Kompania samobójców, Ganja, wyrusza w podróż na poszukiwania Złotego Miasta. Kontynuują żeglugę po nieznanych wodach, opierając się na gwiezdnym kompasie członkini oddziału, Vueko. Pewnego dnia we flotę podróżników uderza potężny sztorm. Podczas gdy inne statki jeden po drugim są łamane przez fale jak zapałki, dziewczynka zauważa, że igła kompasu unosi się ku górze. Natychmiast informuje o tym dowódcę oddziału, Wazukyana, a chwilę później zza burzy wyłania się wyspa. Po zejściu na ląd kompania zauważa ogromną, rozciągającą się jak okiem sięgnąć, rozpadlinę...

Riko, Nanachi oraz Reg, po zaciętej bitwie z Bondrewdem, docierają w końcu do Ołtarza Ostatecznej Granicy w centrum Ido Frontu, przy pomocy którego zjeżdżają na szóstą warstwę, z której rzekomo nie ma powrotu. Riko z ciekawością przygląda się budynkom i stworzeniom, jakie pierwszy raz widzi na oczy. Ponownie pisze list do przyjaciół z sierocińca i wysyła balon z wiadomością, jednak zostaje on przechwycony przez ogromną pierwotną istotę. Tymczasem za kontynuującą swoją podróż grupą Riko skrada się tajemniczy cień...

Poszukując białego gwizdka, Prushki, który został przez kogoś skradziony, Riko, Reg i Nanachi docierają do tajemniczej wioski zamieszkałej przez inteligentnych spaczonych. Jeden z mieszkańców, Majikaja, oferuje trójce zdezorientowanych przyjaciół, że oprowadzi ich po wiosce. Mimo swojej nieufności postanawiają podążyć za osobliwą istotą, która wydaje się wiedzieć, gdzie znajduje się gwizdek Riko, i natrafiają na innego spaczonego szlifującego i obrabiającego ten cenny przedmiot w wiejskim warsztacie. Reg czym prędzej próbuje go powstrzymać, jednak dziewczyna wyczuwa, że Prushka nie ma nic przeciwko...

Przed Regiem pojawia się Faputa, znana jako Księżniczka Spaczonych, a także tajemnicza marionetka, Gaburoon. Dziewczyna wydaje się znać robocika, ale on sam ma zamgloną pamięć i nie może jej sobie jasno przypomnieć. Tymczasem Nanachi szuka na wiejskim targu wody i owoców dla Riko, która ma rozstrój żołądka. Majikaja powiedział jej, że do handlu niezbędna jest wartość, i gdy zastanawia się, co jest dla niej ważne, przypomina sobie Mitty...

Nanachi dowiaduje się od Majikaji, że Mitty jest wykorzystywana przez Belafa. Gdy futrzak dociera do mieszkania jednego z Trzech Mędrców, zastaje tam swoją przyjaciółkę, z którą już się pożegnał i która od dawna powinna być martwa. Wtem wężowy stwór zadaje zrozpaczonemu gościowi pytanie, w jakim celu przybywa. Gdzie indziej, po rozstaniu z Faputą, Reg gubi się w drodze powrotnej do wioski. Nieustannie nękanemu przez ślimakosmoka robochłopcowi przychodzi z pomocą Gaburoon...

Riko próbuje odzyskać Nanachi, która sprzedała się jako wartość. Jednak Belaf żąda od niej zadośćuczynienia: musi oddać mu swoje oczy, nogi lub połowę wnętrzności. Przygnębiona dziewczyna podejmuje w końcu decyzję, jednakże w ostatniej chwili powstrzymuje ją Majikaja, mówiąc, że czego by nie wybrała, to będzie jej koniec. Co więcej, sam uszaty pluszak również odmawia opuszczenia Mitty, mówiąc przyjaciółce, by zostawiła go w spokoju, więc Majikaja siłą wyprowadza Riko na zewnątrz. W tej samej chwili wioskę atakuje ogromne pierwotne stworzenie, oogasumi...

