Film opiera się na prawdziwej historii z roku 1956, która wydarzyła się w rosyjskiej miejscowości Samarze. Mamy noc przed Nowym Rokiem. Młoda dziewczyna - Zoja (w filmie - Tania), ateistka, urządza (bezbożną) zabawę noworoczną. Oczekuje na przybycie swojego ukochanego Korę (w filmie Mikołaja). Gdy ten się nie zjawia zdejmuje ze ściany ikonę św. Mikołaja Cudotwórcy. Zaczyna z nią tańczyć. Znajomym to się nie podoba, ale Zoja deklaruje, że "jeśli Bóg jest, to niech mnie ukarze". Nagle zrywa się ogromny wicher, który wdziera się do domu imprezowiczów. Po jego ustaniu Zoja stoi cała blada, nieruchoma, tuląc do siebie ikonę. Nie można jej przesunąć ani podnieść - wydaje się skamieniała. Jedyną oznaką życia jest bicie serca i para wodna na lusterku przystawionym do ust. Całe miasto jest w trwodze. Jeden z dziennikarzy przybywa do miasteczka w celu zbadania tego fenomenu.

A powerful life takeoff. A career breakthrough. A renewed passion in a relationship with a wonderful, smart, beautiful wife. Moving to the elite quarter, to the "thickets" of the local provincial paradise. Victor is showered with gifts of fate, he is happy to an incredible extent. Why is it so difficult for him to accept these gifts?

A story of a young girl Claudia who works as a security guard on a slowly dying metal plant.

A mosaic of unusual destinies of our contemporaries. People shoot, speed forward in Jeeps, gallop on horseback… Strong men and beautiful women, enmity and quest for one’s roots… And all this amidst the beautiful and impressive nature: the steppes of Orenburg, the southern edge of Russian borderline between Europe and Asia, between settlements and nomads, between the familiar and the incredible.