varsa muhteşem olan onu çevrelerken o göl ortasında yüzmekte. Yaşlıca bir rahip ve kendisine refakat eden diğer genç-çocuk rahip adayı.Yaşlı rahip, ona her şeyi bilgelikle ama bir o kadar da doğal bir akış içinde öğretir. Bu şekilde geçip giden mevsimler ile büyüyen çocuğun geçirdiği evrim, son derece doğal bir ahenk içinde ilerlerken sıra artık büyümüş olan çocuğun öğrendiklerini gerçek hayata nasıl yansıtacağını görmeye gelir. Ufak yaştan beri öğretilen erdemlere rağmen asıl öğretimin hayatın kendisi tarafından yapıldığının farkında olan bilge rahip için ise bekleme ve görme zamanıdır. Gerçek bir görsel şölen olarak beyazperdeye yansıyan ve gösterildiği bütün festivallerde büyük beğeni ile karşılanan bir film.

Священне озеро, два головні герої — буддійський монах і його учень, і 5 епізодів життя (пір року) розбитих періодом в 10 чи 15 років. Тут нема неочікуваних подій і епізодів, тут є тільки медитація: медитація глядача, медитація режисера, медитація гір, озера, дерев, і сонячних променів на воді. Тут немає таємних ритуалів, все на долоні, хочеш — дивися і відчувай.

Tại cái hồ cách biệt với thế giới bên ngoài, nơi đó có vị sư già sống trên một thủy am nhỏ. Vị sư nuôi một cậu trai trẻ và dạy dỗ cậu để trở thành một vị hòa thượng. 5 mùa trôi qua, mỗi mùa tượng trưng cho một giai đoạn của cuộc đời vị tiểu hòa thượng này. Phim đem đến những điều thú vị về thân phận, về mâu thuẫn giữa tình yêu trần tục và thánh thiện, giữa sự vô tâm và bản tính tốt đẹp của con người.