Zwart Als Roet analyseert het debat rond de racistische component van het Nederlandse Zwarte Piet-personage. Hoewel het debat in december altijd oplaait rond de Sinterklaasviering, bereikte het in 2013 een ongekend niveau van wreedheid.

Nederlanders doen vreemde dingen met hun vrije tijd. Zo veel wordt duidelijk in de documentaire die Michiel van Erp maakte over de plaatsen waar de gemiddelde Nederlander recreëert: Bataviastad, de Efteling, de Libelleweek ergens in de polder, Gay Pride en het Prinsengrachtconcert. Van Erp portretteert, met de hem kenmerkende tongue in cheek, de deelnemers aan en organisatoren van de evenementen. Rode draad is de groep rondreizende Chinese toeristen, die alle gebeurtenissen met dezelfde argeloze verbazing gadeslaan. De film geeft, met vaak hilarische beelden, een scherp inzicht in de volksaard van de Nederlanders, die met doorzichtige trucs publiek tot kopen proberen te verleiden, massaal vanuit de provincie naar Amsterdam trekken om een dagje 'homo's te kijken' en alle verbods- en fatsoensregels overtreden voor een goed plekje in de gracht bij een gratis concert.

Whoever wanted a sex reassignment surgery in the 1950's could do so in Casablanca, at French gynaecologist Georges Burou's clinic, without fear of psychological examination. The French transgender singer known as Coccinelle was one of the first to use Burou’s services, and many others followed. Michiel Van Erp’s film follows five women who underwent surgery during that time, just before the sexual revolution and the Gay Liberation movement of the 1960's. Intimate interviews reveal their lifestyle, what made them change their sex, how it influenced their lives, and how they cope with the unavoidable ageing.