Mark i David są reporterami wojennymi i najlepszymi przyjaciółmi. Wiosnę 1988 roku spędzają w Kurdystanie, czekając na ofensywę i dokumentując życie w oddalonym od cywilizacji szpitalu polowym. David nie wytrzymuje ekstremalnych warunków i okrucieństwa wojny; postanawia wcześniej wrócić do Dublina, gdzie czeka na niego ciężarna żona. Niedługo potem Mark zostaje ranny i również wraca do Irlandii. Okazuje się, że nie spotka się tam ze swoim przyjacielem – David nigdy nie dotarł do domu, a wszelki słuch po nim zaginął. Mark powoli dochodzi do siebie, ale jego dziewczyna (Paz Vega) zaniepokojona jest jego dziwnym zachowaniem i nietypowymi reakcjami. Wygląda na to, że dziennikarz nie opowiedział wszystkiego o swoich dramatycznych wojennych przeżyciach...
Życie jest jak hinduskie jedzenie -- bogate w aromaty, smaki i kolory. Gdy wskutek kulinarnej pomyłki losy dwojga obcych sobie ludzi niespodziewanie się splotą, miłość okaże się dla nich najlepszą przyprawą. Ila, wciąż młoda i piękna, postanawia dodać trochę koloru swemu bezbarwnemu małżeństwu - zgodnie z maksymą "przez żołądek do serca". Kobieta ma wielką nadzieję, że nowa potrawa, której smak doprowadziła do doskonałości, przyspieszy bicie serca jej wiecznie nieobecnego męża. Specjalna przesyłka z jedzeniem, wysłana do niego do biura, przez pomyłkę trafia w ręce innego mężczyzny. Podejrzewając, że ktoś obcy zjada przygotowane przez nią posiłki, następnego dnia Ila wkłada do przesyłki nie tylko obiad, ale też liścik. Wieczorem dostaje od nieznajomego odpowiedź... Tak rozpoczyna się pełna subtelnych emocji historia dwojga ludzi, pragnących nadać życiu odrobinę smaku.
Paryż, rok 1980 - mężczyzna wychodzi z więzienia i wraca do domu, ale żona brutalnie go wyrzuca. Mężczyzna skacze z piątego piętra. Na rozgrywający się dramat patrzą trzy dziewczynki. Akcja przenosi się o dwadzieścia lat później. Te same kobiety: matka i trzy córki nie potrafiąc poradzić sobie z przykrym wydarzeniem, nie są w stanie odnaleźć uczuciowej stabilizacji.
Lisa i Frans, rozwiedzeni od 15 lat, wyruszają wspólnie samochodem z Brukseli do położonego w Alpach miasteczka Flaine. W tamtejszym szpitalu leży ich syn, instruktor narciarstwa, który połamał się w wypadku. Co takiego spowodowało, że zdecydowali się na trwającą dwa dni wspólną podróż? Obojętność? Uraza? Zazdrość? Przyjaźń? Miłość? Pierwszy film uznanej na świecie reżyserki Hänsel oparty w całości na jej własnym scenariuszu. Intymny i szczery portret relacji między członkami rodziny, który bardziej niż na akcji skupia się na uczuciach.
Ayan, a pharmaceutical salesman in Pakistan, takes on the multinational health care corporation he works for after he realizes they knowingly marketed a baby formula that's responsible for the death of hundreds of babies everyday.
At the beginning of the World War I, Filip, a Serbian school director in the Serbian province, has been asked to immediately go to Belgrade to get war schedule. His wife Lea, Slovene, with no one to leave because the two of them recently arrived in the small town and no one really knows them. Azem, an Albanian, school attendance, gives Filip a promise (Besa) to watch the Lea and that nothing will happen. Lea and Azem, are forced to live together in an abandoned school. Their relationship changes during the time.
The main hero of the film is an electrician with a far greater effect on the people around him than his job defines. He is the last link in a huge energetic system and he becomes the binding bridge between the geopolitical problems of post-soviet space and the common people. The economic devastation of the country had an enormous impact on the industrial workers and yet despite the upheaval, these people did not seize to love and suffer, to have and be friends and to enjoy their lives. In particular our resilient electrician, who possesses a wonderful and open heart. He not only brings electric light (which is often out) to the lives of the inhabitants of this small city, but he also spreads the light of love, loyalty, life and mainly laughter.
Główny bohater, Divko, wraca w rodzinne strony, do Bośni, by zemścić się na swojej żonie, Luciji, która nie wyjechała z nim, kiedy musiał uciekać z kraju dwie dekady wcześniej. Dorobił się w Niemczech, więc popisuje się czerwonym Mercedesem, portfelem wypchanym markami i skąpo ubraną dziewczyną.
Senada is 31 and she lives in Poljice neighborhood in Lukavac municipality with her partner and two daughters. She is pregnant with her third child for approximately five months. Since she didn’t have health insurance, she does not go to the doctor’s. When she started bleeding, she goes to the hospital. The doctor told Senada that she needs an emergency surgery and she needs to pay 500 EUR. Without a health insurance card and without money, Senada returns home.
Mieszkańcy Kirgistanu przez wieki byli bardzo przywiązani do swoich koni. Galop przez stepy dawał im poczucie wolności i nieograniczonej siły. Ale ta epoka się skończyła, a konie zamykane są w prywatnych stajniach i mają ograniczony kontakt z ludźmi. W niewielkiej wiosce ktoś zwraca zwierzętom wolność, lub – zdaniem ich właścicieli – kradnie je. Odkrycie winowajcy zachwieje układem sił w lokalnej społeczności. Da też jej szanse na zastanowienie się, kim są współcześni Kirgizi. Zanim to jednak nastąpi będziemy przyglądać się codzienności Centaura (w tej roli reżyser filmu Aktan Aryn Kubat), który bardzo dba o rodzinę, a z drugiej strony poszukuje ciepła i zrozumienia u innej kobiety, pracującej na przydrożnym straganie, tkwiącej w pełnym przemocy związku z innym mężczyzną. Poczucie niespełnienia i emocjonalnej izolacji nadają ton temu niezwykłemu filmowi.