Vueko, która ujawnia, że jest ocalałą z kompanii samobójców, zaczyna opowiadać Riko i pozostałym o obrzydliwym pochodzeniu Wioski Spaczonych. Oddział Ganja, prowadzony przez Wazukyana, dotarł niegdyś do Bezpowrotnej Stolicy. Jednak radość ze znalezienia Złotego Miasta nie trwa długo. Podróżnicy zdali sobie bowiem sprawę, że nie mogą wrócić na powierzchnię z powodu klątwy wywołującej deformację ciała. Drużyna postanowiła żyć jako pierwsi ludzie w Złotym Mieście, jednak jej członkowie szybko napotkali trudności z zapewnieniem sobie żywności oraz wody...

Członkowie korpusu Ganja po wypiciu imitującego wodę organizmu, mizumodokiego, jeden po drugim zapadają na dziwną chorobę i umierają. U Vueko w końcu również pojawiają się objawy, jednak dziewczyna wraca do zdrowia po zjedzeniu pysznego gulaszu podanego jej przez Wazukyana. Belaf również dochodzi do siebie, jednak głęboko żałuje, że zjadł podaną mu potrawę, i przeżywa załamanie psychiczne. Vueko też jest zdenerwowana, ale Wazukyan uspokaja ją i zabiera do Irumyuui. A tam Biały Gwizdek jest świadkiem...

By odzyskać puchatego przyjaciela, który wpadł w ręce Belafa, Reg prosi Faputę, by oddała mu kawałek siebie, w wyniku czego ostateczne dziecię Irumyuui proponuje mu bez wahania oderwanie części własnego ciała pod warunkiem spełnienia pewnej obietnicy. Pomimo obaw Rega, wydaje się, że nieśmiertelnemu uosobieniu wartości nic nie grozi, jednak zapach krwi ze świeżych ran dziewczyny doprowadza bestie do szaleństwa. Robocik natychmiast rusza ze zdobytą wartością do Wioski Spaczonych, jednak nie potrafi znaleźć odpowiedzi, czy powinien spełnić obietnicę daną dawnej przyjaciółce...

Po tym, jak Reg robi Spopielaczem przejście, Faputa poprzysięga zemstę i wchodzi do Wioski Spaczonych. I gdy osada jest niszczona, budzi się Nanachi. Belaf uwalnia futrzaka, powierzając mu własne wartości i wspomnienia, jednak ostrzega, że po przekroczeniu granicy Mitty zniknie. Nanachi musi wybierać: ponownie opuścić przyjaciółkę i dołączyć do Riko oraz Rega, czy pozostać ze spaczoną dziewczynką...

Choć do Rega wracają fragmenty wspomnień, takie jak uśmiechnięta i zapłakana twarz Faputy, wciąż nie potrafi wyraźnie przypomnieć sobie przeszłości. Nie mogąc powstrzymać rozszalałej Faputy, zostaje zaatakowany i traci przytomność. Po zakończeniu walki z robochłopcem Księżniczka Spaczonych kieruje swój gniew w stronę Riko i atakuje ją, jednak Gaburoon postanawia ją powstrzymać. Zszokowane uosobienie wartości, nie mogąc powstrzymać gniewu, ponownie rzuca się na młodą szperaczkę, ale wtedy...

Riko, Reg i Nanachi ewakuują się wraz z Magikają z rozpadającej się Wioski Spaczonych. Po drodze napotykają Wazukyana, który upadł i nie może się ruszyć. Spaczony mężczyzna pyta Riko, czy jest szczęśliwa, że przybyła do wioski, a następnie zaczyna opowiadać, co chciał osiągnąć. W tym samym czasie Faputa, która zetknęła się z nowymi wspomnieniami oraz wartościami, ponownie walczy z atakującymi wioskę pierwotnymi bestiami, by wypełnić swoją rolę...