Robert Selden Duvall (born January 5, 1931) is an American actor and filmmaker. He is the recipient of an Academy Award, four Golden Globe Awards, a BAFTA Award, two Primetime Emmy Awards and a Screen Actors Guild Award.

Duvall began appearing in theater in the late 1950s, moving into television and film roles during the early 1960s, playing Boo Radley in To Kill a Mockingbird (1962) and appearing in Captain Newman, M.D. (1963), as Major Frank Burns in the blockbuster comedy M*A*S*H (1970) and the lead role in THX 1138 (1971), as well as Horton Foote's adaptation of William Faulkner's Tomorrow (1972), which was developed at The Actors Studio and is his personal favorite. This was followed by a series of critically lauded performances in commercially successful films.

He has starred in numerous films and television series, including The Twilight Zone (1963), The Outer Limits (1964), The F.B.I. (1966), Bullitt (1968), True Grit (1969), Joe Kidd (1972), The Godfather (1972), The Godfather Part II (1974), The Conversation (1974), Network (1976), Apocalypse Now (1979), The Great Santini (1979), Tender Mercies (1983) (which earned him the Academy Award for Best Actor), The Natural (1984), Colors (1988), Lonesome Dove (1989), The Handmaid's Tale (1990), Days of Thunder (1990), Rambling Rose (1991), Falling Down (1993), Secondhand Lions (2003), The Judge (2014), and Widows (2018).

​From Wikipedia, the free encyclopedia

Robert Selden Duvall (né le 5 janvier 1931) est un acteur et réalisateur américain. Il a remporté un Academy Award, deux Emmy Awards et quatre Golden Globe Awards au cours de sa carrière. Duvall a été dans certains des films les plus acclamés et les plus populaires de tous les temps, parmi lesquels To Kill a Mockingbird, Le Parrain, Le Parrain Partie II, MASH, Réseau, True Grit, Bullitt, La Conversation, Apocalypse Now, Tender Mercies, The Colombe naturelle et solitaire. Il a commencé à apparaître dans le théâtre à la fin des années 1950, débutant dans de petits rôles de télévision et de cinéma au début des années 1960 dans des œuvres comme To Kill a Mockingbird (1962) (comme Boo Radley) et Captain Newman, M.D. (1963). Il a commencé à décrocher des rôles beaucoup plus importants au début des années 1970 avec des films comme MASH (1970) (comme Major Burns) et THX 1138 (1971). Cela a été suivi par une série de succès critiques: Le Parrain (1972), Le Parrain Partie II (1974), Réseau (1976), Le Grand Santini (1979), Apocalypse Now (1979), et True Confessions (1981). Depuis lors, Duvall a continué d'agir dans le cinéma et la télévision avec des productions comme Tender Mercies (1983) (pour lequel il a remporté un Academy Award, The Natural (1984), Colors (1988), la mini-série télévisée Lonesome Dove (1989). ), Staline (1992), L'homme qui a capturé Eichmann (1996), A Family Thing (1996), L'apôtre (1997) (qu'il a également écrit et réalisé), A Civil Action (1998), Dieux et généraux (2003) , Broken Trail (2006) et Get Low (2010).

Robert Selden Duvall (* 5. Januar 1931 in San Diego, Kalifornien) ist ein US-amerikanischer Schauspieler und Regisseur. Er gilt als einer der führenden US-amerikanischen Charakterdarsteller und spielte in Filmklassikern wie Der Pate und Apocalypse Now. 1984 wurde er für Comeback der Liebe mit dem Oscar als Bester Hauptdarsteller ausgezeichnet. In den späten 1950er Jahren arbeitete Duvall an diversen Theatern und am Broadway. Nach mehreren Rollen in Fernsehserien gab er 1962 in Wer die Nachtigall stört mit Gregory Peck sein Spielfilmdebüt. Zu dieser Zeit lebte er in einer Wohngemeinschaft mit Gene Hackman und Dustin Hoffman. Alle drei gelten als wichtige Vertreter der New-Hollywood-Bewegung.

