И тази сутрин Мадалена пече хляб за старото кафене на Антонио. И днес тя ще прекоси железопътната линия, по която от години не е минавал влак, ще почисти портата на заключеното гробище, ще послуша проповедта на свещеника и ще обядва с другите възрастни жители на селото.

一如每個早晨，瑪德蓮做好麵包，帶去安東尼奧古舊的咖啡店，兩人照例吵嘴抬槓。這山城裡的時間似乎停滯不動，所有事物的流轉，擁有著自己的節奏，在此即是永恆。直到年輕女攝影師麗塔抵達，變化，終於隨著她的快門，開始產生漣漪。這是一部被施了寫實魔法的影片，彷彿侯孝賢或小津的氣味，飄洋過海到達了遙遠的南美洲。

De tijd is al lang geleden gestopt in het afgelegen dorpje Joutuomba, eens het rijke centrum voor de omliggende koffieplantages in de jaren dertig van de vorige eeuw. Hier woont de oude weduwe Madalena en enkele andere oude dorpsgenoten die de vroegere tijden nog hebben meegemaakt. Madalena voert routinematig de dagelijkse handelingen uit, zoals ze dat al jaren doet; de begraafplaats schoonhouden, luisteren naar de diensten van de priester en haar lunch delen met dorpsgenoten. Wanneer de jonge fotografe Rita het dorpje bezoekt, lijkt Madalena op te veren en wordt het invullen van haar dagen draaglijker. Beetje bij beetje verandert hierdoor het gedrag van Madalena en haar dorpsgenoten.

Each citizen of Jotuomba plays an integral role in village life. Madalena is responsible for baking bread; each morning she stacks her rolls as Antonio prepares the coffee. The two share a morning ritual of arguments and insults, followed by an amicable cup of coffee on the bench outside Antonio's shop. At midday the church bells ring, summoning the villagers to mass. In the early evening, they all share a meal together. And so life proceeds in Jotuomba, the days languidly drifting into one another; the only variations seem to be in the weather. But, one day Rita arrives looking for a place to stay.

Comme chaque matin, Madalena pétrit et cuit le pain pour la boutique d’Antonio. Comme chaque jour, elle traverse la voie de chemin de fer désertée par les trains depuis de longues années, nettoie la porte du cimetière condamné, va écouter le sermon du prêtre puis prend le déjeuner avec les autres habitants de Jotuomba.

Se raccrochant à la mémoire de son mari défunt, vivant dans ses souvenirs, Madalena est rappelée à la vie lorsque Rita, une jeune photographe, débarque dans cette ville fantôme où le temps semble s’être arrêté.

Jotuomba fica localizada no Vale do Paraíba, no estado do Rio de Janeiro. Nos anos 30 as até então ricas fazendas de café foram à falência, derrubando a economia local. Madalena (Sônia Guedes), uma velha padeira, continua vivendo na cidade. Ela é muito ligada à memória de seu marido morto, que está enterrado no único cemitério local, hoje trancado. Sua vida começa a mudar quando Rita (Lisa E. Fávaro), uma jovem fotógrafa, chega na cidade.

Numa pequena cidade do interior, o tempo parece ter parado. Quando a fotógrafa Rita chega de fora, os habitantes locais inicialmente reticentes se abrem a ela. Apenas o padre continua a achar sua presença preocupante, principalmente quando ela começa a fazer perguntas sobre o cemitério trancado.

Rita, una fotógrafa, llega a Jotuomba intentando capturar el encanto especial de la aldea en una película. Mientras está ahí, ella aprende a hacer pan con Madalena y es bienvenida hasta que empieza a preguntar sobre un cementerio cerrado.

Kendi içine kapalı yaşayan ücra bir köye, Rita isimli bir fotoğrafçı gelir. Köy halkı ilk başta fotoğrafçıya mesafeli yaklaşsa da, sonrasında herkes ona içini dökmeye başlar. Rita’yla derdi olan tek kişi, köyün rahibidir.