2085 рік. Молодий чоловік, один з небагатьох, хто вижив із людської громади, вирушає у довгу подорож, щоб знайти інших.

Год 2085, уже десять лет как не родилось ни одного ребёнка. Несколько случайных людей откликнулись на призыв встретиться в Афинах, где юный африканец Джо намерен снять последний фильм на Земле.

2085-öt írunk. Egy fiatalember, aki túlélte az eseményeket, most útnak indul, hogy további túlélőket találjon.

Nel 2086 il mondo è un luogo inospitale, destinato all’estinzione. I pochi sopravvissuti si raccolgono in piccole comunità solidali. Il digitale e la tecnologia sono inservibili a causa delle condizioni ambientali e della mancanza di elettricità. Ma tra le eredità sopravvissute c’è un archivio... di film in pellicola. La pellicola è visibile - con modalità piuttosto ingegnose - anche in un mondo post apocalittico. La riscoperta del cinema restituisce il senso della vita: il piacere di stare insieme (dopo un lungo periodo di isolamento), l’amore per la cultura (dopo anni di barbarie) e per la bellezza (dopo tanto orrore).

Píše se rok 2085 a už více než deset let se nenarodilo žádné lidské dítě. Skupina nesourodých přeživších reaguje na výzvu k setkání v Aténách, kde chce vypravěč filmu Jo, chlapec afrického původu, natočit poslední film na světě.

만약 2085년 지구에 마지막으로 남은 최후의 5명이 즐거움과 기쁨을 찾는다면? 는 생태학적 재앙에도 불구하고 인간이 보여주는 놀라운 다정함과 창의성을 이야기한다. (제22회 전주 영화제)

　　2085年，地球已经成为废土，仅有的幸存者也都染上了不治之症。乔，一个还未成年的小伙、世界上最后一名电影人，和另一位迷影收藏家爷爷莎士比亚，带着手持摄像机和一众电影珍藏前往最后的圣地雅典，记录下人类文明弥留之际的狂欢与崩塌。影片虽以主人公第一视角徐徐展开，但自然平和的语调赋予了观看者以独立视角静观思考的机会。不仅背景设定与当下社会产生互文，多元的跨国阵容更为影片平添普世的宿命感，让文本中的遗言具有现实醒世的意义。迷影元素遍布全片，属于电影的惊喜静待观众发掘。

En 2085, la Terre n’est plus qu’un immense désert. Les derniers survivants se rejoignent à Athènes, appelés par un ultime espoir... Et si l’Humanité parvenait à trouver la plénitude alors même que tout s’écroule et qu’elle est condamnée ? L’histoire étonnante de la fin du monde, vécue de manière tendre et joyeuse, par les cinq derniers êtres humains.

2085, και o πλανήτης έχει μετατραπεί σε απέραντη έρημο. Η οικολογική καταστροφή έχει διαγράψει κάθε ίχνος πολιτισμού, και το ανθρώπινο είδος βρίσκεται στο όριο του αφανισμού. Μια χούφτα από τους τελευταίους επιζώντες αφουγκράζονται ένα μυστηριώδες κάλεσμα, το οποίο τους προτρέπει να συναντηθούν στην Αθήνα. Ο Τζο, ένα δεκαεπτάχρονο αγόρι αφρικανικής καταγωγής, πρόκειται να είναι ο τελευταίος κινηματογραφιστής του κόσμου, καθώς θα καταγράψει τις ύστατες εικόνες της ανθρώπινης παρουσίας. Μια ιστορία ολέθρου που αφήνει, όμως, ένα ίχνος ελπίδας, υμνώντας την αναζωογονητική πνοή του σινεμά.

The year is 2085 and no human babies have been born in over a decade. A group of disparate survivors respond to a call to meet in Athens, where the film’s narrator Jo, a boy of African descent, aims to make the world’s last film.

La humanidad lleva más de una década sin asistir a ningún nacimiento. Un grupo de supervivientes responden a la llamada de reunirse en Atenas, donde el narrador de la película, Jo, un chico de origen africano, intenta hacer la última película del mundo.