Viele Filme, an denen Duvall beteiligt war, gelten als Klassiker, so etwa Der Marshal, Robert Altmans M*A*S*H, Der Pate 1 & 2, George Lucas’ Frühwerk THX 1138, Der große Santini, Comeback der Liebe, Network und Der Unbeugsame. Für Francis Ford Coppolas Der Pate und Apocalypse Now sowie für Der große Santini war er für einen Oscar nominiert. Die HBO-Produktion Stalin, in der er die Titelrolle spielte, brachte ihm einen Golden Globe Award ein. 1984 erhielt Duvall für Comeback der Liebe einen Oscar als bester Hauptdarsteller.

Außerdem wirkte er in den Erfolgsfilmen Deep Impact, Zivilprozess, Nur noch 60 Sekunden, The 6th Day und John Q – Verzweifelte Wut mit. Nebenbei ist er auch als Autor, Regisseur und Musiker tätig. 1977 inszenierte er zunächst die Dokumentation We’re Not the Jet Set. 1983 inszenierte mit Angelo My Love seinen ersten Spielfilm. Für den Film Apostel! (1997), in dem er auch die Hauptrolle spielte, erhielt er zahlreiche Preise.

Mimo iż od młodych lat przejawiał zdolności aktorskie, to jednak początkowo Robert Duvall nie planował kariery artystycznej, ale sportową. Zmieniło się to dopiero, kiedy rozpoczął naukę w szkole średniej. Jeden z profesorów zauważył u niego zdolności aktorskie i namówił go do kształcenia się w tej dziedzinie. Po zakończeniu edukacji Duvall został wzięty do wojska i na dwa lata wysłany do Korei. Po powrocie do Stanów zamieszkał w Nowym Jorku w apartamencie, który wynajmował wraz ze swoim starszym bratem a także z kilkoma początkującymi aktorami, min. z Dustinem Hoffmanem. Początki kariery artystycznej Duvalla nie były łatwe. Mimo kilku pochlebnych recenzji, między innymi za rolę w przedstawieniu "A View From The Bridge", które było wystawiane na Broadwayu, aktor musiał imać się innych zajęć by zarobić pieniądze na życie. Wśród wielu zawodów, które w owym czasie wykonywał znalazły się takie jak: kierowca ciężarówki, pomywacz i urzędnik pocztowy. W 1962 roku Duvall zadebiutował na dużym ekranie w głośnej ekranizacji powieści Harper Lee "Zabić drozda". Rola, którą tam zagrał zwróciła na niego uwagę krytyków i rozpoczęła trwającą do dzisiaj karierę artysty. W 1969 roku Duvall wystąpił u boku Johna Wayne'a w obrazie "Prawdziwe męstwo". Rola ta przyniosła mu popularność już nie tylko krytyków, ale i szerokiej publiczności. Trzy lata później aktor stworzył doskonałą kreację w głośnym filmie "Ojciec chrzestny" a dwa lata później w jego kontynuacji. W 1979 roku Duvall zagrał w "Czasie Apokalipsy" Francisa Forda Coppoli. Rola, którą tam stworzył przeszła do historii a jego najsłynniejsza kwestia "kocham zapach napalmu o poranku" na zawsze zapisała się w pamięci wielu widzów. W 1975 roku zadebiutował jako reżyser obrazem "We're Not the Jet Set". Do dnia dzisiejszego Duvall wystąpił w ponad stu filmach tworząc mnóstwo doskonałych kreacji.

Robert Selden Duvall (San Diego, 5 de janeiro de 1931) é um ator, produtor e cineasta norte-americano. Foi indicado a sete Oscars (vencendo um por sua atuação em Tender Mercies), seis Globos de Ouro (quatro vitórias), e tem várias indicações e uma vitória cada uma no prêmio BAFTA, o Screen Actors Guild Award, e dois Emmys, além de receber a Medalha Nacional de Artes em 2005. Já atuou em alguns dos filmes e séries de televisão mais aclamados e populares de todos os tempos. Duvall foi criado na religião Ciência Cristã e afirmou que, embora seja sua crença, ele não vai à igreja.