Doktor Bognar jest chirurgiem, pracującym w warszawskiej klinice. Ponieważ ma opinię doskonałego specjalisty, otrzymuje propozycję odbycia praktyki zagranicznej. Lekarz waha się, gdyż jedna z jego pacjentek, Anna Lipczyc, czeka na poważną operację serca. Jej mąż Marek, który jest wysokim dygnitarzem, pomaga synowi lekarza, Maciejowi, dostać się na architekturę. Liczy na to, że wdzięczność powstrzyma Bognara przed wyjazdem.

Doktor Bognar zakochuje się w Annie, którą operował. Namawia ją, by się rozwiodła. Kiedy ona odmawia, decyduje się na rozstanie kochanką. Tymczasem jeden z jego pacjentów umiera. Sekcja zwłok wskazuje, że wstrzyknął sobie nieuleczalną dawkę morfiny. Wdowa sugeruje, że ten, kto dostarczył morfinę, wziął za to łapówkę. Podejrzanym staje się Bognar. Zostaje pozbawiony prawa wykonywania zawodu na rok. Lekarz postanawia przeprowadzić śledztwo na własną rękę.

Bognar, który został oskarżony o to, że popełnił czyn niezgodny z etyką lekarską, prowadzi własne śledztwo. Z tego względu musi zmieniać miejsce pobytu. Jednocześnie bezowocnie poszukuje pracy. W urzędzie zatrudnienia staje się świadkiem incydentu, dzięki któremu trafia na trop osoby, którą próbował wyśledzić - jednego z kolegów zmarłego Tomali, który jest na fotografii z czasów wojny. Ten jednak nie może w żaden sposób pomóc Bognarowi.

Bognar nadal próbuje wyśledzić ludzi ze zdjęcia. Trafia na prowincję, gdzie podejmuje pracę higienisty w technikum rolniczym. Niedaleko wsi, w której się zatrzymuje, mieszka poszukiwany przez niego zegarmistrz Tyczyński. W tym samym czasie do osady przybywa emerytowany dyrektor departamentu w Ministerstwie Zdrowia, który chce zamieszkać w tej okolicy. Ponieważ nie potrafi on powstrzymać się od ciągłej pracy, zostaje społecznym inspektorem zdrowia. Bognar kibicuje jego działalności, a niekiedy nawet uczestniczy w organizowanych przez niego akcjach.

Bognar nadal poszukuje osób z fotografii, którą dostał od wdowy po zmarłym pacjencie. Jedną z nich jest pracujący w ośrodku zdrowia w podgórskiej wiosce doktor Bilski. Bognar zatrudnia się jako pomocnik miejscowej zielarki. Nagła sytuacja sprawia, że dla ratowania życia pacjentki musi przeprowadzić operację. Podczas zabiegu towarzyszy mu wiejski lekarz. Między dwoma mężczyznami nawiązują się wtedy przyjazne kontakty.

Kolejna osoba z fotografii jest związana z architekturą i pracuje w Krakowie. Bognar wraca więc do miasta i zatrudnia się w szpitalu jako pielęgniarz. Poznaje tu doktor Brzeską, z którą się zaprzyjaźnia. Z czasem nawiązuje się między nimi głębsze uczucie. Młoda kobieta rozpoznaje w nim znanego chirurga, u którego kiedyś przez jeden dzień praktykowała. Pewnego dnia do placówki trafiają osoby poszkodowane w wypadku autobusowym. Jednym z pacjentów okazuje się człowiek, którego szuka Bognar.

Bognar jedzie do pobliskiego miasteczka na spotkanie z Łobodą - ostatnim człowiekiem, mogącym uwolnić go od podejrzeń. Podczas rozmowy lekarz dowiaduje się, że to on dał łapówkę za dokonanie eutanazji. Niestety, nie wie, komu została ona wręczona, i nie może udowodnić mu winy.