ไพเพอร์ แชปแมนถูกตัดสินจำคุก 15 เดือนจากความผิดที่เธอก่อไว้ในอดีต ทำให้เธอต้องลาจากแลร์รี่คู่หมั้นแสนดีเพื่อเข้ารับโทษในคุกหญิง...บ้านหลังใหม่ของเธอ

ไพเพอร์ดูถูกอาหารต่อหน้าแม่ครัวเรือนจำ ทำให้คนงานในครัวแกล้งให้เธออดอาหาร ไพเพอร์พยายามดิ้นรนที่จะไถ่โทษ

เพื่อนนักโทษสาวตามจีบไพเพอร์ เธอพบว่าการบอกปัดแบบอ้อมๆ นั้นไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายละความพยายามลงเลย

ไพเพอร์ทำความรู้จักเพื่อนร่วมห้องขังหน้าบูดบึ้งคนใหม่มากขึ้น พวกนักโทษเตรียมจัดงานอำลาเพื่อนนักโทษด้วยกัน ไขควงที่อยู่ผิดที่ผิดทางอาจส่งผลฉกรรจ์

การที่ไพเพอร์ได้เห็นไก่ป่าอันเป็นตำนานทำให้เพื่อนนักโทษแบ่งออกเป็นสองฝ่าย แลร์รี่กังวลว่าไพเพอร์ถลำลึกเกินไปกับชีวิตนักโทษที่ "ไม่มีความเป็นส่วนตัว"

เหล่านักโทษหาเสียงชิงตำแหน่งกรรมการนักโทษโดยโต้กันด้วยประเด็นเรื่องเชื้อชาติ ไพเพอร์พยายามไม่เข้าไปยุ่งกับการแข่งขันที่เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ นี้

เพื่อให้เจ้าหน้าที่เรือนจำยอมเปิดลู่วิ่งกลางแจ้งขึ้นอีกครั้ง ไพเพอร์ต้องยอมแลกกับอะไรบางอย่างที่เขาต้องการ

เจ๊แดงถูกกดดันให้ลักลอบนำยาเสพติดผ่านเข้ามาทางห้องครัวของเธอ ส่วนแลร์รี่ตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับไพเพอร์ในหนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทมส์ และทารกสองคนได้ถือกำเนิดขึ้น

วันขอบคุณพระเจ้ามาถึงและแลร์รี่สัญญาว่าจะมาเยี่ยม แต่ไพเพอร์กลับถูกขังเดี่ยวต้องกินอาหารขึ้นราเพราะท่าเต้นปลุกใจเสือป่าของเธอ

เพ็นสตัคกี้ค้นพบทักษะใหม่ เหล่านักโทษพยายามขู่ให้วัยรุ่นอันธพาลกลัว งานนอกเวลาของพอร์นสเตชล้มเหลวไม่เป็นท่า

เหล่านักโทษไว้อาลัยให้กับเพื่อนร่วมคุก แม้กระทั่งขี้เมาพอร์นสเตชก็แสดงอารมณ์เศร้าอย่างน่าแปลกใจ แลร์รี่เปิดใจให้สัมภาษณ์ในรายการวิทยุ

ความจริงอันเจ็บปวดแปรเปลี่ยนความสัมพันธ์และหน้าที่การงานของหลายๆ คน เพ็นสตัคกี้รู้สึกว่าไพเพอร์ไม่ให้เกียรติเธอและนำมาซึ่งผลร้าย แลร์รี่ยื่นคำขาด

วิธีการของเจ๊แดงในการยึดครัวกลับมานั้นไม่ได้ผล นักโทษขึ้นเวทีประกวดนางคริสต์มาส แผนการของไพเพอร์คลี่คลายแต่ขณะเดียวกันเธอก็ตระหนักว่าชีวิตของเธอตกอยู่ในอันตราย