Еял Спивак завършва седмицата в траур, заради погребението на загиналия му син. Жена му го убеждава да се върне в своя обичаен живот, но вместо това, той започва да прекарва времето си в компанията на млад съсед. Така той достига до извода, че все още има причини, заради които да остане жив.

艾亚的25岁儿子过世了，他与妻子维琪依照习俗在家守丧七天，原本冀望能平静走完礼仪，心情却被邻居一连七天的「啪啪啪」做爱声打乱。好不容易捱到「作七」最后一天，亲朋好友都来慰问，唯独不见爱嘿休的邻居前来关心……

Det midaldrende ægtepar, Eyal og Vicky reagerer vidt forskelligt på deres 25-årige søn Ronnies død. Da den traditionelle 7-dages sørgeperiode, Shivaen, er ovre finder Vicky meget hurtigt tilbage til hverdagens rutiner og genoptager sit job som skolelærer, mens Eyal har sværere ved at finde tilbage til livet. Han stjæler sin døde søns medicinske marihuana og tilbringer tiden derhjemme, hvor han ryger sig skæv, spiller ping-pong og luftguitar sammen med naboens stenede søn Zooler. Det umage par tager tilbage til Eyals søns hospice i jagt efter et glemt tæppe, men ender på en udflugt til havet, arrangeret for en lille pige, hvis kræftramte mor, ligger på nabostuen.

When Eyal finishes the week of mourning for his late son, his wife urges him to return to their routine but instead he gets high with a young neighbor and sets out to discover that there are still things in his life worth living for.

À la fin du Shiv’ah - les 7 jours de deuil dans la tradition juive - l’existence doit reprendre son cours. Tandis que Vicky, sa femme, se réfugie dans les obligations du quotidien, Eyal, lui, décide de lâcher prise… Avec un ami de son fils défunt, il partage un moment de liberté salvateur et poétique, pour mieux renouer avec les vivants...

Nach dem Tod seines 25-jährigen Sohnes trauert Eyal (Shai Avivi) traditionsgemäß eine Woche lang, um den Verlust zu verarbeiten. Als er das jüdische Trauerritual Shiva absolviert hat, soll er sich auf Drängen seiner Frau Vicky (Evgenia Dodina), die möglichst schnell zum gewohnten Alltag zurückkehren möchte, wieder seiner täglichen Routine widmen. Doch Eyal hat etwas anderes im Sinn. Anstatt zu machen, was er schon immer tat, anstatt in alte Muster zu verfallen, freundet sich mit seinem jungen Nachbarn Zooler (Tomer Kapon) an. Die beiden verbringen einen unvergesslichen Tag miteinander, an dem sich eine skurrile Situation an die nächste reiht. Während eines Rausches erkennt Eyal, dass es noch so viel mehr im Leben gibt, das es zu entdecken gilt. Gemeinsam mit Zooler findet er einen Weg, seine Trauer zu bewältigen…

מועמד ל-7 פרסי אופיר כולל הסרט הטוב ביותר. בתום השבעה על בנו, אייל אבוד. אין לו עם מי לדבר והאורחים היחידים שנשארו הם זוג גורי חתולים שהתנחלו לו בחצר. אשתו, ויקי, לעומת זאת, מנסה לחזור לשגרה בכל מחיר. היא מאמינה שזו הדרך הטובה ביותר להתמודד עם האבל, ומצפה שאייל ינהג כמוה. אבל התכניות משתבשות כשאייל לוקח מההוספיס את המריחואנה הרפואית של בנו המנוח, מפתה את הבן של השכנים לבוא ולעזור לו לגלגל ג‘וינטים ויוצא איתו למסע התמודדות משל עצמו.

Il film racconta il ritorno alla vita di Eyal e Vicky, una coppia che dopo la rituale settimana di lutto della tradizione ebraica deve trovare la forza di andare avanti. Chi cercherà di farlo riprendendo la routine quotidiana e chi... “sballandosi” con il figlio degli odiosi vicini di casa, stringendo con lui un rapporto unico e sorprendente.

주인공 ‘이얄’은 20대 아들의 죽음 후, 아내 ‘비키’와 같이 ‘시바’라는 일주일 동안 죽은 사람을 애도하는 시간을 가진다. 아내 ‘비키’는 슬픔을 잊기 위해 원래의 삶으로 서둘러 복귀하지만, ‘이얄’은 완전히 궤도를 이탈한다. ‘이얄'은 아들이 입원했던 병원을 찾아가 의료용 마리화나를 훔쳐다 몰래 피는가 하면, 이웃집 부인의 뺨을 때리거나, 아들의 친구였던 이웃 청년 ‘줄러’와 격렬하게 탁구를 치고 그의 에어기타 연주를 감상하는 등 부적응자의 모습을 보이는데…

Eyal przeżywa tragedię po śmierci swojego syna. Ale żałoba powoli dobiega końca, a żona mężczyzny coraz częściej wzywa go do tego, by wreszcie wziął się w garść i postarał się żyć normalnie. Eyalowi jednak nie jest łatwo, aż do momentu, gdy zaprzyjaźnia się z młodym sąsiadem, który otwiera mu oczy na świat i pokazuje, że życie wciąż może być piękne.

Após a semana que se seguiu à morte de seu filho, durante a Shiva, cerimônia judaica do pós-morte, Vicky (Jenya Dodina) e Eyal (Shai Avivi) lutam para superar o luto e a dor da perda. Ela, então, instiga o marido a retomar a rotina, a retomar seus afazeres cotidiano. Ao invés de fazer o que Vicky recomendou, Eyal decide se drogar com seu jovem vizinho. O que ele não suspeita é que essas viagens impulsionadas pelo consumo de drogas podem lhe fazer lembrar que ainda existem coisas na vida que valem a pena ser vividas.

Cuando Eyal termina la semana de duelo por su difunto hijo, su esposa le insta a volver a su rutina, pero en su lugar se pone alto con un vecino joven y se pone a descubrir que todavía hay cosas en su vida por las que vale la pena vivir.

İsrail yapımı olan bu filmde, orta yaşlarındaki Eyal Spivak geç sahip olduğu ancak zamansız kaybettiği oğlu için yasını tutmayı bitirdiğinde, karısı Vicky artık gerçek hayata ve rutin işlerine dönmesi için onu zorlar. Ancak Eyal bunu yapmak yerine genç komşusu Zooler ile kafa çekmeye başlar ve hala yaşamaya değecek şeyler olduğunun farkına varır.